Δεν είναι λίγοι οι γονείς που ανησυχούν, βλέποντας τα παιδιά τους να εμφανίζουν μια ήπια σκολίωση καθώς μεγαλώνουν. Για παράδειγμα, μία σκολίωση με καμπύλη 19 μοιρών θεωρείται ήπια, δεν αποκλείεται όμως να επιδεινωθεί με τον καιρό.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες της Mayo Clinic, μία περίπτωση σαν την παραπάνω πιθανόν να μην χρειάζεται θεραπεία. Πράγματι όμως, η σκολίωση μπορεί να εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου. Εάν συμβεί αυτό, τότε το παιδί μπορεί να χρειαστεί να φορέσει νάρθηκα για να αποτρέψει την επιδείνωση της καμπύλης.Πότε χρειάζεται θεραπεία μια ήπια σκολίωση και ποια είναι αυτή;
Η σκολίωση είναι μια μη φυσιολογική πλάγια καμπυλότητα της σπονδυλικής στήλης. Στους περισσότερους ανθρώπους, η σπονδυλική στήλη είναι σχετικά ευθεία. Γενικά, μια σπονδυλική στήλη με καμπύλη 10 μοιρών ή λιγότερο θεωρείται φυσιολογική. Μια καμπύλη μεγαλύτερη από 10 μοίρες ορίζεται ως σκολίωση.
Ο στόχος της θεραπείας της σκολίωσης είναι να μην επιδεινωθεί η καμπύλη. Οι επιλογές θεραπείας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα της καμπύλης. Οι καμπύλες μεταξύ 10 και 25 μοιρών είναι στο ήπιο εύρος της σκολίωσης. Η μέτρια περιοχή είναι μεταξύ 25 και 50 μοιρών και μεγαλύτερη από 50 μοίρες είναι σοβαρή.
Άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη όταν αποφασίζετε για τη θεραπεία της σκολίωσης περιλαμβάνουν το φύλο του παιδιού -τα κορίτσια έχουν πολύ υψηλότερο κίνδυνο επιδείνωσης της καμπύλης από τα αγόρια, καθώς και η θέση και το σχέδιο της καμπύλης της σπονδυλικής στήλης.
Νάρθηκας για τη σκολίωση
Στα παιδιά που η σκολίωση εντοπίζεται έγκαιρα, η θεραπεία με νάρθηκα είναι πάντα η πρώτη επιλογή. Συνήθως, ο νάρθηκας μπορεί να συνταγογραφηθεί για τη θεραπεία ήπιων ή μέτριων καμπυλών, ώστε να κρατήσει τη σπονδυλική στήλη σε μια διορθωμένη θέση ενώ η αυτή μεγαλώνει.
Ο νάρθηκας σκολίωσης είναι κατασκευασμένος από πλαστικό και έχει περίγραμμα ώστε να προσαρμόζεται στο σώμα. Είναι ένα στήριγμα που εφαρμόζει στενά και περνά απαρατήρητο κάτω από τα ρούχα, καθώς εφαρμόζει κάτω από τα μπράτσα και γύρω από το θώρακα, στη μέση και στους γοφούς.
Λειτουργεί πιέζοντας τους μύες και τα οστά που συνδέονται με τη σπονδυλική στήλη. Αυτό συγκρατεί τη σπονδυλική στήλη στη θέση της, εμποδίζοντάς την να κυρτώσει περισσότερο και συνήθως ισιώνοντας την καμπύλη της σπονδυλικής στήλης. Η φυσικοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο του πόνου και στη βελτίωση της στάσης του σώματος.
Επειδή η αποτελεσματικότητα ενός νάρθηκα αυξάνεται με τον αριθμό των ωρών που φοριέται, τα περισσότερα παιδιά καλούνται να τον φορούν μέρα και νύχτα. Αλλά μια προειδοποίηση σχετικά με τον νάρθηκα: λειτουργεί για τη θεραπεία της σκολίωσης μόνο σε παιδιά που εξακολουθούν να αναπτύσσονται.
Για τα περισσότερα παιδιά, η θεραπεία με νάρθηκες συνήθως δεν είναι πλέον επιλογή μετά την ηλικία των 16 ετών. Αλλά μόλις ένα παιδί σταματήσει να αναπτύσσεται, είναι εξίσου απίθανο η καμπύλη της σπονδυλικής στήλης να προχωρήσει περαιτέρω.
Χειρουργικές επιλογές για τη θεραπεία της σκολίωσης
Πλέον, υπάρχουν χειρουργικές επιλογές θεραπείας που δεν επιτρέπουν την κίνηση για ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή σκολίωση, βοηθώντας στη διατήρηση της ευκαμψίας και της ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης. Αυτά περιλαμβάνουν:
Δυναμική Σπονδυλοανάταξη Σκολίωσης
Η πρόσβαση στη σπονδυλική στήλη γίνεται μέσω μικρών τομών στο πλάι και χρησιμοποιείται ειδική κάμερα κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Μεταλλικές βίδες τοποθετούνται στους σπονδύλους όπου η σπονδυλική στήλη είναι κυρτή και ένα πλαστικό κορδόνι συνδέει αυτές τις βίδες.
Το κορδόνι τεντώνεται για να μικρύνει τη μακριά πλευρά της καμπύλης σκολίωσης, λειτουργώντας ως εσωτερικός νάρθηκας. Καθώς τα παιδιά συνεχίζουν να μεγαλώνουν, η καμπύλη μπορεί να διορθωθεί με την πάροδο του χρόνου. Το κορδόνι είναι εύκαμπτο, ώστε η σπονδυλική στήλη να μπορεί ακόμα να κινείται και η σπονδυλική στήλη μπορεί να συνεχίσει να αναπτύσσεται. Οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν σε όλα τα αθλήματα σε έξι εβδομάδες.
Σπονδυλοδεσία
Γίνεται μια τομή στην πλάτη. Τοποθετούνται τρεις βίδες και συνδέονται με μία ράβδο με δύο ενώσεις σταθεροποίησης για να επιτρέπεται η κίνηση και η ανάπτυξη.
Η σοβαρή σκολίωση σχεδόν πάντα μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη χειρουργική θεραπεία. Ο πιο κοινός τύπος χειρουργικής επέμβασης είναι η σπονδυλοδεσία, η οποία περιλαμβάνει τη σύνδεση δύο ή περισσότερων από τα οστά της σπονδυλικής στήλης μεταξύ τους, ώστε να μην μπορούν να κινηθούν ανεξάρτητα.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η μη περιορισμένη περιοχή της σπονδυλικής στήλης μπορεί να αντισταθμιστεί και τα παιδιά μπορούν να εκτελέσουν τις περισσότερες καθημερινές δραστηριότητες και να επιστρέψουν στα περισσότερα αθλήματα σε τρεις έως έξι μήνες.