Το γαστρικό έλκος, είναι μία πληγή του γαστρικού βλεννογόνου. Η κύρια αιτία, είναι η λοίμωξη από το Helicobacter pylori, ένα βακτήριο το οποίο μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή στο στομάχι.
Ορισμένα κοινά συμπτώματα του γαστρικού έλκους, περιλαμβάνουν:
Η διάγνωση του γαστρικού έλκους βασίζεται σε ένα συνδυασμό κλινικών, εργαστηριακών και απεικονιστικών μεθόδων. Η κλινική εξέταση περιλαμβάνει την ανάλυση του ιστορικού του ασθενούς και την αξιολόγηση των συμπτωμάτων. Οι εργαστηριακές εξετάσεις περιλαμβάνουν αιματολογικές εξετάσεις για την αξιολόγηση της φλεγμονής και την ανίχνευση του Helicobacter pylori. Η ενδοσκόπηση αποτελεί την πιο αξιόπιστη εξέταση για τη διάγνωση του γαστρικού έλκους, επιτρέποντας την απευθείας οπτικοποίηση της βλάβης.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση του πεπτικού έλκους βασίζεται στη φαρμακευτική αντιμετώπιση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, στην ενδοσκοπική ή χειρουργική αντιμετώπιση των επιπλοκών. Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει αντιβιοτικά έναντι της λοίμωξης από το Helicobacter pylori, κυτταροπροστατευτικά φάρμακα για την προστασία του γαστρικού βλεννογόνου και φάρμακα που μειώνουν την ποσότητα του γαστρικού οξέος. Σε περίπτωση επιπλοκών, όπως αιμορραγία ή διάτρηση, μπορεί να απαιτηθεί ενδοσκοπική αιμόσταση ή χειρουργική επέμβαση.
Με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και τις απαραίτητες τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής, το πεπτικό έλκος επουλώνεται εντός λίγων εβδομάδων. Η παρακολούθηση από τον θεράποντα ιατρό, είναι απαραίτητη για την επιβεβαίωση της επούλωσης και τον αποκλεισμό υποτροπών. Σε περιπτώσεις χρόνιων παθολογικών καταστάσεων, όπως το σύνδρομο Zollinger-Ellison, η θεραπεία είναι μακροχρόνια.
Οι κυριότεροι αιτιολογικοί παράγοντες του γαστρικού έλκους είναι η λοίμωξη από το Helicobacter pylori και η υπερβολική χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων. Το H. pylori, είναι ένα βακτήριο το οποίο αποικίζει το γαστρικό βλεννογόνο και μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και διάβρωση του στομάχου, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη έλκους. Τα ΜΣΑΦ, μέσω της αναστολής της σύνθεσης των προσταγλανδινών, βλάπτουν τον προστατευτικό βλεννογόνου του στομάχου και ευνοούν την ανάπτυξη έλκους.
Η αντιμετώπιση της λοίμωξης από το ελικοβακτήριο του πυλωρού αποτελεί πρωταρχικό στόχο στην πρόληψη του πεπτικού έλκους. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία της λοίμωξης μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης έλκους. Η μακροχρόνια χρήση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη πεπτικού έλκους. Η προσεκτική παρακολούθηση των ασθενών που λαμβάνουν ΜΣΑΦ και η εφαρμογή προφυλακτικών μέτρων, όπως η συνδυαστική χορήγηση προστατευτικών παραγόντων του γαστρικού βλεννογόνου, είναι απαραίτητη. Το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ και η παράλληλη χρήση άλλων φαρμάκων εντείνουν τον κίνδυνο εμφάνισης πεπτικού έλκους, ιδιαίτερα σε άτομα με υποκείμενη λοίμωξη από το ελικοβακτήριο του πυλωρού ή μακροχρόνια χρήση ΜΣΑΦ.
