Οι λοιμώξεις του αυτιού είναι μια κοινή εμπειρία της παιδικής ηλικίας, αλλά μια νέα μελέτη προτείνει ότι οι γονείς πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη αυτές τις λοιμώξεις για να διατηρήσουν τη γλωσσική ανάπτυξη των παιδιών τους.
Σύμφωνα με τα επιστημονικά στοιχεία, αυτό συμβαίνει επειδή κάθε μόλυνση του ενός ή και των δύο αυτιών μπορεί να βλάψει την ακοή με τη συσσώρευση υγρού πίσω από το τύμπανο.
Πιο αναλυτικά, νέα έρευνα από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Φλόριντα, που δημοσιεύθηκε στο International Journal of Pediatric Otorhinolaryngology, αποκαλύπτει ότι όταν οι λοιμώξεις του αυτιού γίνονται χρόνιες, αυτή η επαναλαμβανόμενη, προσωρινή απώλεια ακοής μπορεί να οδηγήσει σε ελλείμματα στην ακουστική επεξεργασία και στην ανάπτυξη της γλώσσας στα παιδιά χρόνια αργότερα.
«Οι λοιμώξεις των αυτιών είναι τόσο συχνές που τείνουμε να τις απορρίπτουμε ως μη έχουσες μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Πρέπει όμως να λαμβάνουμε σοβαρά υπόψη όλες τις λοιμώξεις του αυτιού», δήλωσε η Susan Nittrouer, επικεφαλής ερευνήτρια και καθηγήτρια επιστημών λόγου, γλώσσας και ακοής στο Κολέγιο Δημόσιας Υγείας και Επαγγελμάτων Υγείας.
«Οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το παιδί τους μπορεί να έχει λίγο υγρό στο μέσο αυτί χωρίς να προκαλείται πόνος και να συνεργαστούν με το γιατρό τους για να παρακολουθούν στενά το παιδί τους».
Μικρότερο λεξιλόγιο και δυσκολίες στις λέξεις για τα παιδιά με λοιμώξεις του αυτιού
Η Δρ. Nittrouer και η Joanna Lowenstein, ερευνήτρια στο UF Health Clinical and Translational Science Institute, μελέτησαν την ακουστική επεξεργασία και τη γλωσσική ανάπτυξη 117 παιδιών ηλικίας 5 έως 10 ετών τόσο με, όσο και χωρίς, ιστορικό χρόνιων λοιμώξεων του αυτιού στην πρώιμη παιδική ηλικία.
Κατά μέσο όρο, τα παιδιά με πολλές λοιμώξεις του αυτιού πριν από την ηλικία των τριών ετών είχαν μικρότερο λεξιλόγιο και δυσκολεύονταν να ταιριάξουν παρόμοιες λέξεις σε σύγκριση με παιδιά με λίγες ή καθόλου λοιμώξεις στο αυτί. Είχαν επίσης δυσκολία να ανιχνεύσουν αλλαγές στους ήχους, σημάδι προβλημάτων στα κέντρα ακουστικής επεξεργασίας του εγκεφάλου τους.
Ένα από τα συμπεράσματα, λέει η Δρ. Nittrouer, είναι ότι οι γονείς, οι γιατροί και οι λογοπαθολόγοι πρέπει να συνεχίσουν να παρακολουθούν τα παιδιά πολύ μετά την εξαφάνιση του τελευταίου πόνου στο αυτί κατά την προσχολική ηλικία. Ορισμένα γλωσσικά ελλείμματα μπορεί να αποκαλυφθούν μόνο σε μεταγενέστερες τάξεις.
«Καθώς τα παιδιά περνούν από το σχολείο, η γλώσσα που απαιτείται να χρησιμοποιούν γίνεται πιο περίπλοκη», σημειώνει η Δρ. Nittrouer.
Πώς διεξήχθη η μελέτη
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τρία τεστ για να αξιολογήσουν την ανάπτυξη της γλώσσας και την ακουστική επεξεργασία. Σε ένα τεστ, τα παιδιά έπρεπε να εντοπίσουν ποιος από τους τρεις χαριτωμένους χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων ακουγόταν διαφορετικός από τους άλλους δύο. Αυτό περιλάμβανε χειρισμό των μοτίβων της έντασης ή του εύρους, που αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.
«Όσο καλύτερα μπορείτε να αναγνωρίσετε αυτή την αλλαγή στο εύρος με την πάροδο του χρόνου, τόσο καλύτερα θα είστε σε θέση να αναγνωρίσετε τη δομή του λόγου», είπε η Δρ. Nittrouer.
Η δεύτερη εργασία ζητούσε από τα παιδιά να ονομάσουν εικόνες που τους παρουσιάζονταν, ένα μέτρο του μεγέθους του λεξιλογίου τους. Τέλος, ζητήθηκε από τα παιδιά να αντιστοιχίσουν λέξεις με βάση το αν άρχιζαν ή τελείωναν με τον ίδιο ήχο, μια εργασία απαραίτητη όχι μόνο για την ανάπτυξη του λόγου αλλά και για την κατάκτηση της ικανότητας ανάγνωσης.
Η έγκαιρη αντιμετώπιση των λοιμώξεων του αυτιού μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της συσσώρευσης υγρών που βλάπτει την ανάπτυξη της γλώσσας, σύμφωνα με την ειδικό.
Εάν οι λοιμώξεις του αυτιού είναι συχνές και συσσωρεύεται υγρό, οι σωλήνες που τοποθετούνται προσωρινά στο τύμπανο μπορούν να βοηθήσουν στην αποστράγγιση του υγρού και στην αποκατάσταση της ακοής, κάτι που θα πρέπει να οδηγήσει σε μικρότερο κίνδυνο καθυστέρησης στην ανάπτυξη των κεντρικών ακουστικών οδών και λιγότερα προβλήματα στην κατάκτηση της γλώσσας.