Η αφυδάτωση αποτελεί μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από μειωμένο όγκο υγρών στον οργανισμό, με αποτέλεσμα τη διατάραξη της ισορροπίας, των ηλεκτρολυτών. Λόγω των σοβαρών επιπλοκών που μπορεί να προκαλέσει, η έγκαιρη αναγνώριση και αντιμετώπιση, είναι ιδιαίτερα σημαντική.
Τα συμπτώματα της αφυδάτωσης, μπορεί να ποικίλουν, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Κοινά συμπτώματα περιλαμβάνουν:
Η διάγνωση της αφυδάτωσης βασίζεται στο ιστορικό, τη φυσική εξέταση και τις εργαστηριακές εξετάσεις. Οι βιοχημικές εξετάσεις αίματος, μπορούν να αξιολογήσουν τα επίπεδα των ηλεκτρολυτών και τη νεφρική λειτουργία, ενώ η ανάλυση ούρων μπορεί να εντοπίσει πιθανές αιτίες της αφυδάτωσης.
Η αντιμετώπιση της αφυδάτωσης, εστιάζει στην επαρκή και τακτική πρόσληψη υγρών, με σκοπό την επαναφορά της ισορροπίας νερού στο σώμα. Κοινές θεραπευτικές πρακτικές περιλαμβάνουν:
Η ήπια αφυδάτωση μπορεί συνήθως να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με την επαρκή πρόσληψη υγρών. Ωστόσο, οι μέτριες έως σοβαρές περιπτώσεις αφυδάτωσης, απαιτούν συχνά ενδοφλέβια χορήγηση υγρών σε νοσοκομειακό περιβάλλον. Η σοβαρή αφυδάτωση, αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως ηλεκτρολυτικές διαταραχές και οργανική δυσλειτουργία, με ενδεχόμενη μοιραία έκβαση. Με την κατάλληλη αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας και την επαρκή παροχή υγρών, η ήπια έως μέτρια αφυδάτωση μπορεί να επιλυθεί εντός 24 ωρών. Η σοβαρή αφυδάτωση απαιτεί νοσοκομειακή περίθαλψη και η πλήρης ανάκαμψη μπορεί να επιτευχθεί σε 2-3 ημέρες.
Η αφυδάτωση αποτελεί μια κατάσταση που προκαλείται από την ανισορροπία μεταξύ της πρόσληψης και της απώλειας υγρών. Οι κύριες αιτίες αφυδάτωσης περιλαμβάνουν την ανεπαρκή πρόσληψη υγρών, καθώς και τις αυξημένες απώλειες υγρών μέσω της εφίδρωσης, του εμέτου, της διάρροιας και της χρήσης διουρητικών φαρμάκων.
Η επαρκής ενυδάτωση είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ομοιόστασης του οργανισμού. Για την πρόληψη της αφυδάτωσης, συνιστάται η κατανάλωση επαρκών ποσοτήτων νερού καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας. Η παρακολούθηση του χρώματος των ούρων αποτελεί έναν απλό και αξιόπιστο δείκτη ενυδάτωσης. Η φυσική δραστηριότητα αυξάνει τις απαιτήσεις του οργανισμού σε υγρά. Προκειμένου να αποφευχθεί η αφυδάτωση κατά τη διάρκεια και μετά από την άσκηση, συνιστάται η κατανάλωση νερού πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την προπόνηση, σε ποσότητες που εξαρτώνται από τη διάρκεια και την ένταση της άσκησης.
