Στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Πώς να αποτρέψετε την άνοια», ο Δρ. Richard Restak, νευρολόγος και καθηγητής, αποκάλυψε ότι ορισμένα σημάδια της ασθένειας μπορούν να εμφανιστούν σε καθημερινές εργασίες -όπως το βούρτσισμα των δοντιών.
«Τέσσερις βλάβες κρύβονται πίσω από τις εξωτερικές εκφράσεις και τις εσωτερικές εμπειρίες του ασθενούς με Αλτσχάιμερ», γράφει ο γιατρός στο βιβλίο του.
Ένα σημάδι είναι η αμνησία, λέει: Απλά ξεχνάμε πράγματα. Στη συνέχεια, υπάρχει η αφασία, η οποία περιλαμβάνει την αδυναμία κατανόησης, εύρεσης ή χρήσης των σωστών λέξεων.
«Ούτε η αμνησία ούτε η αφασία στις πιο ήπιες μορφές τους είναι πάντα μη φυσιολογικές», λέει ο Δρ. Restak. Αλλά το τρίτο και το τέταρτο είναι πάντα σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά», προσθέτει.
Ένα από αυτά είναι η αγνωσία, δηλαδή μια βλάβη στη σωστή κατανόηση των πληροφοριών που παρέχονται από τις αισθήσεις της όρασης, της ακοής, της αφής, της όσφρησης και της γεύσης. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να μην είναι σε θέση να αναγνωρίσει ένα αγαπημένο μέλος της οικογένειάς του.
Η τελευταία, η απραξία, αναφέρεται στην αδυναμία εκτέλεσης σκόπιμων και εξαιρετικά εξασκημένων ενεργειών παρά τη φυσιολογική μυϊκή δύναμη και τόνο.
Το βούρτσισμα των δοντιών είναι ένα καλό παράδειγμα για το πού μπορεί να εμφανιστεί η απραξία
Δεν σχετίζεται απαραίτητα με το να ξεχνάτε πώς κάνετε κάτι, ούτε με το αν είστε αρκετά δυνατοί για να ακολουθήσετε τα βήματα, λέει ο Δρ. Restak. Αντίθετα, το ζήτημα έγκειται στο να συνδέσουμε όλες τις ενέργειες και τις σκέψεις μαζί και με τη σωστή σειρά.
«Ένα άτομο με απραξία μπορεί να είναι σε θέση να αναγνωρίσει και ακόμη και να ονομάσει μια οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα, αλλά μπορεί να μην είναι σε θέση να πραγματοποιήσει την πράξη της εφαρμογής της οδοντόκρεμας πάνω στην οδοντόβουρτσα».
Ή θα μπορούσε να δυσκολεύεται να βάλει τη βούρτσα στο στόμα του και να βουρτσίσει τα δόντια. «Όλα τα μυϊκά συστατικά είναι παρόντα, αλλά δεν μπορούν να συντονιστούν», εξηγεί ο Δρ. Restak.
Η φθορά των δοντιών έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο άνοιας, αν και ο Δρ. Restak δεν προτείνει στο βιβλίο του ότι η απραξία είναι η αιτία αυτού του φαινομένου.
Άλλες μορφές απραξίας μπορεί να αναγκάσουν τους ανθρώπους να αδυνατούν να μιλήσουν και, για όσους βρίσκονται στα τελευταία στάδια του Αλτσχάιμερ, να ντυθούν και να κάνουν μπάνιο, καταλήγει ο νευρολόγος.