Κάθε τύπος θεραπείας για τον καρκίνο του προστάτη έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει αρνητικά τη σεξουαλική ζωή και λειτουργία και τη γονιμότητα.
Αλλά υπάρχουν καλά νέα: Μια ποικιλία θεραπειών καθιστούν δυνατή την ενεργή και γεμάτη σεξουαλική ζωή τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη θεραπεία του καρκίνου του προστάτη, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξανασκεφτούμε τι σημαίνει καλό σεξ.
Εάν η σεξουαλική ζωή σας έχει αλλάξει μετά από θεραπείες για τον καρκίνο του προστάτη, ορισμένες ανεπιθύμητες παρενέργειες όπως η στυτική δυσλειτουργία είναι γνωστό ότι βελτιώνονται με την πάροδο του χρόνου, σύμφωνα με το Johns Hopkins Medicine.
Πώς ο καρκίνος του προστάτη επηρεάζει τη σεξουαλική λειτουργία;
Αυστηρά μιλώντας, ο ίδιος ο καρκίνος του προστάτη δεν επηρεάζει το σεξ και πιθανότατα δεν θα έχετε σεξουαλικές παρενέργειες από τη νόσο, τουλάχιστον στα αρχικά στάδια, σύμφωνα με την Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία. Αλλά ενδεχομένως να έχετε κάποιες απογοητευτικές παρενέργειες από τις θεραπείες για τον καρκίνο του προστάτη.
Ο προστάτης περιβάλλεται από νεύρα, μύες και αιμοφόρα αγγεία που βοηθούν στην παραγωγή στύσης, αλλά ο προστάτης δεν είναι απαραίτητος για να επιτευχθεί στύση ή οργασμός. Ωστόσο, ο προστάτης και τα σπερματικά κυστίδια είναι απαραίτητα για την εκσπερμάτιση και τη γονιμότητα. Ορισμένες θεραπείες για τον καρκίνο μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητα στύσης και εκσπερμάτισης.
Σεξουαλικές παρενέργειες των 4 θεραπειών για τον καρκίνο του προστάτη
- Χειρουργείο προστάτη
- Ακτινοβολία
- Χημειοθεραπεία
- Ορμονοθεραπεία
1. Χειρουργείο προστάτη
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι ο οργασμός και η εκσπερμάτιση είναι διαφορετικές σωματικές αντιδράσεις, αν και συχνά συμβαίνουν ταυτόχρονα. Επειδή ο προστάτης και τα σπερματικά κυστίδια αφαιρούνται σε μια προστατεκτομή, δεν μπορεί να επιτευχθεί εκσπερμάτιση, αλλά μπορεί να συμβεί στύση και οργασμός. Μερικές φορές η κορύφωση ονομάζεται ξηρός οργασμός επειδή δεν υπάρχει σπέρμα.
Συνήθως, ένας χειρουργός θα επιχειρήσει μια φειδωλή προστατεκτομή για να σώσει τις νευροαγγειακές δέσμες στο πλάι του προστάτη που είναι απαραίτητες για στύσεις και οργασμούς. Αλλά μερικές φορές αυτά τα νεύρα καταστρέφονται κατά τη χειρουργική επέμβαση, γεγονός που θα μπορούσε να μειώσει την ικανότητα να έχετε στύση ή να τη διατηρήσετε.
Εάν υπάρχει βλάβη στα νεύρα, η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου ακόμη και χωρίς παρέμβαση, σύμφωνα με τον Raevti Bole, ουρολόγο και ειδικό στην υγεία των ανδρών στην κλινική του Κλίβελαντ. «Γενικά, οι ασθενείς παρατηρούν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στις στύσεις τους αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση και στη συνέχεια αρχίζουν να βλέπουν βελτιώσεις για έως και δύο χρόνια μετά την επέμβαση», λέει ο Δρ. Bole.
Υπάρχει επίσης η πιθανότητα για μια άλλη απογοητευτική παρενέργεια της χειρουργικής επέμβασης: κλιμακτουρία ή οργασμική ακράτεια. Αυτό συμβαίνει όταν ένα κομμάτι ούρων διαρρέει κατά τη διέγερση. Αντιμετωπίζεται μέσω της προπόνησης της ουροδόχου κύστης και της άσκησης των μυών του πυελικού εδάφους ή των ασκήσεων Kegel.
2. Ακτινοβολία
Αν και ο στόχος της ακτινοθεραπείας είναι η παροχή της θεραπείας μόνο στις περιοχές που έχουν προσβληθεί από καρκίνο, μερικές φορές επηρεάζει και τα κοντινά νεύρα. Όταν συμβεί αυτό, τα νεύρα μπορεί να μην στέλνουν σήμα για στύση. Σε αντίθεση με την προστατεκτομή, για την οποία ο μεγαλύτερος αντίκτυπος είναι αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση, οι επιπτώσεις από την ακτινοβολία, εάν συμβούν, μπορεί να εμφανιστούν με την πάροδο των ετών.
«Οι ασθενείς που έχουν λάβει ακτινοβολία μπορούν ακόμα να έχουν οργασμό και να εκσπερματώσουν, αλλά συχνά η εκσπερμάτισή τους μειώνεται επειδή, με την πάροδο του χρόνου, τα σπερματοδόχα κυστίδια στον προστάτη δεν παράγουν σπέρμα όπως παλιά», λέει ο Scott Shelfo, ιατρικός διευθυντής ουρολογίας στο City of Hope στην Ατλάντα.
3. Χημειοθεραπεία
Η χημειοθεραπεία είναι απίθανο να προκαλέσει στυτική δυσλειτουργία, αν και έχει άλλες παρενέργειες, όπως κόπωση και απώλεια μαλλιών. Ωστόσο, η χημειοθεραπεία μπορεί να μειώσει τα επίπεδα τεστοστερόνης κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Καρκίνου των ΗΠΑ, γεγονός που οδηγεί σε μειωμένη λίμπιντο. Η χημειοθεραπεία χορηγείται πάντα σε συνδυασμό με ορμονική θεραπεία.
4. Ορμονοθεραπεία
Η ορμονοθεραπεία χρησιμοποιείται για να σταματήσει την εξέλιξη του καρκίνου μειώνοντας σημαντικά την τεστοστερόνη, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη λίμπιντο. Με χαμηλότερη τεστοστερόνη, η επιθυμία για σεξ μειώνεται. Η χαμηλή τεστοστερόνη μπορεί επίσης να επηρεάσει την ποιότητα των στύσεων, παρόλο που δεν επηρεάζει φυσικά τα αισθητήρια νεύρα. Η τεστοστερόνη είναι επίσης σημαντική για τη διατήρηση της ακαμψίας.
Αλλά οι ασθενείς με καρκίνο του προστάτη δεν είναι πιθανό να υποβάλλονται σε ορμονοθεραπεία εφ’ όρου ζωής. Το χρονικό διάστημα εξαρτάται από την επιθετικότητα του καρκίνου. Εάν έχετε κάνει ορμονοθεραπεία για λίγο και ο καρκίνος είναι υπό έλεγχο, μπορείτε να κάνετε μια συζήτηση με τον ογκολόγο σας σχετικά με τις «ορμονικές διακοπές». «Αλλά θα υπάρχει ακόμα εντατική παρακολούθηση για να βεβαιωθείτε ότι το κάνετε με ασφάλεια», λέει ο Δρ. Bole.