Καρκίνος του εγκεφάλου
Ένας όγκος, είναι μια μη φυσιολογική ανάπτυξη ή μάζα κυττάρων μέσα ή γύρω από τον εγκέφαλο. Οι όγκοι του νωτιαίου μυελού και οι όγκοι του εγκεφάλου ονομάζονται όγκοι του κεντρικού νευρικού συστήματος. Οι όγκοι του εγκεφάλου μπορεί να είναι κακοήθεις (καρκινικοί) ή καλοήθεις (μη καρκινικοί). Ορισμένοι όγκοι αναπτύσσονται γρήγορα, ενώ άλλοι αναπτύσσονται αργά.
Μόνο περίπου το ένα τρίτο των όγκων του εγκεφάλου είναι καρκινικοί. Αλλά είτε καρκινικοί είτε όχι, οι όγκοι στον εγκέφαλο, μπορούν να επηρεάσουν τη λειτουργία του εγκεφάλου και την υγεία εάν αναπτυχθούν αρκετά, ώστε να πιέζουν τα γύρω νεύρα, τα αιμοφόρα αγγεία και τον εγκεφαλικό ιστό.
Οι όγκοι που αναπτύσσονται στον εγκέφαλό ονομάζονται πρωτοπαθείς. Οι όγκοι που εξαπλώνονται στον εγκέφαλό μετά το σχηματισμό τους σε ένα διαφορετικό μέρος του σώματος, ονομάζονται δευτεροπαθείς ή μεταστατικοί όγκοι του εγκεφάλου.
Τύποι
Οι ερευνητές έχουν αναγνωρίσει περισσότερους από 150 διαφορετικούς τύπους όγκων στον εγκέφαλο.
1. Οι όγκοι οι οποίοι συνήθως είναι καλοήθεις (μη καρκινικοί) περιλαμβάνουν τα παρακάτω:
- Χόνδρωμα
- Κρανιοφαρυγγίωμα
- Γλωμαγγείωμα
- Μηνιγγίωμα
- Πινεαλοκύττωμα
- Αδένωμα της υπόφυσης
- Σβάννωμα
2. Καρκινικοί (κακοήθεις) όγκοι του εγκεφάλου
Περίπου το 78% των καρκινικών πρωτοπαθών όγκων του εγκεφάλου είναι γλοιώματα. Αυτοί οι όγκοι αναπτύσσονται σε γλοιακά κύτταρα, τα οποία περιβάλλουν και βοηθούν τα νευρικά κύτταρα. Οι τύποι των γλοιωμάτων περιλαμβάνουν:
- Αστροκύτωμα
- Επενδύμωμα
- Γλοιοβλάστωμα
- Ολιγοδενδρογλοίωμα
- Μεδουλλοβλάστωμα
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα ενός όγκου στον εγκέφαλο ποικίλλουν ανάλογα με τη θέση, το μέγεθος και τον τύπο του όγκου. Μπορεί να περιλαμβάνουν:
- ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ
- Σπασμούς
- Δυσκολία σκέψης και ομιλίας
- Αλλαγές στην προσωπικότητα
- Προβλήματα όρασης
- Προβλήματα ακοής
- Μυρμήγκιασμα στο πρόσωπο
- ναυτία
- Σύγχυση και αποπροσανατολισμό
- Αδυναμία ή παράλυση σε ένα μέρος ή μια πλευρά του σώματος
- Προβλήματα ισορροπίας ή ζάλη
Διάγνωση
Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις για τη διάγνωση ενός όγκους στον εγκέφαλο. Αυτές περιλαμβάνουν:
- Μαγνητική τομογραφία (MRI)
- Aξονική τομογραφία (CT)
- Βιοψία όγκου
- Οσφυονωτιαία παρακέντηση
Θεραπεία
Οι καλοήθεις (μη καρκινικοί) όγκοι, μπορούν να αφαιρεθούν με χειρουργική επέμβαση και συνήθως δεν αναπτύσσονται ξανά. Οι γιατροί χρησιμοποιούν συχνά έναν συνδυασμό θεραπειών για τη θεραπεία ενός όγκου. Οι επιλογές θεραπείας μπορεί να περιλαμβάνουν:
- Κρανιοτομία – κρανιεκτομή
- Ακτινοθεραπεία
- Ραδιοχειρουργική
- Βραχυθεραπεία
- Χημειοθεραπεία
- Ανοσοθεραπεία
- Στοχευμένη θεραπεία
- Παρατήρηση/ενεργή παρακολούθηση
Πρόγνωση
Η πρόγνωση της ασθένειας, ποικίλλει σημαντικά. Παράγοντες που επηρεάζουν την πρόγνωση περιλαμβάνουν:
- Τον τύπο και τη θέση του όγκου
- Εάν έχει αφαιρεθεί χειρουργικά ολόκληρος ο όγκος
- Την ηλικία και τη γενική υγεία του ασθενούς
Αιτίες
Οι ερευνητές γνωρίζουν, ότι οι όγκοι του εγκεφάλου αναπτύσσονται όταν συγκεκριμένα γονίδια στα χρωμοσώματα ενός κυττάρου, είναι κατεστραμμένα και δεν λειτουργούν σωστά, αλλά δεν είναι σίγουροι γιατί συμβαίνει αυτό. Το DNA στα χρωμοσώματά, ορίζει τη συμπεριφορά των κυττάρων, δηλαδή πότε πρέπει να γίνει η παραγωγή, ο πολλαπλασιασμός ή η απόπτωση (θάνατος) των κυττάρων.
Όταν αλλάζει το DNA των εγκεφαλικών κυττάρων, παράγονται μη φυσιολογικά εγκεφαλικά κύτταρα, τα οποία πολλαπλασιάζονται πιο γρήγορα και μερικές φορές έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Έτσι ο αυξανόμενος πληθυσμός των μη φυσιολογικών κυττάρων, καταλαμβάνει χώρο στον εγκέφαλο.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα άτομο μπορεί να γεννηθεί με αλλαγές σε ένα ή περισσότερα από αυτά τα γονίδια. Περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως η έκθεση σε μεγάλες ποσότητες ακτινοβολίας από ακτινογραφίες ή προηγούμενη θεραπεία για καρκίνο, μπορούν στη συνέχεια να οδηγήσουν σε περαιτέρω βλάβη.
Υπάρχουν ορισμένες σπάνια, κληρονομικά γενετικά σύνδρομα, που σχετίζονται με την ανάπτυξη όγκων στον εγκέφαλο. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Νευροϊνωμάτωση τύπου 1 (γονίδιο NF1)
- Νευροϊνωμάτωση τύπου 2 (γονίδιο NF2)
- Σύνδρομο Turcot (γονίδιο APC)
- Σύνδρομο Gorlin (γονίδιο PTCH)
- Σύμπλεγμα οζώδους σκλήρυνσης (γονίδια TSC1 και TSC2)
- Σύνδρομο Li-Fraumeni (γονίδιο TP53)
Μόνο το 5% έως 10% των ατόμων με όγκους στον εγκέφαλο έχουν οικογενειακό ιστορικό.
Πρόληψη
Δυστυχώς, δεν μπορείτε να αποτρέψετε την εμφάνιση ενός όγκου στον εγκέφαλο. Μπορείτε ωστόσο να μειώσετε τον κίνδυνο ανάπτυξης, αποφεύγοντας περιβαλλοντικούς κινδύνους όπως το κάπνισμα και η υπερβολική έκθεση σε ακτινοβολία.