Μια νοσηλεύτρια σε μονάδα παρηγορητικής φροντίδας, αφιερώνει τη μέρα της φροντίζοντας ανθρώπους που βρίσκονται κοντά στο τέλος της ζωής τους. Η ίδια αποφάσισε να μιλήσει για όσα εκείνοι μετανιώνουν λίγο πριν αφήσουν την τελευταία τους πνοή.
Η εργασία της προσφέρει μια μοναδική οπτική για όσα μετανιώνουν οι άνθρωποι λίγο πριν πεθάνουν, κάτι που, όπως λέει, παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για το πώς μπορούμε να ζούμε καλύτερα τις δικές μας ζωές. Όπως σημειώνει, πολλοί άνθρωποι νιώθουν άβολα όταν ακούν για τη δουλειά της, αλλά όταν μιλά με τους ασθενείς και τις οικογένειές τους, σχεδόν πάντα είναι πρόθυμοι να συζητήσουν για τον θάνατο.
Υπάρχουν αποδείξεις για τη μεταθανάτια ζωή- Τι έδειξε επιστημονική έρευνα 30 ετών
«Το να μιλάς για τον θάνατο, το να σκέφτεσαι τη δική σου θνητότητα, σε βοηθά να ζεις καλύτερα, πιο ουσιαστικά, και πιστεύω ότι σε βοηθά να πεθαίνεις πιο ειρηνικά», επισημαίνει η Julie McFadden.
Η McFadden είναι 41 ετών και συγγραφέας του βιβλίου Nothing to Fear: Demystifying Death to Live More Fully.
Τα τρία πράγματα που μετανιώνουν περισσότερο λίγο πριν πεθάνουν
Η McFadden σε δηλώσεις της στο CNBC αναφέρει ότι οι τρεις πιο συχνές κουβέντες που άκουσε από τους ασθενείς της είναι οι εξής:
- Μετάνιωσαν που δεν εκτίμησαν την υγεία τους όσο την είχαν
- Μετάνιωσαν που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη δουλειά
- Μετάνιωσαν για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τις σχέσεις τους
1. Μετάνιωσαν που δεν εκτίμησαν την υγεία τους όσο την είχαν
«Δεν καταλάβαιναν πόσο τυχεροί ήταν που είχαν ένα υγιές σώμα», λέει η McFadden. «Αυτό είναι το Νο. 1 που ακούω».
2. Μετάνιωσαν που αφιέρωσαν τη ζωή τους στη δουλειά
Κάποιοι εργάζονταν εντατικά μέχρι τη σύνταξή τους, αφήνοντάς ελάχιστο χρόνο για να εκτιμήσουν τη ζωή. «Μερικοί από εμάς πρέπει να δουλεύουμε συνεχώς λόγω των συνθηκών του κόσμου στον οποίο ζούμε», αναφέρει. «Αλλά πιστεύω ότι μπορείς να ζήσεις μια γεμάτη ζωή αν σε καθημερινή βάση νιώθεις ευγνωμοσύνη για τα μικρά πράγματα».
Ποια τραγούδια ακούνε οι άνθρωποι που βρίσκονται στο τέλος της ζωής τους – Έρευνα αποκαλύπτει
3. Μετάνιωσαν για τον τρόπο που διαχειρίστηκαν τις σχέσεις τους
Οι ασθενείς συχνά εκφράζουν τύψεις για το ότι «δεν ζήτησαν συγγνώμη όταν έπρεπε, δεν επανασυνδέθηκαν νωρίτερα με μια αποξενωμένη αδελφή ή νοιάστηκαν υπερβολικά για το τι σκέφτονταν οι άλλοι». Ή ακόμα, «δεν έζησαν τη ζωή που ήθελαν, αλλά αυτή που ήθελαν οι γύρω τους».
Μια καθημερινή άσκηση για να προλάβουμε τη μεταμέλεια
Η McFadden συνιστά να ρωτάμε καθημερινά τον εαυτό μας: «Αν ήξερα ότι θα πεθάνω σε έξι μήνες, τι θα άλλαζα στη ζωή μου;». Η άσκηση αυτή μπορεί να μας βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε τις προτεραιότητές μας και να κατανοήσουμε τι θέλουμε από τη ζωή μας.
Δεν έχει σκοπό να μας κάνει να «πηδήξουμε από γκρεμούς, να πάμε διακοπές ή να κάνουμε ελεύθερη πτώση με αλεξίπτωτο», αλλά να μας βοηθήσει να εκτιμήσουμε τα μικρά, καθημερινά πράγματα: τη γεύση του καφέ, το φως του ήλιου στο πρόσωπό μας, την ικανότητα να κινήσουμε το σώμα μας, να έχουμε όρεξη, να μιλήσουμε με έναν άνθρωπο.
«Δεν θα έχουμε πάντα την υγεία μας, δεν θα είμαστε πάντα ζωντανοί», επισημαίνει. «Αυτό με βοηθά να νιώθω τόσο ευγνώμων για το εδώ και τώρα».
Τι μας διδάσκουν αυτές οι σκέψεις;
Η αποδοχή της θνητότητάς μας μπορεί να μας βοηθήσει να βρούμε νόημα στις μικρές στιγμές χαράς. Όπως αναφέρει η ειδική στην υποστήριξη για το τέλος της ζωής, Alua Arthur: «Πόσο καταπληκτικό είναι που μπορώ να νιώσω το κρύο στα χέρια μου; Πόσο υπέροχο είναι που έχω ένα πιάτο να φάω;».
Συνοψίζοντας, ο θάνατος δεν είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγουμε να σκεφτόμαστε, αλλά μια αλήθεια που μπορεί να μας βοηθήσει να ζούμε με περισσότερη πληρότητα και νόημα.