Η εισπνοές σε καθαρό οξυγόνο για 90 λεπτά την ημέρα μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικές με το Viagra για τη στυτική δυσλειτουργία και τη θεραπεία της, χωρίς καμία από τις παρενέργειες και δυνητικά πιο μακροχρόνια αποτελέσματα, δείχνει νέα έρευνα.
Οι άνδρες που έκαναν τη θεραπεία είχαν κατά μέσο όρο 50% βελτίωση στη στυτική τους λειτουργία. Και, επιπλέον, τα αποτελέσματα από ένα μήνα θεραπείας διήρκεσαν έως και 18 μήνες σε ορισμένες περιπτώσεις.
Στη νέα μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από ουρολόγους στο Izmir Bozyaka Training and Research Hospital στην Τουρκία και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό International Urology and Nephrology, συμμετείχαν 100 άνδρες. Η μία ομάδα υποβλήθηκε σε αγωγή με οξυγόνο, μια άλλη ομάδα λάμβανε ταδαλαφίλη καθημερινά για ένα μήνα και μια τρίτη ομάδα δεν έλαβε καμία θεραπεία.
Οι άνδρες στην ομάδα του οξυγόνου κάθονταν σε υπερβαρικούς θαλάμους (παρόμοιους με αυτούς που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία δυτών με ασθένεια αποσυμπίεσης) και εισέπνεαν καθαρό οξυγόνο για 90 λεπτά την ημέρα. (Ο κανονικός αέρας αποτελείται από 21% οξυγόνο, 78% άζωτο και μικρές ποσότητες άλλων αερίων).
Η αυξημένη πίεση στους υπερβαρικούς θαλάμους (2,4 φορές μεγαλύτερη από την ατμοσφαιρική πίεση) βοηθά τους πνεύμονες και τους ιστούς να απορροφούν περισσότερο οξυγόνο από το κανονικό.
Τα αποτελέσματα της μελέτης
Η ομάδα οξυγόνου και ταδαλαφίλης (φαρμάκου για τη στυτική δυσλειτουργία) παρουσίασαν την ίδια βελτίωση – περίπου 50%. Το οξυγόνο λειτούργησε ανεξάρτητα από την ηλικία ή πόσο καιρό βίωναν στυτική δυσλειτουργία οι άνδρες. Τα αποτελέσματα διήρκεσαν κατά μέσο όρο δύο μήνες.
Αυτό έρχεται σε αντίθεση με φάρμακα όπως το Viagra, τα οποία χρησιμοποιούνται κατόπιν ζήτησης με αποτελέσματα που διαρκούν έως και τέσσερις ώρες (ή 36 ώρες με ταδαλαφίλη) και έχουν παρενέργειες που διαρκούν περισσότερο.
Δεν είναι σαφές πώς η θεραπεία με υπερβαρικό οξυγόνο βοηθά την στυτική δυσλειτουργία. Μια θεωρία πάντως είναι ότι το επιπλέον οξυγόνο ενθαρρύνει νέα αιμοφόρα αγγεία να αναπτυχθούν, τροφοδοτώντας το πέος με περισσότερο αίμα.
Ένα άλλο είναι ότι μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του μονοξειδίου του αζώτου, το οποίο χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία, επιτρέποντας περισσότερο αίμα να ρέει στον ιστό του πέους.
Ο καθηγητής Raj Persad, σύμβουλος ουρολόγος στο Bristol Urology, περιέγραψε τη μελέτη ως βάση για μελλοντική έρευνα.
«Σε διαβήτη και άλλες καταστάσεις, η παροχή αίματος στους ευαίσθητους ιστούς μπορεί να διαταραχθεί, μειώνοντας την παροχή οξυγόνου. Αυτό μπορεί να βελτιωθεί προσωρινά αναπνέοντας υπερβαρικό οξυγόνο», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Προειδοποίησε πάντως ότι δεν είναι μόνιμη λύση και ότι η υπερβολική ποσότητα μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση από οξυγόνο.
Τι είναι η στυτική δυσλειτουργία και πόσους άνδρες επηρεάζει
Η στυτική δυσλειτουργία, δηλαδή η αδυναμία απόκτησης ή διατήρησης στύσης, επηρεάζουν περίπου τους μισούς άνδρες ηλικίας 40 έως 70 ετών, σύμφωνα με τη Βρετανική Ένωση Χειρουργών Ουρολόγων.
Εννέα στους 10 άνδρες με στυτική δυσλειτουργία έχουν τουλάχιστον μία υποκείμενη φυσική αιτία, όπως καρδιακή νόσο, διαβήτη ή λήψη ορισμένων φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων αυτών για την υπέρταση και την κατάθλιψη (που μπορεί να προκαλέσουν στένωση των αιμοφόρων αγγείων που τροφοδοτούν το πέος, με αποτέλεσμα ανεπαρκές αίμα για στύση).
Η στυτική δυσλειτουργία συνήθως αντιμετωπίζεται με φάρμακα που λέγονται αναστολείς της 5-φωσφοδιεστεράσης (PDE5), όπως η σιλδεναφίλη (Viagra) και η ταδαλαφίλη (Cialis), τα οποία αυξάνουν τη ροή του αίματος στο πέος.
Μπορούν να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικά, αλλά δεν είναι κατάλληλα για όλους τους άνδρες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που λαμβάνουν νιτρικά φάρμακα για τη στηθάγχη και εκείνων με σοβαρό καρδιακό ή ηπατικό πρόβλημα.
Τα φάρμακα για τη στυτική δυσλειτουργία και τα νιτρικά άλατα προκαλούν διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, έτσι ο συνδυασμός τους μπορεί να προκαλέσει απότομη πτώση της αρτηριακής πίεσης, αυξάνοντας τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής ή εγκεφαλικού.
Οι πιθανές παρενέργειες των φαρμάκων PDE5 περιλαμβάνουν δυσπεψία, ρινική συμφόρηση, οσφυαλγία και μυϊκό πόνο. Μελέτες δείχνουν ότι το ένα τρίτο των ανδρών δεν ανταποκρίνεται στα φάρμακα.