Η ουρική αρθρίτιδα ή ποδαγρα, είναι μια μορφή φλεγμονώδους αρθρίτιδας που προκαλεί πόνο και πρήξιμο στις αρθρώσεις. Σσυμβαίνει όταν υπάρχει συσσώρευση ουρικού οξέος στο σώμα.
Η ουρική αρθρίτιδα συνήθως επηρεάζει την άρθρωση του μεγάλου δακτύλου του ποδιού. Αλλά μπορεί να επηρεάσει και αρθρώσεις σε άλλες περιοχές του σώματος όπως:
Οι κρίσεις της ουρικής αρθρίτιδας είναι πολύ επώδυνες και μπορούν να συμβούν ξαφνικά, συχνά κατά τη διάρκεια της νύχτας. Κατά τη διάρκεια μιας κρίσης, τα συμπτώματα στις προσβεβλημένες αρθρώσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:
Ο γιατρός, μπορεί να χρησιμοποιήσει ορισμένες απεικονιστικές εξετάσεις για να δει τις προσβεβλημένες αρθρώσεις. Αυτές οι εξετάσεις μπορούν επίσης να αποκαλύψουν εάν η ουρική αρθρίτιδα, έχει προκαλέσει αλλαγές στις αρθρώσεις. Κάποιες από αυτές τις εξετάσεις περιλαμβάνουν:
Άλλες κοινές εξετάσεις για τη διάγνωση της ουρικής αρθρίτιδας περιλαμβάνουν:
Η θεραπεία της ουρικής αρθρίτιδας, συνήθως αποτελείται από έναν συνδυασμό διαχείρισης των συμπτωμάτων κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης και μείωσης της συχνότητας με την οποία καταναλώνετε τρόφιμα και ποτά υψηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες.
Ο γιατρός μπορεί να προτείνει φαρμακευτική αγωγή για τα συμπτώματα, όπως:
Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα τα οποία θα βοηθήσουν στη μείωση των επιπέδων του ουρικού οξέος. Αυτά περιλαμβάνουν:
Οι περισσότεροι ασθενείς με ουρική αρθρίτδα, βρίσκουν έναν συνδυασμό θεραπείας και αλλαγών στον τρόπο ζωής για να διαχειριστούν τα συμπτώματα και να μειώσουν τη συχνότητα των κρίσεων. Τα άτομα που έχουν επίπεδα ουρικού οξέος χαμηλότερα από 6 mg/dL, είναι λιγότερο πιθανό να βιώσουν κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας.
Η ουρική αρθρίτιδα που αφήνεται χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη βλάβη των αρθρώσεων. Η συσσώρευση ουρικού οξέος στις αρθρώσεις και στους μαλακούς ιστούς ονομάζεται ουρικός τόφος. Ορισμένα άτομα μπορεί να αναπτύξουν άλλα προβλήματα υγείας, όπως:
Η ουρική αρθρίτιδα προκαλείται από τη συσσώρευση υπερβολικού ουρικού οξέος στο σώμα. Το σώμα παράγει φυσικά ουρικό οξύ όταν διασπά χημικές ουσίες που ονομάζονται πουρίνες, οι οποίες βρίσκονται σε ορισμένα τρόφιμα και ποτά.
Τα νεφρά συνήθως φιλτράρουν το ουρικό οξύ από το αίμα και στη συνέχεια το αποβάλλουν από το σώμα με την ούρηση.
Μερικές φορές, είτε το σώμα παράγει μεγάλες ποσότητες ουρικού οξέος ή τα νεφρά δεν το αφαιρούν από το αίμα αρκετά γρήγορα.
Όταν το σώμα έχει υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος (υπερουριχαιμία), κρύσταλλοι ουρικού οξέος μπορεί να συσσωρευτούν στις αρθρώσεις. Οι κρύσταλλοι συσσωρεύονται και προκαλούν ξαφνικά επεισόδια πόνου, πρηξίματος και άλλων συμπτωμάτων.
Το να έχετε προσωρινά υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος δεν σημαίνει ότι σίγουρα θα αναπτύξετε ουρική αρθρίτιδα.
Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης της ουρικής αρθρίτιδας, είναι ο περιορισμός τροφών υψηλής περιεκτικότητας σε πουρίνες. Βεβαιωθείτε ότι πίνετε άφθονο νερό για να βοηθήσετε τα νεφρά να λειτουργούν καλύτερα και να αποφύγετε την αφυδάτωση.
Η τακτική άσκηση μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του στρες στις αρθρώσεις και να μειώσει τον κίνδυνο παχυσαρκίας και άλλων παθήσεων υγείας που μπορεί να συμβάλλουν στην ανάπτυξη ουρικής αρθρίτιδας.
