Μερικές φορές, η αγάπη δεν είναι αρκετή για να κρατήσει έναν γάμο ζωντανό. Ποιες συμπεριφορές μπορούν να διαλύσουν μια σχέση πριν καν το καταλάβετε; Ακόμα και οι πιο δυνατοί δεσμοί μπορεί να κλονιστούν αν δεν προσέξετε εγκαίρως αυτές τις τρεις παγίδες.
Τα δύο «ναι» και το ένα «όχι» για έναν ισορροπημένο γάμο που διαρκεί, σύμφωνα με ψυχολόγο
Ποιες είναι οι 3 συμπεριφορές που δείχνουν ότι ο γάμος σας απειλείται και μπορεί να οδηγηθεί στο διαζύγιο
Ένας ευτυχισμένος γάμος συχνά θεωρείται θεμέλιος λίθος μιας ευτυχισμένης ζωής, όμως η έρευνα δείχνει ότι η γαμήλια ευδαιμονία δεν είναι δεδομένη. Όπως επισημαίνεται στη μελέτη του 2013 Marital Happiness and Psychological Well-Being Across the Life Course, οι γάμοι ακολουθούν ποικίλες πορείες, συμπεριλαμβανομένων και κάποιων με χαμηλά επίπεδα ευτυχίας.
Αυτό υπογραμμίζει το γεγονός ότι δεν επιτυγχάνουν όλες οι ενώσεις διαρκή ικανοποίηση, και ότι η δυστυχία μέσα σε έναν γάμο μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη συνολική ευημερία. Ενώ πολλοί παράγοντες συμβάλλουν στη γαμήλια διχόνοια, μια μελέτη του 2022 που δημοσιεύθηκε στο Evolutionary Psychology ρίχνει φως σε συγκεκριμένες συμπεριφορές που μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιζήμιες.
Αυτό το άρθρο εξετάζει τις τρεις κορυφαίες συμπεριφορές που εντοπίστηκαν από αυτή την έρευνα ως οι πλέον απειλητικές για έναν γάμο, διερευνώντας πώς αυτές οι ενέργειες – η έλλειψη φροντίδας, η κακομεταχείριση των παιδιών και οι τάσεις ελέγχου – μπορούν να διαβρώσουν τα θεμέλια μιας σχέσης και τελικά να οδηγήσουν στην κατάρρευσή της.
Ευτυχισμένος γάμος, ευτυχισμένη ζωή
Η έρευνα που παρουσιάστηκε στο Marital Happiness and Psychological Well-Being Across the Life Course αποκαλύπτει ότι δεν ακολουθούν όλοι οι γάμοι μια πορεία αιώνιας ευτυχίας. Η μελέτη, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Study of Marital Instability over the Life Course, εντόπισε τρεις ξεχωριστές πορείες γαμήλιας ευτυχίας: χαμηλή, μεσαία και υψηλή.
Ενώ η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ανέφερε ότι ήταν γενικά ευχαριστημένοι με τους γάμους τους, η ύπαρξη μιας πορείας «χαμηλής ευτυχίας» υπογραμμίζει την πραγματικότητα των δυστυχισμένων γάμων. Η έρευνα έδειξε επίσης μια σχέση μεταξύ της αρχικής ευτυχίας στη ζωή και της συμμετοχής σε αυτές τις πορείες, υποδηλώνοντας ότι τα προϋπάρχοντα επίπεδα ευημερίας μπορούν να επηρεάσουν τη γαμήλια ικανοποίηση.
Επιπλέον, διαπίστωσε ότι η συμμετοχή στην πορεία γαμήλιας ευτυχίας συσχετίστηκε με επακόλουθες αλλαγές τόσο στην ευτυχία στη ζωή όσο και στα καταθλιπτικά συμπτώματα. Αν και όλοι οι ερωτηθέντες παρουσίασαν μείωση της ευτυχίας στη ζωή με την πάροδο του χρόνου, όσοι βρίσκονταν στην πορεία χαμηλής γαμήλιας ευτυχίας πιθανότατα βίωσαν μια πιο σημαντική μείωση.
Αυτό υπογραμμίζει τον αντίκτυπο ενός δυστυχισμένου γάμου στη συνολική ευημερία. Ενώ τα περιγραφικά στατιστικά στοιχεία της μελέτης υποδεικνύουν ένα κυρίως μεσοαστικό, μορφωμένο και θρησκευόμενο δείγμα, η παρουσία ποικίλων πορειών γαμήλιας ευτυχίας υποδηλώνει ότι η δυστυχία στον γάμο μπορεί να επηρεάσει άτομα από διαφορετικές δημογραφικές ομάδες.
Οι συμπεριφορές που οδηγούν έναν γάμο στο διαζύγιο
Μια μελέτη του 2022 που δημοσιεύθηκε στο Evolutionary Psychology εξέτασε αυτές τις επιδράσεις και βρήκε έξι βασικές συμπεριφορές που μπορούν να οδηγήσουν τα ζευγάρια στο διαζύγιο. Παράλληλα με τις βαθιά πληγωτικές πράξεις απιστίας, την καταχρηστική συμπεριφορά και την έλλειψη προσωπικής προσπάθειας για να διατηρηθεί η σπίθα ζωντανή, υπήρχαν τρεις ενέργειες που ξεχώρισαν ως οι πιο επιζήμιες για μια σχέση.
Οι 3 συμπεριφορές που βλάπτουν ανεπανόρθωτα μια σχέση, σύμφωνα με τη μελέτη.
- Δεν φροντίζετε ο ένας τον άλλον
- Δεν σέβεται τα παιδιά σας
- Είναι ελεγκτικός
8 σημάδια ότι ο σύντροφός σας κάνει απιστία
1. Ο σύντροφος δεν σας φροντίζει
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη θεώρησαν ότι η πιο επιζήμια συμπεριφορά σε μια σχέση είναι η έλλειψη φροντίδας. Αυτό περιλαμβάνει πράξεις παραμέλησης, αδιαφορίας και συναισθηματικής αποσύνδεσης, όπως:
- Αποτυγχάνοντας να δείξει ενδιαφέρον για τα συναισθήματα του συντρόφου ή τη σχέση.
- Παραμελώντας να περάσουν ποιοτικό χρόνο μαζί.
- Αγνοώντας τις ανάγκες, τις προτιμήσεις ή τις απόψεις του συντρόφου.
- Θεωρώντας τον σύντροφο δεδομένο και αποτυγχάνοντας να εκφράσει εκτίμηση.
- Αποφεύγοντας τη συναισθηματική ή σωματική οικειότητα.
Όταν ένας σύντροφος αισθάνεται αόρατος ή υποτιμημένος, μπορεί να οδηγήσει σε βαθιά συναισθήματα μοναξιάς και δυσαρέσκειας. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Divorce & Remarriage και αφορούσε γονείς που χωρίζονται στις ΗΠΑ το επιβεβαιώνει αυτό, τονίζοντας πώς η ανεπαρκής προσοχή από έναν σύζυγο είναι μια συχνή αιτία διαζυγίου.
Η παραμέληση σηματοδοτεί επίσης μειωμένη δέσμευση στη σχέση, αφήνοντας τον πληγέντα σύντροφο μερικές φορές να αμφισβητεί την αξία του και το μέλλον του γάμου. Αντίθετα, όταν ένας σύντροφος γίνεται αντιληπτός ως φροντιστικός, ανταποκρινόμενος και επικυρώνοντας, μπορεί να ενισχύσει την ικανοποίηση από τη σχέση και να ενισχύσει σημαντικά τον δεσμό.
2. Όταν ο σύντροφος δεν σέβεται τα παιδιά σας
Μια άλλη βαθιά επιζήμια συμπεριφορά είναι όταν ένας σύντροφος κακομεταχειρίζεται τα παιδιά σας ή αμελεί τις γονεϊκές του ευθύνες. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει:
- Παραμέληση της αφιέρωσης χρόνου στα παιδιά.
- Επίδειξη ακατάλληλης ή κακοποιητικής γονεϊκής συμπεριφοράς.
- Υπονόμευση της εξουσίας ή των αποφάσεων του άλλου γονέα.
«Οι άνθρωποι ανησυχούν περισσότερο μήπως ένας κακοποιητικός σύντροφος βλάψει σωματικά τα παιδιά τους, τα οποία είναι πιο ευάλωτα από τους ίδιους», γράφουν οι ερευνητές σύμφωνα με το Forbes.
Από εξελικτική άποψη, η ευημερία των παιδιών είναι υψίστης σημασίας και αποτελεί έναν από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι σύντροφοι επιλέγουν να είναι μαζί. Επομένως, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες θα εξέταζαν σοβαρά το ενδεχόμενο τερματισμού μιας σχέσης εάν ο σύντροφός τους παρουσίαζε επιβλαβείς συμπεριφορές προς τα παιδιά τους.
«Συμπεριφορικές πράξεις που υποδηλώνουν μειωμένη δέσμευση στη σχέση, καθώς και μειωμένη ικανότητα αξιόπιστης παροχής για τον σύντροφο και τα παιδιά, θα έχουν αρνητική επίδραση, πυροδοτώντας αρνητικά συναισθήματα όπως θυμό και απογοήτευση, και παρακινώντας τους ανθρώπους να επαναξιολογήσουν τις προοπτικές της σχέσης τους», προσθέτουν οι ερευνητές.
Οι στοργικοί γονείς ενστικτωδώς δίνουν προτεραιότητα στην ασφάλεια, την υγεία και την ευτυχία των παιδιών τους. Επομένως, η αποτυχία ενός συντρόφου να κάνει το ίδιο μπορεί να δημιουργήσει αγεφύρωτες ρήξεις. Αντίθετα, η επίδειξη ενιαίου μετώπου ως συν-γονείς και η ενεργός συμμετοχή στη ζωή των παιδιών δημιουργεί ένα υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον που μπορεί μόνο να ενισχύσει τον γαμήλιο δεσμό.
3. Όταν ο σύντροφος είναι ελεγκτικός
Οι ελεγκτικές συμπεριφορές, όπως η επιβολή της θέλησής του στο άλλο άτομο, ο περιορισμός της ελευθερίας του ή η χειραγώγησή του, κατατάσσονται τρίτες υψηλότερα μεταξύ των πιο τοξικών ενεργειών σε έναν γάμο. Στην πραγματικότητα, η έρευνα δείχνει ότι όταν ένας σύντροφος εκλαμβάνεται ως ελεγκτικός και αμελής, αυτό συσχετίζεται με χαμηλότερη ικανοποίηση από τη σχέση.
Συγκεκριμένες περιπτώσεις τέτοιας συμπεριφοράς περιλαμβάνουν:
- Συνεχής κριτική ή κατηγορία του συντρόφου.
- Απομόνωση του συντρόφου από φίλους, οικογένεια ή αγαπημένα χόμπι και ενδιαφέροντα.
- Επίδειξη υπερβολικής ζήλιας.
- Πίεση του συντρόφου να λάβει αποφάσεις πρόωρα.
Ο έλεγχος καταπατά την αίσθηση αυτονομίας, η οποία είναι μια θεμελιώδης ανθρώπινη ανάγκη. Μια μελέτη του 2016 που δημοσιεύθηκε στο Journal of Family Therapy διαπίστωσε ότι όταν αυτή η ανάγκη δεν ικανοποιείται, συσχετίζεται έντονα με τη δυσαρέσκεια από τη σχέση και την αυξημένη σύγκρουση.
Οι ελεγκτικές συμπεριφορές όχι μόνο βλάπτουν την ευημερία του συντρόφου, αλλά υπονομεύουν επίσης τον αμοιβαίο σεβασμό που είναι απαραίτητος για μια υγιή σχέση. Με την πάροδο του χρόνου, για τον σύντροφο που δέχεται αυτή τη δυναμική, αυτό μπορεί να επιδεινώσει τη δυσαρέσκεια, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση και την επιθυμία για αποδέσμευση.
Η αναγνώριση και η αντιμετώπιση τέτοιων επιβλαβών μοτίβων μπορεί δυνητικά να οδηγήσει σε βαθύτερη οικειότητα και σεβασμό. Μικρές, συνεπείς πράξεις φροντίδας – όπως η ανταλλαγή στιγμών ευγνωμοσύνης, η συμφωνία στις γονεϊκές προσεγγίσεις ή η ενθάρρυνση της ατομικής αυτονομίας – μπορούν να αναζωογονήσουν μια σχέση.
Ωστόσο, είναι επίσης σημαντικό να αναγνωρίσετε πότε ο σύντροφός σας δεν είναι πρόθυμος να καταβάλει την εσωτερική προσπάθεια για πραγματική αλλαγή και να πάρετε την απόφαση να απομακρυνθείτε, δίνοντας προτεραιότητα στην ασφάλεια και την ευημερία σας, καθώς και των παιδιών σας, εάν υπάρχουν.
Τελικά, οι περισσότεροι σύντροφοι επιθυμούν να αισθάνονται πολύτιμοι, αγαπημένοι και βαθιά υποστηριζόμενοι σε στενές σχέσεις. Αυτός είναι ο πυρήνας μιας μακροχρόνιας σχέσης, ενώ η παραμέληση και η ελεγκτική συμπεριφορά μπορούν μόνο να συμβάλουν στη φθορά. Για το δικό τους καλό, οι σύντροφοι σε οποιαδήποτε σχέση πρέπει να δεσμευτούν να αναπτυχθούν – είτε μαζί, είτε χωριστά.
Πηγές: Forbes, Sage Journals, NIH