«Ο έρωτας είναι τυφλός», λέει η παροιμία, και χάρη σε μια αυστραλιανή μελέτη πρώτη του είδους της παγκοσμίως, είμαστε τώρα ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση του γιατί.
Είναι γνωστό ότι ο έρωτας αλλάζει τον εγκέφαλο, απελευθερώνοντας τη λεγόμενη «ορμόνη της αγάπης» ωκυτοκίνη, η οποία είναι υπεύθυνη για την ευφορία που νιώθουμε όταν ερωτευόμαστε.
Τώρα, ερευνητές από το ANU, το Πανεπιστήμιο της Καμπέρα και το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας εξέτασαν πως ένα μέρος του εγκεφάλου είναι υπεύθυνο για να βάλει το αγαπημένο μας πρόσωπο σε βάθρο σε αυτή την πρώτη έκρηξη του έρωτα.
Τι εξέτασε η μελέτη για τον έρωτα
Στην πρώτη μελέτη στον κόσμο που διερεύνησε τη σχέση μεταξύ του συστήματος ενεργοποίησης συμπεριφοράς του ανθρώπινου εγκεφάλου και του έρωτα, οι ερευνητές εξέτασαν 1.556 νεαρούς ενήλικες που χαρακτηρίστηκαν ως «ερωτευμένοι».
Οι ερωτήσεις της έρευνας επικεντρώθηκαν στη συναισθηματική αντίδραση απέναντι τον σύντροφό τους, στη συμπεριφορά τους όταν βρίσκεται γύρω τους και στην εστίαση που έδωσαν στο αγαπημένο τους πρόσωπο.
Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι όταν είμαστε ερωτευμένοι, ο εγκέφαλός μας αντιδρά διαφορετικά. Κάνει το αντικείμενο της αγάπης μας το κέντρο της ζωής μας.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής ερευνητή του ANU και διδακτορικό φοιτητή, Adam Bode, η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Behavioral Sciences, ρίχνει φως στους μηχανισμούς που προκαλούν τον έρωτα.
«Γνωρίζουμε πολύ λίγα για την εξέλιξη του έρωτα. Ως αποτέλεσμα, κάθε εύρημα που μας λέει για αυτήν είναι ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ που μόλις ξεκίνησε. Πιστεύεται ότι ο έρωτας εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου πέντε εκατομμύρια χρόνια αφού χωριστήκαμε από τους προγόνους μας, τους μεγάλους πιθήκους», λέει χαρακτηριστικά ο Δρ. Bode.
«Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες φιλοσοφούσαν πολύ γύρω από τον έρωτα, αναγνωρίζοντάς τον τόσο ως εκπληκτική όσο και ως τραυματική εμπειρία. Το παλαιότερο ποίημα που έχει βρεθεί ποτέ ήταν στην πραγματικότητα ένα ποίημα αγάπης που χρονολογείται γύρω στο 2000 π.Χ.».
Πώς ο έρωτας συνδέεται με αλλαγές στη συμπεριφορά
Ο ακαδημαϊκός και αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καμπέρα UniSA , Δρ. Phil Kavanagh, λέει ότι η μελέτη δείχνει ότι ο έρωτας συνδέεται με αλλαγές στη συμπεριφορά καθώς και με τα συναισθήματα.
«Γνωρίζουμε τον ρόλο που παίζει η ωκυτοκίνη στον έρωτα, επειδή έχουμε κύματα της που κυκλοφορούν σε όλο το νευρικό μας σύστημα και την κυκλοφορία του αίματος όταν αλληλεπιδρούμε με τα αγαπημένα πρόσωπα», λέει ο Δρ Kavanagh και καταλήγει:
«Ο τρόπος με τον οποίο τα αγαπημένα πρόσωπα λαμβάνουν ιδιαίτερη σημασία, ωστόσο, οφείλεται στον συνδυασμό ωκυτοκίνης με ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που απελευθερώνει ο εγκέφαλός μας κατά τη διάρκεια του έρωτα. Ουσιαστικά, η αγάπη ενεργοποιεί μονοπάτια στον εγκέφαλο που σχετίζονται με θετικά συναισθήματα».
Το επόμενο στάδιο της έρευνας περιλαμβάνει τη διερεύνηση των διαφορών μεταξύ ανδρών και γυναικών στην προσέγγισή τους στον έρωτα και μια παγκόσμια έρευνα που προσδιορίζει τέσσερις διαφορετικούς τύπους εραστών.