Το ηλιακό έγκαυμα, είναι μία επώδυνη βλάβη του δέρματος, που προκαλείται από την παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο.
Ορισμένα από τα συμπτώματα του εγκαύματος από τον ήλιο, περιλαμβάνουν:
Ο γιατρός, αξιολογεί τη βαρύτητα του ηλιακού εγκαύματος με βάση την έκταση του προσβεβλημένου δέρματος, τη σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων και τη συνολική κλινική εικόνα. Στη συνέχεια, καθορίζει το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο.
Η αντιμετώπιση των ηλιακών εγκαυμάτων πρώτου και δεύτερου βαθμού περιλαμβάνει κυρίως την παροχή τοπικής φροντίδας και την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Η εφαρμογή ψυχρών κομπρεσών, η χρήση ενυδατικών κρεμών και η λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων συνιστώνται συνήθως. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις, όπου υπάρχει εκτεταμένη φλεγμονή ή σχηματισμός μεγάλων φουσκαλών, ενδέχεται να απαιτηθεί ιατρική παρέμβαση.
Αν και η ερυθρότητα και ο πόνος που προκαλούνται από τα ηλιακά εγκαύματα είναι παροδικά φαινόμενα, συνήθως υποχωρούν εντός μιας εβδομάδας, οι βλάβες στο DNA των κυττάρων του δέρματος που προκαλούνται από την υπεριώδη ακτινοβολία είναι μόνιμες. Η συσσωρευτική βλάβη στο DNA αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης δερματικών νεοπλασιών.
Η έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία, τόσο τύπου UVA όσο και UVB, αποτελεί τον κύριο αιτιολογικό παράγοντα των ηλιακών εγκαυμάτων.
Η πρόληψη των ηλιακών εγκαυμάτων, επιτυγχάνεται μέσω της συστηματικής εφαρμογής αντηλιακών ευρέος φάσματος, της αποφυγής της έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία κατά τις ώρες αιχμής, της χρήσης προστατευτικής ενδυμασίας και γυαλιών ηλίου, καθώς και της τακτικής δερματολογικής παρακολούθησης.
