Οι γυναίκες βιώνουν την εμμηνόπαυση στη μέση ηλικία, καθώς τα επίπεδα ορμονών μειώνονται και οι ωοθήκες επιβραδύνουν την απελευθέρωση των ωαρίων. Η περιεμμηνόπαυση ξεκινά συνήθως στις αρχές έως τα μέσα της πέμπτης δεκαετίας, δηλαδή στα 40-45.
Σε μερικές γυναίκες η περιεμμηνόπαυση ξεκινά ακόμη νωρίτερα, λόγω πρόωρης ανεπάρκειας των ωοθηκών ή θεραπειών όπως χημειοθεραπεία ή χειρουργική ωοθηκεκτομή (αφαίρεση ωοθηκών).
Η εμμηνόπαυση ορίζεται τεχνικά ως η ημέρα 12 μήνες μετά την τελευταία περίοδο. Εμφανίζεται συνήθως πέντε έως 10 χρόνια μετά την έναρξη της περιεμμηνόπαυσης, μεταξύ 45 και 55 ετών.
Έως και το 80% των γυναικών στην εμμηνόπαυση εμφανίζουν συμπτώματα. Αλλά, σύμφωνα με όσα γράφει στο The Conversation η Erin Morton, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στα Δεδομένα Υγείας & Κλινικές Δοκιμές στο Πανεπιστήμιο Flinders, δεν είναι μόνο οι εξάψεις, αφού τα συμπτώματα μπορεί να είναι απίστευτα ποικίλα και διαφορετικής σοβαρότητας.
Ποια είναι τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης
Τα οιστρογόνα επηρεάζουν κάθε σύστημα στο σώμα, πράγμα που ισχύει και για τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Αυτά περιλαμβάνουν:
- κατάθλιψη και άγχος
- σωματικοί πόνοι
- «ομίχλη εγκεφάλου» και λήθη
- ακανόνιστη περίοδος ή περίοδος ασυνήθιστης βαρύτητας ή ελαφρότητας
- αυπνία
- νυχτερινές εφιδρώσεις
- εξάψεις
- κολπική ξηρότητα
- κανένα ενδιαφέρον για το σεξ
- επείγουσα ανάγκη για ούρηση
Είναι αδύνατο να προβλέψετε ποια, εάν υπάρχουν, συμπτώματα θα εμφανίσετε ή με ποια σειρά θα ξεκινήσουν.
Τι αντίκτυπο έχει η περιεμμηνόπαυση στην εργασία και τη ζωή
Περίπου το 30% των συμπτωματικών γυναικών βρίσκουν ότι τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης επηρεάζουν σημαντικά τις καθημερινές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητάς τους να εργαστούν.
Η Έρευνα για την Υγεία των Γυναικών της Αυστραλίας ανέφερε ότι το 46% των συμμετεχουσών έκανε ένα παρατεταμένο διάλειμμα από την εργασία, τη μελέτη ή την άσκηση λόγω συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης.
Χάρη στην προσωπική φύση πολλών συμπτωμάτων και το στίγμα που τα περιβάλλει, αυτά τα στατιστικά στοιχεία ενδέχεται να υποδηλώνουν ακόμη τον αντίκτυπο της περιεμμηνόπαυσης τόσο στα άτομα όσο και στην κοινωνία.
Το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Superannuation Trustees εκτίμησε ότι η συνταξιοδότηση των γυναικών λόγω των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης θα ισοδυναμούσε με χαμένες αποδοχές και κόστος άνω των 15,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων για κάθε έτος πρόωρης συνταξιοδότησης.
Ορισμένες γυναίκες αντιμετωπίζουν σημαντική επιδείνωση της ψυχικής τους υγείας πριν από την εμμηνόπαυση. Η περιεμμηνοπαυσιακή κατάθλιψη είναι μια σοβαρή ασθένεια και κατηγοριοποιείται ως υποσύνολο της μείζονος κατάθλιψης. Σίγουρα δεν πρέπει να απορριφθεί ως γυναικεία «υστερία» ή κακή διάθεση όταν κάποιος αναζητά φροντίδα ή υποστήριξη. Στην πραγματικότητα, τα ποσοστά αυτοκτονίας γυναικών αυξάνονται από τις ηλικίες 40-60 ετών.
Μάθετε πότε να ζητήσετε βοήθεια
Η εμπειρία κάθε γυναίκας είναι διαφορετική και δεν σχετίζονται όλα τα συμπτώματα με την εμμηνόπαυση, αλλά με την έγκαιρη αναγνώριση και την αναζήτηση βοήθειας όταν χρειάζεται, αυτή η μετάβαση στη ζωή μπορεί να είναι ένα πιο ομαλό ταξίδι.
Υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές επιλογές για την ανακούφιση των περιεμμηνοπαυσιακών συμπτωμάτων. Το χρυσό πρότυπο είναι η ορμονική θεραπεία της εμμηνόπαυσης, η οποία παλαιότερα ονομαζόταν θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης. Λειτουργεί αντισταθμίζοντας τις απώλειες ορμονών κατά την εμμηνόπαυση και διατίθεται σε μια σειρά από δόσεις και σκευάσματα, όπως τζελ, επιθέματα, κρέμες και δισκία.
Η περίοδος μετά την εμμηνόπαυση σχετίζεται με υψηλότερους κινδύνους για καρδιακές παθήσεις, διαβήτη, οστεοπόρωση και άνοια. Εάν η θεραπεία με ορμόνες της εμμηνόπαυσης ξεκινήσει εντός 10 ετών από την εμμηνόπαυση, μπορεί επίσης να μειώσει αυτούς τους κινδύνους.
Ορισμένες γυναίκες βρίσκουν χρήσιμο να περάσουν από μια λίστα ελέγχου συμπτωμάτων προτού επισκεφτούν τον γιατρό τους εάν θέλουν μια επίσημη διάγνωση της περιεμμηνόπαυσης ή θεραπεία για τα συμπτώματα. Και είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι μπορείτε να αναζητήσετε μια δεύτερη γνώμη εάν το πρόβλημά σας δεν εισακούεται.
Η περιεμμηνόπαυση δεν επηρεάζει μόνο τις γυναίκες που περνούν την εμμηνόπαυση, αλλά και τους συνεργάτες, τις οικογένειες, τις επιχειρήσεις, τη συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό και την ισότητα των φύλων. Όλοι πρέπει να εκπαιδευτούμε για την περιεμμηνόπαυση και να σκεφτούμε πώς να αυξήσουμε την ευελιξία και την υποστήριξη στους χώρους εργασίας μας και σε άλλα περιβάλλοντα.