Το να πιστέψει ένα παιδί στην αξία της φιλίας, εξαρτάται από την οικογένειά του, αλλά κυρίως από τον έναν γονιό του. Ποιος είναι αυτός;
Οι φίλοι είναι σημαντικοί στη ζωή μας, σε όποια ηλικία κι αν είμαστε. Μεγαλώνοντας ίσως το συνειδητοποιούμε ακόμα περισσότερο. Για τα παιδιά η φιλία είναι ακόμα ένα καινούριο πεδίο γεμάτο ενδιαφέρον, αλληλεπίδραση, χαρά, αλλά και δυσαρέσκεια, λύπη και απογοήτευση. Ένα πεδίο που το παιδί αρχίζει να εξερευνά σταδιακά, και ανακαλύπτει χρόνο με τον χρόνο. Σε αυτό το ταξίδι κοινωνικότητας, οι γονείς έρχονται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο.
Το να πιστέψει, όμως, από πολύ μικρό ένα παιδί στην αξία της φιλίας, εξαρτάται κυρίως από τη σύνδεση που έχει με τον πατέρα του. «Η κοινωνική και συναισθηματική εκμάθηση ξεκινά από τη βρεφική κιόλας ηλικία», εξηγεί σε άρθρο του ο Ross D. Parke, επίτιμος καθηγητής ψυχολογίας, και πρώην Διευθυντής στο Center for Family Studies στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας. Αναφερόμενος τόσο στις μαμάδες όσο και στους μπαμπάδες, ο καθηγητής λέει ότι κυρίως μέσα από το παιχνίδι, θέτουμε τις βάσεις για τις κοινωνικές δεξιότητες του παιδιού μας.
Ο ρόλος του πατέρα, όμως, αποδεικνύεται καταλυτικός στο εάν το παιδί θα επενδύσει συναισθηματικά στη φιλία, πώς θα επιλέγει τους φίλους του, αλλά και πώς θα γίνει το ίδιο ένας καλός φίλος.
Και οι μαμάδες; Δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στη συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και στην αντίληψη της φιλίας; Φυσικά και ναι, μόνο που η συνεισφορά τους έχει διαφορετική μορφή, εξηγεί ο Ross D. Parke. «Οι μαμάδες αλληλεπιδρούν με τα παιδιά τους κυρίως μέσω της γλωσσικής έκφρασης ή και με ένα πιο διδακτικό ύφος».
Μαθαίνοντας τη φιλία μέσα από το παιχνίδι
Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν ένας μπαμπάς παίρνει στην αγκαλιά του το μωρό, ή κάθεται μαζί με το παιδί στο χαλί για να παίξουν; Περνάνε απλά ευχάριστο χρόνο μαζί; Ή μήπως εκείνες ακριβώς τις στιγμές, ανάμεσα σε βιβλιαράκια, τουβλάκια και παιχνίδια, ο πατέρας ασκεί στο παιδί μια τεράστια επιρροή; Δημιουργεί ουσιαστικά με το παιδί του έναν οδηγό διαχείρισης σχέσεων, που θα φανεί πολύτιμος τόσο στην παιδική και εφηβική ηλικία όσο και αργότερα στην ενήλικη ζωή.
Επίσης, το παιχνίδι του μπαμπά με το παιδί είναι πολύτιμο καθώς έχει συνδεθεί και με την εκμάθηση της ευγένειας, αλλά και την ικανότητα να αντιμετωπίζει το παιδί θετικά μια ενδεχόμενη απογοήτευση. Επιπλέον, η μελέτη του Ross D. Parke έχει δείξει ότι η διάδραση μέσω του παιχνιδιού μεταξύ πατέρα και παιδιού στην πρώτη τάξη του δημοτικού, σχετίζεται με την αύξηση της συγκέντρωσης του παιδιού και την επίδοσή του στην τρίτη τάξη.
Καλοί φίλοι, διαχείριση απογοητεύσεων, ευγένεια, συγκέντρωση: Θα μπορούσατε να φανταστείτε ότι όλα αυτά προκύπτουν παίζοντας απλά με το παιδί σας ένα ωραίο επιτραπέζιο; Κι όμως!
Πού να επενδύσουν οι μπαμπάδες
Για να μεγαλώσουν κοινωνικά υγιή παιδιά, ο Ross D. Parke προτείνει στους μπαμπάδες να επενδύσουν σε τρεις τομείς, και συμβουλεύει:
- Να δημιουργείτε στο παιδί ένα αίσθημα ασφάλειας στη μεταξύ σας σχέση αλλά και μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον.
- Να τους δίνετε χρήσιμες συμβουλές σε προβλήματα σχέσεων με φίλους ή συνομηλίκους του.
- Να του δείχνετε πώς η μαμά και ο μπαμπάς επιλύουν τις διαφορές τους.
Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να αναπτύξετε αυτούς τους τρεις πυλώνες αλληλεπίδρασης; Το να συμμετέχετε ενεργά στη ζωή του παιδιού, από τη στιγμή κιόλας που γεννιέται.
Θα έχετε σίγουρα παρατηρήσει ότι οι σημερινοί νέοι μπαμπάδες εμπλέκονται ενεργά στη ζωή του παιδιού τους. Είναι πιο ενεργοί, πιο ενημερωμένοι, και πιο συνειδητοποιημένοι για τον ρόλο τους. «Κι όμως, συχνά ο ρόλος του πατέρα μειώνεται και υποτιμάται σε σχέση με τον μητρικό ρόλο», επισημαίνει ο καθηγητής. Κι όμως, οι μπαμπάδες είναι αυτοί που μαθαίνουν στο παιδί τις κοινωνικές δεξιότητες, τις φιλίες, τις σχέσεις, και χτίζουν μαζί τους ένα καθοριστικό κομμάτι της ζωής τους.
Συμπέρασμα; Μπαμπάδες, παίζετε περισσότερο με το παιδί σας, στο σπίτι, στο πάρκο, στην παιδική χαρά. Μιλάτε μαζί του, δείξτε ενδιαφέρον για τις σχέσεις που αναπτύσσει, και γίνετε εσείς το ζωντανό παράδειγμα του τι σημαίνει καλός φίλος και καλός σύντροφος. Το παιδί που μεγαλώνετε θα γίνει ένας συναισθηματικά υγιής ενήλικας. Και ναι, τότε θα ξέρετε ότι τα καταφέρατε, ήσασταν ένας πραγματικά καλός μπαμπάς.
Photo by Limor Zellermayer on Unsplash