Ο ίλιγγος είναι μια κατάσταση, όπου το άτομο αντιλαμβάνεται ότι το περιβάλλον ή το ίδιο του το σώμα περιστρέφεται. Συχνά συνοδεύεται από αίσθημα ζάλης, ναυτίας και δυσκολία στην ισορροπία. Ο ίλιγγος αποτελεί ένα σύμπτωμα και όχι μια ανεξάρτητη νόσο.
Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι ιλίγγου: περιφερικός και κεντρικός.
Ο περιφερικός ίλιγγος, είναι ο πιο κοινός τύπος. Συμβαίνει όταν υπάρχει πρόβλημα στο εσωτερικό αυτί ή στο αιθουσαίο νεύρο. Οι υπότυποι του περιφερικού ιλίγγου περιλαμβάνουν:
Ο κεντρικός ίλιγγος είναι λιγότερο κοινός. Συμβαίνει όταν υπάρχει μια πάθηση που επηρεάζει τον εγκέφαλό, όπως μια λοίμωξη, ένα εγκεφαλικό επεισόδιο ή ένας τραυματισμός στο κεφάλι. Ο κεντρικός ίλιγγος, συνήθως έχει πιο σοβαρά συμπτώματα όπως αστάθεια ή δυσκολία στο περπάτημα.”
Ορισμένα κοινά συμπτώματα που εκδηλώνονται μαζί με τον ίλιγγο, περιλαμβάνουν:
Η ακριβής διάγνωση του ιλίγγου απαιτεί λεπτομερές ιστορικό, κλινική εξέταση και συχνά συμπληρωματικές εξετάσεις. Η χρονική διάρκεια του ιλίγγου, η παρουσία συνοδών συμπτωμάτων και τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης, κατευθύνουν τη διαγνωστική προσέγγιση. Ειδικές δοκιμασίες, όπως η δοκιμασία Dix-Hallpike, και απεικονιστικές μέθοδοι (MRI), μπορούν να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση και να αποκλείσουν άλλες παθολογίες.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του περιφερικού ιλίγγου εξατομικεύεται ανάλογα με την υποκείμενη αιτία. Η φαρμακευτική αγωγή, κυρίως με κατασταλτικά του λαβυρίνθου, αποτελεί συχνά τον πρώτο στόχο. Ωστόσο, η μακροχρόνια χρήση τους δεν ενδείκνυται στον καλοήθη παροξυσμικό ίλιγγο θέσης, όπου οι θεραπευτικές ασκήσεις, όπως οι χειρισμοί Epley, αποτελούν τη θεραπεία εκλογής. Σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση διαδραματίζει και η παροχή οδηγιών στον ασθενή για την αποφυγή παραγόντων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα, όπως οι απότομες κινήσεις του κεφαλιού και του σώματος.
Η πλήρης και μόνιμη εξάλειψη του ιλίγγου δεν είναι πάντα εφικτή. Η πορεία της νόσου είναι ιδιαίτερα μεταβλητή, με αρκετούς ασθενείς να εμφανίζουν υποτροπές. Για την αποτελεσματική διαχείριση των συμπτωμάτων και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών, ενδείκνυται η συνεργασία με ειδικό ΩΡΛ.
Ο ίλιγγος αποτελεί σύμπτωμα δυσλειτουργίας του αιθουσαίου συστήματος. Το σύστημα αυτό, αποτελούμενο από τον λαβύρινθο, τα αιθουσαία νεύρα και τους αιθουσαίους πυρήνες, είναι υπεύθυνο για τη διατήρηση της ισορροπίας. Η βλάβη σε οποιοδήποτε σημείο αυτού του συστήματος, μπορεί να προκαλέσει ίλιγγο.
Οι αιτίες του ιλίγγου, ποικίλλουν από άτομο σε άτομο και μπορεί να περιλαμβάνουν:
