Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι όταν τα παιδιά έχουν έλλειψη συγκέντρωσης αυτό δεν βοηθά στη μάθησή τους, στη γλωσσική τους ανάπτυξη και στην κοινωνική τους λειτουργικότητα. Όμως νέα μελέτη ανατρέπει όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα.
Μια ομάδα ερευνητών απέδειξε ότι η φαινομενική αδυναμία των παιδιών, η έλλειψη συγκέντρωσης, τελικά τα βοηθά να μαθαίνουν. Η μελέτη των ερευνητών δείχνει ότι, όπως ήταν αναμενόμενο, οι ενήλικες κάνουν εξαιρετική δουλειά στο να εστιάζουν την προσοχή τους σε μια εργασία που τους έχει ανατεθεί και δεν δίνουν σημασία σε πληροφορίες που τους λένε να αγνοήσουν.
Τα παιδιά, από την άλλη πλευρά, λαμβάνουν τις πληροφορίες που έχουν εντολή να αγνοήσουν όταν τους ανατίθεται η ίδια εργασία. Οι πληροφορίες στη συνέχεια κωδικοποιούνται στον εγκέφαλό τους. Η έλλειψη συγκέντρωσης δεν είχε σχέση με τη ΔΕΠΥ (Διάσπαση Ελλειματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας).
«Αυτό που βρήκαμε είναι ότι ο εγκέφαλος των παιδιών μπορεί να κρατήσει τις πληροφορίες με τρόπο που ο εγκέφαλος των ενηλίκων δεν μπορεί», λέει η Yaelan Jung, η οποία εργάστηκε στη μελέτη ως μεταπτυχιακή φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο και σήμερα είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Emory.
«Αν και γνωρίζουμε ότι τα παιδιά δεν διαθέτουν την ικανότητα προσοχής που έχουν οι ενήλικοι, δεν γνωρίζαμε πώς αυτό θα επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλός τους λαμβάνει και κρατά άλλες πληροφορίες», λέει. «Η μελέτη μας καλύπτει αυτό το κενό γνώσης και δείχνει ότι η ανεπαρκής προσοχή των παιδιών τα οδηγεί να κρατούν περισσότερες πληροφορίες σε σχέση με τους ενήλικους».
Η διεξαγωγή της μελέτης
Στη μελέτη συμμετείχαν 24 ενήλικες με μέση ηλικία τα 23 έτη και 26 παιδιά με μέση ηλικία τα 8 έτη. Η ομάδα ζήτησε από τους συμμετέχοντες να παρατηρήσουν μια σειρά από τέσσερις εικόνες: μια μέλισσα, ένα αυτοκίνητο, μια καρέκλα και ένα δέντρο. Κάθε εικόνα συνοδευόταν από ένα φόντο γκρι κουκκίδων που κινούνταν προς μία από τις τέσσερις κατευθύνσεις: πάνω, κάτω, αριστερά και δεξιά.
Σε μια φάση της μελέτης, οι συμμετέχοντες έλαβαν οδηγίες να αγνοήσουν τις κινούμενες κουκκίδες και να πατήσουν ένα κουμπί όταν ένα αντικείμενο – ας πούμε, η μέλισσα – εμφανιζόταν περισσότερες από μία φορές. Σε άλλη φάση, τους ζητήθηκε να αγνοήσουν τα αντικείμενα και να πατήσουν ένα κουμπί όταν επαναλαμβανόταν η κατεύθυνση κίνησης των κουκκίδων.
Οι συμμετέχοντες πραγματοποίησαν το έργο τους ενώ παράλληλα γινόταν μαγνητική τομογραφία (MRI). Καθώς εκτελούσαν την εργασία, η μαγνητική τομογραφία μέτρησε την εγκεφαλική δραστηριότητα τους, η οποία αποκάλυψε πώς η προσοχή διαμορφώνει αυτό που αναπαρίσταται στον εγκέφαλο τους.
«Αυτό που βρήκαμε σε αυτή τη μελέτη παρέχει έναν νέο τρόπο σκέψης για το τι σημαίνει ανάπτυξη του εγκεφάλου», λένε οι ερευνητές. “Συχνά, υποθέτουμε ότι καθώς ο εγκέφαλος αναπτύσσεται θα κάνει περισσότερα και καλύτερα πράγματα. Έτσι, συχνά πιστεύουμε ότι οι ενήλικες είναι καλύτεροι και πιο έξυπνοι από τα παιδιά. Ωστόσο, η μελέτη δείχνει ότι αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Αντίθετα, ο εγκέφαλος των παιδιών μπορεί να κάνει πράγματα διαφορετικά από τους ενήλικες – και κατά συνέπεια, μερικές φορές τα παιδιά μπορούν να κάνουν περισσότερα από τους ενήλικες».
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο The Journal of Neuroscience.