Η συχνότητα των κενώσεων στην τουαλέτα μπορεί να αποκαλύψει πολλά για την υγεία σας. Σύμφωνα με έρευνες, λιγότερες ή περισσότερες κενώσεις από το ιδανικό εύρος συνδέονται με φλεγμονή και πιθανές βλάβες στο ήπαρ.
Μπορείτε να κολλήσετε παράσιτα στο έντερο και τους πνεύμονες; Με ποια συμπτώματα εκδηλώνεται;
Ο φυσιολογικός αριθμός των κενώσεων
Μελέτη που έγινε στην Αμερική έδειξε ότι η συχνότητα των κενώσεων παρουσίασε μια σχέση με τη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες, με λίγες κενώσεις την εβδομάδα να συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας. Επιπλέον, η ανάλυση της κοινής επίδρασης της συχνότητας και της σύστασης των κοπράνων ανέδειξε ότι οι σπάνιες μαλακές κενώσεις (4 φορές/εβδομάδα) σχετίζονταν με 1,78 φορές υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες, 2,42 φορές υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο και 2,27 φορές υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρδιαγγειακά νοσήματα.
Τώρα μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Cell Reports Medicine εξετάζει εκ νέου τη συχνότητα των εντερικών κινήσεων και καταλήγει εξίσου στο συμπέρασμα ότι επηρεάζει σημαντικά τη φυσιολογία και τη μακροπρόθεσμη υγεία, με τα καλύτερα αποτελέσματα να συνδέονται με την αφόδευση μία ή δύο φορές την ημέρα.
«Ελπίζω πραγματικά αυτή η εργασία να βοηθήσει τους κλινικούς γιατρούς να ανοίξουν λίγο το μυαλό τους στους πιθανούς κινδύνους της μη διαχείρισης της συχνότητας αφόδευσης», δήλωσε στο AFP ο Sean Gibbons, συγγραφέας της μελέτης από το Institute for Systems Biology, εξηγώντας ότι οι γιατροί συχνά βλέπουν τις ακανόνιστες κινήσεις του εντέρου απλώς ως μια «ενόχληση».
Ο Gibbons και η ομάδα του συνέλεξαν κλινικά, καθημερινά και βιολογικά δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων των βιοχημικών παραμέτρων αίματος, του μικροβιώματος του εντέρου, της γενετικής και άλλων, από περισσότερους από 1.400 υγιείς ενήλικες εθελοντές χωρίς σημάδια ενεργής νόσου.
Οι συχνότητες αφόδευσης που ανέφεραν οι συμμετέχοντες κατατάχθηκαν σε τέσσερις κατηγορίες: δυσκοιλιότητα (μία ή δύο φορές την εβδομάδα), χαμηλό-φυσιολογικό (τρεις έως έξι φορές την εβδομάδα), υψηλό-φυσιολογικό (μία έως τρεις φορές την ημέρα) και διάρροια.
Όταν τα κόπρανα παραμένουν για πολλή ώρα στο έντερο, τα μικρόβια εξαντλούν τις διαθέσιμες φυτικές ίνες, τις οποίες ζυμώνουν για να παράγουν ευεργετικά λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας και αντ’ αυτού αρχίζουν να ζυμώνουν πρωτεΐνες, παράγοντας τοξίνες όπως το p-cresol sulfate και το indoxyl sulfate.
«Αυτό που διαπιστώσαμε είναι ότι ακόμα και σε υγιείς ανθρώπους με δυσκοιλιότητα, υπάρχει αύξηση αυτών των τοξινών στην κυκλοφορία του αίματος», ανέφερε ο Gibbons, σημειώνοντας ότι οι τοξίνες αυτές είναι ιδιαίτερα επιβαρυντικές για τα νεφρά.
Κολονοσκόπηση: Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές από την εξέταση, σύμφωνα με το Κλίβελαντ
Φρούτα και λαχανικά είναι το κλειδί
Σε περιπτώσεις διάρροιας (1-3 φορές την ημέρα), η ομάδα εντόπισε βιοχημικά στοιχεία που υποδηλώνουν φλεγμονή και ηπατική βλάβη.
Ο Gibbons εξήγησε ότι κατά τη διάρκεια της διάρροιας, το σώμα αποβάλλει υπερβολική χολή, την οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες το ήπαρ θα επαναχρησιμοποιούσε για τη διάλυση και απορρόφηση των διατροφικών λιπών.
Τα βακτήρια του εντέρου που ζυμώνουν φυτικές ίνες και είναι γνωστά ως «υποχρεωτικά αναερόβια», τα οποία συνδέονται με καλή υγεία, ευδοκιμούσαν όταν υπήρχαν φυσιολογικές κενώσεις (1-2 φορές την ημέρα).
Αναφορικά με τα δημογραφικά στοιχεία, οι νεότεροι, οι γυναίκες και όσοι έχουν χαμηλότερο δείκτη μάζας σώματος είχαν την τάση να αφοδεύουν λιγότερο συχνά.
Ο Gibbons ανέφερε ότι οι ορμονικές και νευρολογικές διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών μπορεί να εξηγούν αυτή τη διαφορά, μαζί με το γεγονός ότι οι άνδρες γενικά καταναλώνουν μεγαλύτερες ποσότητες τροφής.
Τέλος, συνδυάζοντας τα βιολογικά δεδομένα με ερωτηματολόγια τρόπου ζωής, η ομάδα δημιούργησε μια ξεκάθαρη εικόνα για εκείνους που τυπικά ανήκουν στη φυσιολογική ζώνη.
«Ήταν η κατανάλωση περισσότερων φρούτων και λαχανικών, αυτό ήταν το πιο έντονο σήμα που παρατηρήσαμε», ανέφερε ο Gibbons, προσθέτοντας και την κατανάλωση άφθονου νερού, τη συχνή σωματική δραστηριότητα και μια διατροφή με έμφαση στα φυτικά τρόφιμα.
Αίμα στα κόπρανα: 7 πιθανές αιτίες που πρέπει να γνωρίζετε – Πότε πρέπει να δείτε γιατρό
Το επόμενο βήμα στην έρευνα θα μπορούσε να είναι η σχεδίαση μιας κλινικής μελέτης για τη ρύθμιση της αφόδευσης σε ένα μεγάλο δείγμα ανθρώπων, το οποίο θα παρακολουθείται σε βάθος χρόνου για να αξιολογηθεί η δυνατότητα πρόληψης ασθενειών.