Νέα μελέτη αποκαλύπτει τον κρυφό μηχανισμό μεταξύ καρκίνου και σακχαρώδους διαβήτη, με καθοριστικό παράγοντα τον ρόλο της ινσουλίνης.
Ο προβληματισμός για τη συσχέτιση αυτών των δύο ασθενειών, ξεκίνησε από ένα εύρημα, πολλά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα τη δεκαετία του 1920, όταν οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι καρκινοπαθείς είχαν ούρα με γλυκιά μυρωδιά. Αρχικά, οι γιατροί προβληματίστηκαν, αλλά σύντομα συνειδητοποίησαν ότι ήταν αποτέλεσμα των αυξημένων επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
‘Έχει διαπιστωθεί ότι ο καρκίνος επηρεάζει το επίπεδο σακχάρου στο αίμα του οργανισμού. Αλλά πώς; Μια νέα μελέτη είναι έτοιμη να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Ενώ προηγούμενες μελέτες έχουν εξετάσει τη σχέση μεταξύ καρκίνου και ινσουλίνης, η νέα μελέτη της Lykke Sylow και των συνεργατών της, από το πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, είναι η πρώτη που συγκεντρώνει τις καλύτερες απαντήσεις στο θέμα αυτό.
“Στους καρκινοπαθείς, τα κύτταρα δεν ανταποκρίνονται καλά στην ορμόνη ινσουλίνη. Επομένως, χρειάζεται περισσότερη ινσουλίνη για να δημιουργηθεί ένα επίπεδο ισορροπίας στους καρκινοπαθείς. Εάν πάσχετε από αντίσταση στην ινσουλίνη, το σώμα σας πρέπει να παράγει περισσότερη ινσουλίνη από ό,τι συνήθως για να μπορέσει να ρυθμίσει το σάκχαρο στο αίμα”, λέει η Lykke Sylow, η συγγραφέας της νέας μελέτης.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη προκύπτει όταν τα κύτταρα στο συκώτι, στο λιπώδη ιστό και στους μυς προσπαθούν να προστατευτούν από την αυξημένη διάθεση γλυκόζης και δεν ανταποκρίνονται στη συγκεκριμένη ορμόνη.
Η ικανότητα του οργανισμού να ανταποκρίνεται στην ινσουλίνη είναι μειωμένη τόσο στους καρκινοπαθείς όσο και στα άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2, όπως η κόπωση, η πολυουρία και η πολυδιψία, εξελίσσονται σταδιακά και επομένως είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Και στους καρκινοπαθείς, η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ακόμη πιο δύσκολο να εντοπιστεί, καθώς εμφανίζουν ήδη ορισμένα από αυτά τα συμπτώματα, π.χ. κόπωση.
Η ινσουλίνη προκαλεί τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων
Εκτός από τις αρνητικές συνέπειες της αντίστασης στην ινσουλίνη, η κατάσταση αυτή μπορεί επίσης να προκαλέσει τον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων.
“Γνωρίζουμε από μελέτες τόσο σε ζώα όσο και σε ανθρώπους, ότι η ινσουλίνη είναι μια αυξητική ορμόνη και ότι έχει την ίδια επίδραση στα καρκινικά κύτταρα. Δηλαδή, ένα υψηλό επίπεδο ινσουλίνης μπορεί να κάνει τα καρκινικά κύτταρα να αναπτύσσονται ταχύτερα”, λέει ο δεύτερος βασικός συγγραφέας της μελέτης, Joan Màrmol, και προσθέτει:”Φυσικά, αυτό μπορεί να αποτελέσει τεράστιο πρόβλημα για τους καρκινοπαθείς”.
Επιπλέον, η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να επηρεάσει τη συσσώρευση πρωτεϊνών στους μύες. Δηλαδή, αν ο οργανισμός αποτύχει να ανταποκριθεί στην ινσουλίνη, θα χάσει μυϊκή μάζα και δύναμη, και αυτό αποτελεί τεράστιο πρόβλημα για πολλούς καρκινοπαθείς. Συνολικά, ο καρκίνος και η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ένας πραγματικά κακός συνδυασμός.
Η Lykke Sylow ελπίζει ότι οι ογκολόγοι θα αρχίσουν να ελέγχουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα των ασθενών – ακόμη και όταν αυτά φαίνονται φυσιολογικά, επειδή η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι δύσκολο να εντοπιστεί, καθώς το σώμα απλώς αντισταθμίζει με την παραγωγή περισσότερης ινσουλίνης.
Με πληροφορίες από Science Daily