Έχουν περάσει λίγο περισσότερο από τρεις μήνες από τότε που ο βασιλιάς Κάρολος με μια μορφή καρκίνου που ακόμη δεν έχει γίνει γνωστή στο κοινό. Έχει υποβληθεί σε χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση με την ελπίδα να καταστρέψει τα απειλητικά για τη ζωή μεταλλαγμένα κύτταρα.
Το Παλάτι του Μπάκιγχαμ δηλώνει ότι η μέχρι στιγμής πρόοδος του βασιλιά είναι πολύ ενθαρρυντική, με τον Κάρολο να έχει ήδη επιστρέψει σιγά-σιγά στα δημόσια καθήκοντά του.
Ωστόσο, ενώ βρισκόταν σε μια βασιλική επίσκεψη με τον πρίγκιπα Γουίλιαμ, ο 75ος μονάρχης δήλωσε ότι παρατήρησε μια απώλεια γεύσης ενώ υποβαλλόταν στη θεραπεία του. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που το έλεγε αυτό, έχοντας κάνει ένα παρόμοιο σχόλιο σε επίσκεψη σε νοσοκομείο του Λονδίνου πριν από δύο εβδομάδες.
Από τι προκαλείται η απώλεια γεύσης που βιώνει ο βασιλιάς Κάρολος
Ο Δρ. Gareth Nye, ανώτερος λέκτορας στην Ιατρική Σχολή του Chester, ισχυρίζεται ότι η απώλεια γεύσης μπορεί να επηρεαστεί από πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένου του τύπου του καρκίνου και των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του.
Μιλώντας στη Mirror, εξήγησε: «Συνήθως θεωρείται ως παρενέργεια των φαρμάκων χημειοθεραπείας και συχνά υποχωρεί μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου συχνά συνιστάται στους ασθενείς να αποφεύγουν τα αγαπημένα τους φαγητά καθώς μπορεί να τους κάνει να τα σιχαθούν στο μέλλον».
Η χημειοθεραπεία είναι μια μορφή θεραπείας που χρησιμοποιεί ισχυρές χημικές ουσίες, συχνά γνωστές ως αλκυλιωτικοί παράγοντες, για να σκοτώσει και να περιορίσει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων στο σώμα. Συνήθως, αυτές οι χημικές ουσίες λαμβάνονται με τη μορφή δισκίων ή μέσω ενός σωλήνα στη φλέβα, με τη διαδικασία να διαρκεί συνήθως μερικούς μήνες.
Ενώ το αίσθημα κούρασης, η αδιαθεσία και η απώλεια μαλλιών είναι από τις πιο γνωστές παρενέργειες αυτής της θεραπείας, η απώλεια γεύσης είναι κάτι που δεν συζητείται συχνά. Αυτά τα φάρμακα μπορούν πραγματικά να μειώσουν την ποσότητα του σάλιου που δέχεται το στόμα σας στοχεύοντας τους σιελογόνους αδένες, με αποτέλεσμα την απώλεια γεύσης γνωστή ως «αγευσία».
«Κατά την επαγγελματική μου εμπειρία, αυτό το σύμπτωμα εμφανίζεται συχνά από καρκινοπαθείς λόγω του τρόπου με τον οποίο τα φάρμακα χημειοθεραπείας αλληλεπιδρούν με τα κύτταρα του σώματος. Αυτά τα φάρμακα, ενώ στοχεύουν στα καρκινικά κύτταρα, μπορούν επηρεάζουν επίσης τα φυσιολογικά κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στους γευστικούς κάλυκες και τους σιελογόνους αδένες», εξήγησε ο Δρ. Lawrence Cunningham, γενικός ιατρός στο UK Care Guide, και συμπλήρωσε:
«Από ό,τι έχω παρατηρήσει, η σοβαρότητα και η διάρκεια της απώλειας γεύσης μπορεί να διαφέρει πολύ μεταξύ των ασθενών. Μερικοί μπορεί να εμφανίσουν αλλαγές στη γεύση τους μόνο κατά τη διάρκεια των κύκλων χημειοθεραπείας, ενώ άλλοι μπορεί να παρατηρήσουν παρατεταμένη επίδραση ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας».
Πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε την απώλεια γεύσης
Εάν αντιμετωπίζετε απώλεια γεύσης εν μέσω θεραπείας για τον καρκίνο, συνιστάται πάντα να μιλήσετε με έναν γιατρό ή ογκολόγο. Αν και ο Δρ. Nye ισχυρίζεται ότι υπάρχουν μερικά άλλα κόλπα που μπορούν επίσης να βοηθήσουν.
«Το να ξεπλένετε το στόμα σας με νερό πριν φάτε ή να βουρτσίσετε τα δόντια σας και να χρησιμοποιήσετε στοματικό διάλυμα μπορεί να βοηθήσει στην αλλαγή της γεύσης», εξήγησε και συνέχισε:
«Η κατανάλωση φαγητού με έντονες μυρωδιές μπορεί να βοηθήσει τον εγκέφαλο να πιστέψει πώς πρέπει να είναι η γεύση του φαγητού, οπότε αξίζει πάντα να παίζετε με άλλες αισθήσεις ή να δοκιμάζετε ζεστά και κρύα φαγητά μαζί. Ακόμη και η χρήση πλαστικών μαχαιροπίρουνων αντί μεταλλικών μπορεί να βοηθήσει στις αλλαγές της γεύσης».
«Έχοντας ασχοληθεί με αυτό στο παρελθόν, είναι σημαντικό να μην παραβλέπουμε θέματα στοματικής υγείας, τα οποία μπορεί να επιδεινωθούν από τη χημειοθεραπεία και ενδεχομένως να οδηγήσουν σε διαταραχές της γεύσης», ανέφερε με τη σειρά του ο Δρ Cunningham και κατέληξε:
«Οι τακτικοί οδοντιατρικοί έλεγχοι και η διατήρηση της καλής στοματικής υγιεινής μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση αυτών των συμπτωμάτων. Η εμπειρία κάθε ασθενούς είναι μοναδική και μια προσαρμοσμένη προσέγγιση που αντιμετωπίζει όλους τους πιθανούς παράγοντες που συμβάλλουν είναι απαραίτητη για την αποτελεσματική διαχείριση».