Ενημερωθείτε για το πότε πρέπει να λαμβάνετε χάπι για το ουρικό οξύ, ποια είναι τα διαθέσιμα φάρμακα, για ποιους ασθενείς ενδείκνυνται και ποιες είναι οι πιθανές παρενέργειες.
Εάν ανήκετε στα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν με ουρική αρθρίτιδα, θα είστε εξοικειωμένοι με τις περιοδικές κρίσεις πόνου και πρηξίματος στα μεγάλα δάχτυλα των ποδιών και σε άλλες αρθρώσεις. Και ίσως γνωρίζετε ότι αυτές οι κρίσεις συμβαίνουν όταν έχετε υψηλό ουρικό οξύ στο αίμα.
Σχετικό άρθρο: Ουρικό οξύ: Η καλύτερη διατροφή για να πέσει – 6 απαγορευμένα φρούτα
Το ουρικό οξύ είναι ένα απόβλητο προϊόν φυσικών διεργασιών στο σώμα σας, το οποίο αποβάλλεται μέσω του γαστρεντερικού σωλήνα και των νεφρών σας. Αλλά εάν δεν αφαιρεθεί αρκετό, μπορεί να συσσωρευτεί στο αίμα σας.
Πότε θεωρείται ανεβασμένο το ουρικό οξύ
Μόλις τα επίπεδα του ουρικού οξέος στο αίμα υπερβούν τα 6,8 χιλιοστόγραμμα ανά δεκατόλιτρο (mg/dL), ποσότητα που θεωρείται άνω των επιτρεπτών ορίων, το ουρικό οξύ μπορεί να φύγει από την κυκλοφορία του αίματος και να εγκατασταθεί στις αρθρώσεις, τους τένοντες και κάτω από το δέρμα. Στις αρθρώσεις, το ουρικό οξύ μπορεί να σχηματίσει κρυστάλλους σε σχήμα βελόνας, οι οποίες κατά περιόδους μπορεί να προκαλέσουν οίδημα, ερυθρότητα και πόνο, χαρακτηριστικά μιας κρίσης ουρικής αρθρίτιδας.
Τα φάρμακα που ρίχνουν το ουρικό οξύ συνιστώνται συνήθως σε ασθενείς που παρουσιάζουν δύο ή περισσότερες κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας ετησίως ή βλάβη ορατή στην ακτινογραφία που αποδίδεται στην ουρική αρθρίτιδα.
Κατά την πρώτη έξαρση της ουρικής αρθρίτιδας, η απόφαση για τη λήψη φαρμάκων που μειώνουν το ουρικό οξύ είναι κατάλληλη για ασθενείς υψηλού κινδύνου -όταν δηλαδή τα επίπεδα ουρικού οξέος είναι 9 mg ανά dL (0,54 mmol ανά L) ή υψηλότερα, πάσχουν απο ουρολιθίαση ή χρόνια νεφρική νόσο σταδίου 3 ή μεγαλύτερου. Ωστόσο, η θεραπεία μείωσης του ουρικού οξέος δεν έχει αποδειχθεί ευεργετική σε ασθενείς με ασυμπτωματική υπερουριχαιμία.
Σχετικό άρθρο: Υψηλό ουρικό οξύ: Συμπτώματα της υπερουριχαιμίας – Πότε είναι ουρική αρθρίτιδα
Το Αμερικανικό Κολλέγιο Ρευματολογίας (ACR) συνιστά την έναρξη θεραπείας μείωσης του ουρικού οξέος κατά τη διάρκεια μιας οξείας έξαρσης αντί της αναμονής μέχρι να υποχωρήσει. Η θεραπεία που ξεκινά κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης δεν αυξάνει ή παρατείνει τα συμπτώματα όσο παρέχονται αντιφλεγμονώδεις θεραπείες.
Το ACR σημειώνει ότι οι ασθενείς έχουν περισσότερα κίνητρα για θεραπεία κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η κολχικίνη θα πρέπει να συνεχιστούν για τρεις έως έξι μήνες μετά την έναρξη της θεραπείας μείωσης του ουρικού οξέος.
Ποιο φάρμακο ρίχνει το ουρικό οξύ
Σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο υγείας της Αυστραλίας Health Direct, μπορούν να χρησιμοποιηθούν φάρμακα για τη μείωση της πιθανότητας μελλοντικών κρίσεων ουρικής αρθρίτιδας μειώνοντας την ποσότητα ουρικού οξέος στο σώμα. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει φάρμακα για την πρόληψη της ουρικής αρθρίτιδας εάν έχετε υψηλό κίνδυνο μελλοντικών επεισοδίων.
Μερικοί άνθρωποι εμφανίζουν αύξηση των κρίσεων ουρικής αρθρίτιδας όταν ξεκινούν προληπτική θεραπεία ή αλλάζουν τη δόση του φαρμάκου τους. Μιλήστε με το γιατρό σας για τρόπους μείωσης της πιθανότητας αυτών των εξάρσεων.
Κολχικίνη
Η κολχικίνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανακούφιση μιας οξείας κρίσης ουρικής αρθρίτιδας και μπορεί επίσης να συνεχιστεί για την πρόληψη μελλοντικών επιθέσεων. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να το συνταγογραφήσει σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα για την πρόληψη της ουρικής αρθρίτιδας. Ελέγξτε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας ότι παίρνετε τη σωστή δόση για τις ανάγκες σας.
Αναστολείς οξειδάσης ξανθίνης
Οι αναστολείς της οξειδάσης της ξανθίνης προλαμβάνουν μελλοντικές κρίσεις ουρικής αρθρίτιδας μειώνοντας την παραγωγή ουρικού οξέος στον οργανισμό. Παραδείγματα περιλαμβάνουν την αλλοπουρινόλη και την φεβουξοστάτη.
Ουρικοζουρικά φάρμακα
Τα ουρικοζουρικά φάρμακα, όπως η προβενεσίδη, μειώνουν την ποσότητα ουρικού οξέος στο αίμα αυξάνοντας την ποσότητα ουρικού οξέος που απομακρύνεται μέσω των ούρων.
Φάρμακο για ουρικό οξύ: Ποιες είναι οι πιθανές παρενέργειες
Υπάρχουν ορισμένες πιθανές παρενέργειες που σχετίζονται με φάρμακα για την ουρική αρθρίτιδα και το ουρικό οξύ. Πιο αναλυτικά:
Κολχικίνη
Η κολχικίνη μπορεί να προκαλέσει ναυτία, έμετο ή διάρροια κατά τη διάρκεια της θεραπείας για οξεία ουρική αρθρίτιδα. Μπορείτε να μειώσετε την πιθανότητα να εμφανίσετε αυτές τις παρενέργειες παίρνοντας κολχικίνη με το φαγητό, πριν τον ύπνο ή τρώγοντας συχνά μικρά γεύματα. Εάν εμφανίσετε αυτά τα συμπτώματα ενώ λαμβάνετε κολχικίνη για οξεία ουρική αρθρίτιδα, θα πρέπει να σταματήσετε το φάρμακο και να επισκεφτείτε το γιατρό σας.
Αναστολείς οξειδάσης ξανθίνης
Αυτά τα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν ναυτία ή έμετο. Σπάνια, μπορεί να προκαλέσουν δερματικό εξάνθημα ή ξεφλούδισμα του δέρματος. Εάν εμφανίσετε εξάνθημα, σταματήστε το φάρμακο και επισκεφθείτε αμέσως το γιατρό σας.
Ουρικοζουρικά φάρμακα
Αυτά τα φάρμακα μπορεί να είναι πολύ αποτελεσματικά για άτομα που δεν μπορούν να λάβουν αναστολείς οξειδάσης ξανθίνης. Ωστόσο, μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα να αναπτύξετε πέτρες στα νεφρά. Εάν έχετε ιστορικό με πέτρες στα νεφρά, συμβουλευτείτε το γιατρό σας εάν τα ουρικοζουρικά φάρμακα είναι κατάλληλα για εσάς. Μπορείτε να μειώσετε την πιθανότητα να αναπτύξετε πέτρες στα νεφρά ενώ παίρνετε αυτό το φάρμακο πίνοντας περισσότερο νερό.
Πότε και για πόσο πρέπει να παίρνω φάρμακα για το ουρικό οξύ
Σύμφωνα με τον Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό “Versus Arthritis” της Βρετανίας, εάν παίρνετε φάρμακο για τη μείωση του ουρικού οξέος, πρέπει να το λαμβάνετε κάθε μέρα, είτε παρουσιάζετε εξάρσεις είτε όχι. Τα περισσότερα φάρμακα για τη μείωση του ουρικού οξέος λαμβάνονται ως δισκία μία φορά την ημέρα.
Συνήθως είναι καλύτερο να το λαμβάνετε αμέσως μετά το φαγητό και το δισκίο πρέπει να καταπίνεται με νερό. Είναι σημαντικό να πίνετε άφθονο νερό κατά τη διάρκεια της ημέρας γιατί αυτό θα σας βοηθήσει να απαλλαγείτε από περισσότερο ουρικό οξύ μέσω των νεφρών σας.
Η δοσολογία μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, ανάλογα με την ποσότητα ουρικού οξέος στο σώμα σας. Ο γιατρός σας θα παρακολουθεί τα επίπεδα ουρικού οξέος με εξετάσεις αίματος κάθε 2-4 εβδομάδες, έως ότου βεβαιωθεί ότι η δόση που παίρνετε είναι αρκετά υψηλή ώστε να μειώσει την ποσότητα ουρικού οξέος στο σώμα σας. Μπορεί να χρειαστεί να παραμείνετε σε χαμηλότερη δόση εάν έχετε προβλήματα με τα νεφρά ή το ήπαρ.
Ο γιατρός μπορεί να σας συστήσει να μην αρχίσετε να παίρνετε φάρμακα για το ουρικό οξύ παρά μόνο αφού περάσει μια κρίση ουρικής αρθρίτιδας για να αποφύγετε την πρόκληση περαιτέρω κρίσεων. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, μπορεί να ξεκινήσει όταν η φλεγμονή έχει κάπως υποχωρήσει. Σημειώνεται, τέλος, ότι εάν πάσχετε από ουρική αρθρίτιδα είναι πιθανό ότι θα χρειαστεί να παίρνετε φάρμακα για το υπόλοιπο της ζωής σας για να διαχειριστείτε τα επίπεδα ουρικού οξέος.