Μια γυναίκα που βίωσε την απιστία από τον σύζυγό της μετά τη γέννηση του παιδιού τους, αποκαλύπτει το «σχέδιο» που ετοίμασε για να «πάρει το αίμα της πίσω» για την προδοσία.
Νόμιζε ότι ο άντρας της και εκείνη βρίσκονταν στην ίδια σελίδα όταν έκαναν το πρώτο τους παιδί, στην πορεία, ωστόσο, αποδείχθηκε πως εκείνος είχε επιλέξει εκείνη την χρονική περίοδο για να απιστήσει. «Δεν ήξερε ότι το έμαθα και τον έπαιξα, προσποιούμενη ότι είμαι ακόμα ερωτευμένη μαζί του μέχρι να κάνω την πραγματική έκπληξη!», περιγράφει στο AmoMama η Άλις που δεν θέλει να αποκαλύψει το όνομά της.
Όπως λέει η ίδια, ανακάλυψε ότι ο άντρας της, ο Τομ, είχε ερωμένη αμέσως αφότου γέννησε το μοναχοπαίδι τους. Η αλήθεια την συνέτριψε, προκαλώντας τεράστιο πόνο από το αίσθημα της προδοσίας. Μέχρι τότε, εκείνη νόμιζε πως οι δυο τους είχαν έναν υγιή και ευτυχισμένο γάμο μέχρι που άρχισε να παρατηρεί τα τηλεφωνήματα αργά το βράδυ, τις μυστικές εξόδους και τις γενικές αλλαγές στη συμπεριφορά του συζύγου της.
«Αυτό που μου ράγισε περισσότερο την καρδιά ήταν ότι συνέβη λίγο μετά μετά τον τοκετό, μια εποχή που η οικογένειά μας θα έπρεπε να ήταν τρισευτυχισμένη από τον ερχομό του παιδιού μας. Αντίθετα, έμεινα να παλεύω με μια πληγή που φαινόταν ανυπέρβλητη», λέει η Άλις.
Επιβεβαίωσε την απιστία του συζύγου της βλέποντας τα χιλιάδες μηνύματα ανάμεσα σε αυτόν και την ερωμένη του και προσπαθούσε να καταλάβει γιατί συνέβη αυτό.
«Σκεφτόμουν τι ήταν αυτό που μου έλειπε. Εγώ προσπαθούσα να δουλέψω, να φροντίσω το παιδί μας και να διατηρήσω έναν ευτυχισμένο γάμο, εκείνος έβρισκε την αγάπη και τη χαρά στην αγκαλιά κάποιας άλλης. Εξαγριώθηκα. Ένιωσα προδομένη, αλλά ο θυμός ήταν το κύριο συναίσθημα που με τροφοδοτούσε», περιγράφει χαρακτηριστικά.
Το σχέδιο της εκδίκησης
Και τότε, τής ήρθε η ιδέα. Αποφάσισε να εξασφαλίσει μια καλή ζωή για την ίδια και την κόρη της Σάρα αγοράζοντας ένα διαμέρισμα, μετακίνησε τα χρήματά της για να μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτά όταν χρειάζεται χωρίς να το γνωρίζει ο σύζυγός της, μίλησα με δικηγόρο και ετοιμάστηκε να αναλάβει την αποκλειστική επιμέλεια ή να μοιραστεί την επιμέλεια, αν κατέληγαν σε αυτό.
Ωστόσο, είχε ένα ακόμα μεγαλύτερο και πιο περίτεχνο σχέδιο. Άρχισε να μεταμορφώνεται σε αυτά που ο σύντροφός της ονειρευόταν όταν έστελνε μηνύματα στην ερωμένη του. Φορούσε τα ρούχα που διάβαζε στα μηνύματα ότι τον ξεσήκωναν, τον άγγιζε όπως εκείνος έλεγε στην ερωμένη του ότι του άρεσε να τον αγγίζει.
Κατά ειρωνικό τρόπο, όπως λέει, δεν την ρώτησε ποτέ για αυτές τις αλλαγές, αλλά απλώς ενδιαφέρθηκε περισσότερο και επένδυσε σε εκείνη. Και τελικά, αυτό που η γυναίκα ήθελε, το είδε να συμβαίνει. Ο Τομ χώρισε από την ερωμένη του.
«Ο άντρας μου το τελείωσε με την ερωμένη του και τελικά έγινε δικός μου, αλλά ήταν μια γλυκόπικρη νίκη. Ανακουφίστηκα, αλλά ο σπόρος του σχεδίου μου είχε ήδη ριζώσει. Η προετοιμασία για το διαζύγιό μου βρισκόταν σε εξέλιξη, μια τελική πράξη αντίστασης ενάντια στο πλήγμα που είχε προκληθεί και στους δύο μας».
Το «σκηνικό» της τελευταίας φάσης του σχεδίου
Ο Τομ αγνοούσε την καταιγίδα που ερχόταν, μια καταιγίδα που θα ξεσπούσε στο γαλήνιο περιβάλλον ενός εστιατορίου, υπό το πρόσχημα μιας ρομαντικής βραδιάς. Όταν έφτασε η επέτειός τους, η Άλις προσποιήθηκε ότι είναι ακόμα ερωτευμένη μαζί του και σχεδίασε ένα ρομαντικό δείπνο σε ένα εστιατόριο.
«Τα μάτια του έλαμπαν, ήταν ενθουσιασμένος, με κοιτάζει σαν να είμαι η μόνη γυναίκα στον κόσμο. Εκείνο το βράδυ έπαιξα τέλεια το ρόλο μιας στοργικής συζύγου στην τελειότητα. Ανταλλάζαμε γέλια και τρυφερά βλέμματα, μια πρόσοψη κανονικότητας που διέψευδε την αναταραχή μέσα μου», περιγράφει η ίδια.
Κάποια στιγμή ζήτησε από τον Τομ να ποζάρει για μια αναμνηστική φωτογραφία. Το πρόσωπό του όμως έγινε άσπρο σαν φάντασμα τη στιγμή που του αποκάλυψε το αποκορύφωμα των σχεδίων της: Τα χαρτιά του διαζυγίου εμφανίστηκαν στο τραπέζι και τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα, ένα μείγμα σοκ και δυσπιστίας τον πλημμύρισε.
«Τι αστείο είναι αυτό;» τραύλισε εκείνος με τη φωνή του μόλις να βγαίνει. «Κανένα αστείο», απάντησε εκείνη, με φωνή γεμάτη αποφασιστικότητα που εξέπληξε ακόμη και την ίδια. «Ξέρω τα πάντα, για εκείνη, για τα ψέματα. Τελείωσε», του είπε, με τον Τομ να απαντά πως εκείνος νόμιζε ότι οι δυο τους ήταν ευτυχισμένοι.
«Ήμασταν μέχρι να αποφασίσεις ότι δεν ήταν αρκετό. Μου άξιζαν περισσότερα. Το παιδί μας αξίζει περισσότερα», είπε η Άλις και σηκώθηκε να φύγει, την ώρα που ο σύζυγός της την παρακαλούσε να μιλήσουν και να βρουν έναν τρόπο να σώσουν τον γάμο τους.
Η συνειδητοποίηση και η ελπίδα
Καθώς έφευγε, συνειδητοποίησε το βάρος της απόφασής της, όπως περιγράφει. «Ήταν μια επιλογή που γεννήθηκε από τον πόνο, ένα απαραίτητο τέλος σε ένα κεφάλαιο που δεν μπορούσε πια να συνεχιστεί».
Η ανακούφιση που περίμενε να νιώσει ήταν αναμεμειγμένη με μια βαθιά θλίψη. Ωστόσο, μέσα στην αναταραχή των συναισθημάτων, υπήρχε ένα ψήγμα ελπίδας. Ελπίδα για θεραπεία, ένα μέλλον καθαρό από προδοσία και τη δύναμη να ξαναγεννηθείς από τις στάχτες μιας αγάπης που υπήρχε κάποτε.
«Τελικά, δεν επρόκειτο μόνο για εκδίκηση ή για την ικανοποίηση να τον πιάσω απροετοίμαστο. Ήταν το να ανακτήσω τη ζωή μου, να βάλω όρια για τον σεβασμό και την αγάπη που άξιζα. Καθώς έμπαινα στο άγνωστο, με το παιδί μου στο πλευρό μου, ήξερα ότι όσο τρομακτικό κι αν ήταν το μονοπάτι μπροστά, θα το περπατούσαμε μαζί, με το κεφάλι ψηλά και την καρδιά μας ανοιχτή στα νέα ξεκινήματα».