Όλοι έχουμε τουλάχιστον έναν φίλο που δεν δημοσιεύει τίποτα άλλο εκτός από φωτογραφίες της γάτας του στα social media και δεν μπορεί να περάσει το μεσημεριανό γεύμα χωρίς να έχει ανεβάσει μερικές ιστορίες από το αγαπημένο του κατοικίδιο.
Ίσως αυτός ο φίλος να είστε εσείς. Δεν είμαστε εδώ για να σας κρίνουμε. Αλλά φαίνεται ότι υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό που προκαλεί την αγάπη μας για τις γάτες. Μπορεί να είναι ένα παράσιτο της γάτας που αποβάλλεται μαζί με τα περιττώματα της και έχει αποδειχθεί ότι αλλάζει τη δική μας συμπεριφορά και τα συναισθήματα μας προς τις γάτες.
Τι είναι το τοξόπλασμα;
Το Toxoplasma gondii είναι ένα μικροσκοπικό παράσιτο που προσβάλλουν τις γάτες, όταν αυτές τρώνε μολυσμένα τρωκτικά, πουλιά ή άλλα μικρά ζώα ή οτιδήποτε έχει μολυνθεί με περιττώματα από άλλη γάτα που αποβάλλει το παράσιτο, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων.
Αφού μια γάτα έχει μολυνθεί, αποβάλλει τις ωοκύστεις του παρασίτου με τα περιττώματά της στο περιβάλλον. Το παράσιτο γίνεται μολυσματικό μία έως πέντε ημέρες αφού περάσει στα κόπρανα της γάτας και μπορεί να ζήσει στο περιβάλλον για πολλούς μήνες και να μολύνει το έδαφος, το νερό, τα φρούτα και τα λαχανικά, τις περιοχές όπου τα ζώα ψάχνουν για φαγητό και οποιοδήποτε μέρος όπου μια μολυσμένη γάτα μπορεί να έχει αφοδεύσει, λέει το CDC.
Τοξοπλάσμωση στον άνθρωπο
Περισσότεροι από 30 εκατομμύρια άνθρωποι μόνο στις ΗΠΑ φέρουν το παράσιτο τοξόπλασμα, σύμφωνα με το CDC, και η μόλυνση που προκύπτει ονομάζεται τοξοπλάσμωση.
Παραδόξως, τουλάχιστον το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού πιστεύεται ότι έχει τοξοπλάσμωση, καθιστώντας τον έναν από τους πιο επιτυχημένους παρασιτικούς οργανισμούς στον κόσμο.
Η λοίμωξη μπορεί να είναι επικίνδυνη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και σε μωρά, σε ανοσοκατεσταλμένους και σε άλλες ομάδες κινδύνου, αλλά οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι δεν θα εμφανίσουν συμπτώματα ή θα εμφανίσουν ήπια συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη.
Οι προτεινόμενοι τρόποι για την αποφυγή μόλυνσης περιλαμβάνουν την καθημερινή αλλαγή της άμμου της γάτας με γάντια, την αποφυγή αδέσποτων (ειδικά γατάκια) και τη λήψη αιματολογικών εξετάσεων για να ελεγχθεί εάν κινδυνεύετε.
Το παράσιτο που αλλάζει τη συμπεριφορά μας
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από τη Βασιλική Εταιρεία έδειξε ότι οι αρουραίοι που είχαν μολυνθεί από το παράσιτο έχασαν τον φόβο τους για τις γάτες και σε ορισμένες περιπτώσεις έλκονταν περισσότερο από αυτές και τις περιοχές που σύχναζαν.
Ενώ οι αρουραίοι συνήθως απέφευγαν περιοχές που είχαν σημάδια δραστηριότητας γάτας, εκείνοι με το παράσιτο έδειξαν την αντίθετη συμπεριφορά.
«Αυτό το πανταχού παρόν παράσιτο μεταβάλλει διακριτικά τον εγκέφαλο του ενδιάμεσου ξενιστή του για να ενισχύσει τον ρυθμό θηρεύσεως, ενώ αφήνει ανέπαφες άλλες κατηγορίες συμπεριφοράς», σύμφωνα με τη μελέτη των M. Μπερντόι, Τζι. Γουέμπεστερ και Ντι Μακντόναλντ.
Πιο απλά, το παράσιτο φαίνεται να αυξάνει τα επίπεδα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο και δημιουργεί την επιθυμία να είναι πιο κοντά στις γάτες. Αυτό έχει προφανή οφέλη για το παράσιτο, το οποίο μπορεί να πολλαπλασιαστεί μόνο στο έντερο των γατών, αλλά χρησιμοποιεί άλλους ξενιστές, όπως ανθρώπους και ζώα, για να εξαπλωθεί και να ολοκληρώσει τον κύκλο ζωής του.
Είναι λοιπόν το παράσιτο που κρύβεται πίσω από την αγάπη σας για τις γάτες; Είναι περίπλοκο.
Σύμφωνα με μια μελέτη του 2011 που βρέθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής, το παράσιτο, «Έχει σωρευτικά αποτελέσματα στη συμπεριφορά των ξενιστών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων».
Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι μολυσμένοι άνδρες βαθμολόγησαν τη μυρωδιά των ούρων της γάτας ως πιο ευχάριστη από τους μη μολυσμένους άνδρες (την βρήκαν βρόμικη), αλλά στις γυναίκες είχε αντίθετο αποτέλεσμα.
“Δεν νομίζω ότι μπορούμε πλέον να θεωρούμε δεδομένο ότι αυτά τα παράσιτα κάθονται θα βρίσκονται εντός μας για το υπόλοιπο της ζωής μας χωρίς να κάνουν τίποτα”, ο Μπιλ Σάλιβαν, καθηγητής φαρμακολογίας και τοξικολογίας και μικροβιολογίας και ανοσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα. Medicine, ανάφερε στο IndyStar σε άρθρο του.
Έτσι, ενώ δεν φαίνεται να έχουν υπάρξει περισσότερες πρόσφατες μελέτες που να έχουν προωθήσει την έρευνα σχετικά με αυτό, έχει βρεθεί ότι όσοι έχουν μολυνθεί μπορεί να είναι πιο πρόθυμοι να αναλάβουν ορισμένους κινδύνους και είναι πιο πιθανό να εμπλακούν σε τροχαία ατυχήματα.
Όσοι έχουν μολυνθεί γίνονται επίσης επιχειρηματίες με υψηλότερο ποσοστό από το γενικό μη μολυσμένο κοινό, σύμφωνα με μια μελέτη του 2020 που δημοσιεύτηκε στο Sage Journals.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα αγκαλιάσετε την αγαπημένη σας γάτα, απλά να ξέρετε ότι η αγάπη σας γι αυτήν δεν είναι μόνον τα συναισθήματα που τρέφετε για τις γάτες, αλλά κάποιο παράσιτο.