Εάν τρέμει το χέρι σας δεν σημαίνει ότι έχετε Πάρκινσον. Εάν δεν επηρεάζει την καθημερινότητά σας, μην ανησυχείτε. Το τρέμουλο των χεριών μπορεί να μην αποτελεί καν ένδειξη σοβαρού προβλήματος. Μάθετε πότε κρύβει κάποια πάθηση.
Όλοι κάποια στιγμή νιώθουμε ένα τρέμουλο στα χέρια, κάτι που θεωρείται φυσιολογικό. Δοκιμάστε να τοποθετήσετε ένα φύλλο χαρτιού στο τεντωμένο χέρι σας, με την παλάμη προς τα πάνω, και θα καταλάβετε τι εννοούμε.
Καθώς μεγαλώνουμε, η συχνότητα του τρόμου μπορεί να γίνει πιο αισθητή στις καθημερινές δραστηριότητες. Περίπου το ένα τέταρτο των ατόμων ηλικίας άνω των 70 ετών έχουν τρέμουλο στα χέρια τους.
Η πρώτη ερώτηση που μπορεί να κάνει ένας γιατρός σχετικά με το τρέμουλο είναι αν συμβαίνει κατά την ανάπαυση, όπως όταν το χέρι σας στηρίζεται άνετα σε μια καρέκλα. Σε ορισμένες περιπτώσεις όπου η αιτία του τρέμουλου είναι ασαφής, ο γιατρός θα ζητήσει μαγνητική εγκεφάλου.
Τι είναι το τρέμουλο (τρόμος);
Σύμφωνα με τον Ανδρέα Μούστρη, Νευρολόγο, MSc in Clinical Neurology, University College London, ο τρόμος (tremor) μπορεί να οριστεί ως η ακούσια ρυθμική ταλάντωση ενός μέλους του σώματος. Είναι ένα συχνό σύμπτωμα για το οποίο πολλές φορές δεν αναζητείται η συμβουλή του νευρολόγου. Η εναλλακτική σημασία της λέξης στη γλώσσα μας (φόβος) υποδηλώνει ότι ο τρόμος, ως κινητικό σύμπτωμα, είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο σε καταστάσεις έντονης συναισθηματικής φόρτισης.
Τι προκαλεί τρέμουλο στο χέρια
Υπάρχουν κάποιοι πιθανοί ερεθισμοί που μπορούν να ενισχύσουν το τρέμουλο σε σημείο που μπορεί να ανιχνευθεί με γυμνό μάτι. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Ακραίος φόβος, άγχος ή κόπωση.
- Πυρετός, υπερθυρεοειδισμός ή χαμηλό σάκχαρο στο αίμα.
- Έντονη άσκηση.
- Στέρηση αλκοόλ και ναρκωτικών.
- Ορισμένα φάρμακα, όπως αντικαταθλιπτικά όπως SSRI ή SNRI, αλβουτερόλη, πρεδνιζόνη, νικοτίνη και καφεΐνη.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αντιμετώπιση των πιθανών ερεθισμάτων μπορεί να διορθώσει το εμφανές τρέμουλο. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες στιγμές που ένα τρέμουλο στα χέρια είναι σημάδι μιας υποκείμενης πάθησης όπως η νόσος Πάρκινσον ή η σκλήρυνση κατά πλάκας.
Τι μπορεί να κρύβει το τρέμουλο στα χέρια
Πέρα από όσα γνωρίζουμε για τον ρόλο του εγκεφάλου και των μυών στο τρέμουλο, υπάρχουν μακροχρόνιες ενδείξεις ότι το έντερο παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές νευρολογικές διαταραχές.
Πρόσφατα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τα άτομα με νόσο Πάρκινσον και ιδιοπαθή τρόμο έχουν μοναδικές αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου τους και η σοβαρότητα του τρόμου συσχετίζεται με αλλαγές σε ορισμένα λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου, ευεργετικές ενώσεις που παράγονται όταν τα βακτήρια εκτελούν τη διαδικασία της ζύμωσης των φυτικών ινών.
Ιδιοπαθής τρόμος
Ο ιδιοπαθής τρόμος εμφανίζεται περισσότερο με τη δράση, ή φαίνεται να συμβαίνει μόνο όταν γράφετε. Μπορεί να έχετε τρόμο, ο οποίος είναι πολύ συχνός. Οι ασθενείς με ιδιοπαθή τρόμο μπορεί να πληκτρολογήσουν σε ένα πληκτρολόγιο και κατά λάθος να χτυπήσουν το ίδιο πλήκτρο ξανά και ξανά, έχουν δυσκολία να κρατήσουν σταθερά τα χέρια τους για να ξυριστούν ή μπορεί να τους πέσει η τροφή από το πιρούνι τους πριν φτάσει στο στόμα τους.
Ο ιδοπαθής τρόμος έχει την τάση να βελτιώνεται προσωρινά με τη λήψη αλκοόλ, λόγω της επίδρασης της αιθανόλης στους υποδοχείς στην παρεγκεφαλίδα και το εγκεφαλικό στέλεχος και συνήθως επιδεινώνεται με την πάροδο των ετών.
Ενώ το αλκοόλ μπορεί να ανακουφίσει για λίγο το τρέμουλο, συχνά προκαλεί πρόβλημα λίγο μετά την κατάποση, με αυξημένο εύρος τρόμου που μπορεί να διαρκέσει αρκετές ώρες. Και εκτός από τις ανησυχίες για τη διαταραχή της χρήσης αλκοόλ, η μακροχρόνια χρήση αλκοόλ μπορεί να επηρεάσει τις ίδιες νευρικές οδούς που ευθύνονται για τον τρόμο αρχικά.
Περίπου στις μισές περιπτώσεις υπάρχουν και άλλα μέλη στην οικογένεια που παρουσιάσουν τρόμο. Αν και χαρακτηρίζεται ως «καλοήθης ιδιοπαθής τρόμος», πολλές φορές προκαλεί σημαντικά προβλήματα στην καθημερινότητα.
Υπάρχουν πολλές επιλογές για τη θεραπεία: φάρμακα όπως η προπρανολόλη και η πριμιδόνη ή ακόμα και βαθιά διέγερση του εγκεφάλου.
Ο ιδιοπαθής τρόμος δεν θεωρείται επικίνδυνος από μόνος του, αλλά μερικοί άνθρωποι φαίνεται να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν τελικά νόσο Πάρκινσον, επομένως είναι σημαντικό να κρατάτε τον γιατρό σας ενήμερο για τυχόν αλλαγές στην υγεία σας. Ορισμένες μελέτες διαπίστωσαν ότι ένας νέος τρόμος που εμφανίζεται μετά την ηλικία των 65 ετών σχετίζεται με κίνδυνο άνοιας.
Φαρμακευτικός τρόμος
Ο τρόμος φαρμακευτικής αιτιολογίας είναι συχνός. Η αναγνώρισή του είναι σημαντική, καθώς υποστρέφει πλήρως εφόσον το υπεύθυνο φάρμακο αποσυρθεί. Το είδος του τρόμου εξαρτάται από το μηχανισμό δράσης του υπεύθυνου φαρμάκου. Συνήθως οφείλεται στη λήψη ενός εκ των παρακάτω:
- Αντικαταθλιπτικά (ειδικά τα τρικυκλικά)
- Νευροληπτικά (αντιψυχωσικά)
- Λίθιο
- Βαλπροϊκό οξύ
- Εισπνεόμενα βρογχοδιασταλτικά
- Ανοσοκατασταλτικά (κυκλοσπορίνη και tacrolimus)
Νόσος Πάρκινσον
Το τρέμουλο είναι το πρώτο σύμπτωμα σε περίπου 3 στα 4 άτομα με νόσο Πάρκινσον. Ωστόσο, το τρέμουλο δεν εμφανίζεται σε όλους τους ασθενείς, ούτε αποτελεί το κυριότερο λειτουργικό πρόβλημα.
Στη νόσο Πάρκινσον, ο τρόμος συχνά ξεκινά μόνο από το ένα χέρι ενώ βρίσκεται σε ηρεμία (μερικές φορές φαίνεται σαν ο αντίχειρας και ο δείκτης να «κυλούν ένα χάπι» μπρος-πίσω), αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί στο πόδι.
Αυτός ο τρόμος συνδέεται εν μέρει με την εξάντληση της ντοπαμίνης, σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται μέλαινα ουσία.
Οι ασθενείς με νόσο Πάρκινσον μπορεί να ωφεληθούν από φάρμακα που ενισχύουν την παροχή ντοπαμίνης στο σώμα τους, όπως η λεβοντόπα.
Πολλαπλή σκλήρυνση
Ο τρόμος επηρεάζει πολλούς ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας, μια ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος που σχετίζεται με το ανοσοποιητικό. Τα άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας μπορεί να εμφανίσουν «επιθέσεις» νευρολογικών συμπτωμάτων, όπως ξαφνική απώλεια της αίσθησης στη μία πλευρά ή προβλήματα με την όρασή τους, που φαίνεται να βελτιώνονται από μόνα τους πριν ξεκινήσει ένα άλλο επεισόδιο.
Νόσος Wilson
Μια λιγότερο συχνή αιτία τρόμου, η νόσος του Wilson, είναι μια σπάνια, σοβαρή, αλλά θεραπεύσιμη γενετική πάθηση. Προσβάλλει άτομα κάτω των 50 ετών και χαρακτηρίζεται από νευρολογικές, ψυχιατρικές και συστηματικές εκδηλώσεις. Προκαλεί τη συσσώρευση χαλκού σε μέρη του σώματος, όπως το ήπαρ, τις αρθρώσεις και τον εγκέφαλο.
Σε κάθε περίπτωση να απευθύνεστε και να λαμβάνετε πάντα τη συμβουλή του γιατρού σας.