Τα ινομυώματα της μήτρας (επίσης γνωστά ως λειομυώματα) είναι καλοήθεις όγκοι που σχηματίζονται μέσα ή στο τοίχωμα της μήτρας. Τα ινομυώματα της μήτρας μπορούν να προκαλέσουν μια ποικιλία συμπτωμάτων όπως πόνο και βαριά, ακανόνιστη κολπική αιμορραγία. Μερικές φορές, ένα άτομο επειδή δεν έχει συμπτώματα, δεν γνωρίζει ότι έχει ινομυώματα.
Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ινομυωμάτων ανάλογα με το πού βρίσκονται και πώς προσκολλώνται.
Τα περισσότερα μικρά ινομυώματα δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα και δεν απαιτούν θεραπεία εκτός από την τακτική παρατήρηση. Τα μεγαλύτερα ινομυώματα μπορούν να προκαλέσουν μια ποικιλία συμπτωμάτων, όπως:
Υπάρχουν αρκετές εξετάσεις που μπορούν να γίνουν για την επιβεβαίωση των ινομυωμάτων και τον προσδιορισμό του μεγέθους και της θέσης τους. Αυτές οι εξετάσεις μπορούν να περιλαμβάνουν:
Η θεραπευτική προσέγγιση των ινομυωμάτων, εξαρτάται από το μέγεθος, τη θέση και τον αριθμό των ινομυωμάτων, τα συνοδά συμπτώματα και την ηλικία της ασθενούς. Σε ασυμπτωματικές ασθενείς ή σε ασθενείς με μικρά ινομυώματα, συνήθως ακολουθείται συντηρητική αντιμετώπιση με τακτική παρακολούθηση. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου τα ινομυώματα προκαλούν σημαντικά συμπτώματα, ενδείκνυται θεραπευτική παρέμβαση. Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, εμβολισμό, καθώς και χειρουργικές επεμβάσεις, όπως η λαπαροσκόπηση ή η υστεροσκόπηση.
Το μέγεθος των ινομυωμάτων υπόκειται σε διακυμάνσεις κατά τη διάρκεια της ζωής μιας γυναίκας. Οι ορμονικές μεταβολές, ιδιαίτερα τα επίπεδα των οιστρογόνων και της προγεστερόνης, επηρεάζουν σημαντικά την ανάπτυξη και την συρρίκνωση των ινομυωμάτων. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, λόγω των αυξημένων επιπέδων ορμονών, τα ινομυώματα συχνά αυξάνουν σε μέγεθος. Αντίθετα, μετά την εμμηνόπαυση, καθώς τα επίπεδα των ορμονών μειώνονται, τα ινομυώματα τείνουν να συρρικνώνονται και τα συνοδά συμπτώματα να υποχωρούν.
Η ακριβής αιτία είναι άγνωστη, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι εμπλέκονται οι ορμόνες οιστρογόνα και προγεστερόνη. Τα περισσότερα ινομυώματα συμβαίνουν σε άτομα αναπαραγωγικής ηλικίας. Μελέτες δείχνουν ότι τα ινομυώματα τείνουν να αναπτύσσονται όταν τα επίπεδα των ορμονών είναι υψηλότερα (όπως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης) και συρρικνώνονται όταν τα επίπεδα των ορμονών είναι χαμηλά (όπως κατά τη διάρκεια της εμμηνόπαυσης).
Η πρόληψη των ινομυωμάτων δεν είναι δυνατή. Ωστόσο, η διατήρηση ενός υγιούς βάρους και η τακτική γυναικολογική παρακολούθηση μπορούν να συμβάλουν στη μείωση του κινδύνου εμφάνισής τους. Σε περιπτώσεις μικρών ινομυωμάτων, συνιστάται η παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό.
