Ο καρκίνος είναι μια φρικτή και απόλυτη ισοπεδωτική ασθένεια. Κανείς δεν έχει ασυλία απέναντί του -από τον βασιλιά της Αγγλίας Κάρολο και την πριγκίπισσα της Ουαλίας Κέιτ Μίντλετον, μέχρι τη δούκισσα του Rutland, Έμμα. Η 61χρονη μιλά για πρώτη φορά την περιπέτειά της με τον καρκίνο του μαστού και περιγράφει όσα βίωσε από τη στιγμή της διάγνωσης μέχρι και την ολοκλήρωση της θεραπείας.
Καρκίνος του μαστού: Πρωτοποριακό εμβόλιο από ερευνητές του Cleveland δίνει ελπίδες στους ασθενείς
Πώς η δούκισσα του Rutland ανακάλυψε ότι έχει καρκίνο
Ήταν Ιούλιος του 2024 όταν ο σύμβουλος γιατρός της ανακοίνωσε τα νέα, αφού μια μαστογραφία αποκάλυψε τρεις σκιές στον αριστερό της μαστό. Ένα μήνα νωρίτερα είχε βρει ένα εξόγκωμα που την ενοχλούσε, αλλά το απέρριψε ως σπυράκι ή κύστη -ειδικά εφόσον δεν πονούσε.
Η δούκισσα του Rutland καθόταν δίπλα στον σύντροφό της όσο ο γιατρός τους εξηγούσε ότι έχει καρκίνο του μαστού στο δεύτερο στάδιο. Η διάγνωση την έκανε αμέσως να σκεφτεί πώς μπορεί να διορθώσει την κατάσταση. «Σκέφτηκα ότι θα αντιμετώπιζα την ασθένεια ακριβώς όπως και όλα τα άλλα προβλήματα στη ζωή μου», παραδέχεται.
«Όπως όλοι όσοι έχουν βρεθεί να κάθονται απέναντι από έναν γιατρό που τους λέει ότι έχουν καρκίνο, ένιωσα τρομοκρατημένη», περιγράφει μιλώντας στην Telegraph.
Και μπορεί να μην εξέτασε λεπτό το ενδεχόμενο να μην ακολουθήσει τη συμβουλή του γιατρού της, αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι δεν θα αναζητούσε και άλλες επιλογές. «Αποφάσισα να κάνω συμβατική θεραπεία γιατί θα ήταν ανόητο, μετά από τόσες γενιές εξέλιξης της ιατρικής, να έλεγα ότι δεν θέλω τίποτα από αυτά. Αλλά ήξερα ότι θα εξερευνούσα και εναλλακτικά φάρμακα. Εκείνη τη στιγμή, ήταν σαν να αποφάσισα να γίνω το αφεντικό του σώματός μου», αναφέρει η Έμμα.
«Το να κοιτάξω τη διατροφή μου ήταν το πρώτο βήμα»
Αγόρασε αμέσως το βιβλίο της φυσιοπαθολόγου Δρ. Sarah Myhill σχετικά με την paleo-κετογονική δίαιτα. Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να κόψει τη ζάχαρη και τους περισσότερους υδατάνθρακες. Η ειδικός υποστηρίζει ότι η ζάχαρη μπορεί να «τροφοδοτήσει» τον καρκίνο, γι’ αυτό η δούκισσα του Rutland την έκοψε εντελώς.
Άρχισε, αντ’ αυτού, να επικεντρώνεται στην πρωτεΐνη, συμπεριλαμβάνοντας και ζωικά προϊόντα, και αύξησε την πρόσληψη βιταμίνης C, η οποία λειτουργεί ως «παγίδα» για τα καρκινικά κύτταρα. Ξεκίνησε, επίσης, τη διαλειμματική νηστεία, περιοριζόμενη σε ένα μόνο γεύμα την ημέρα.
Ελπιδοφόρο φάρμακο για τον καρκίνο του μαστού εξαλείφει τους όγκους με μία μόνο δόση
«Μόλις το σώμα άρχισε να επανέρχεται, σταμάτησα πραγματικά να λαχταράω όλα τα εθιστικά πράγματα όπως το αλκοόλ, τη ζάχαρη και τους υδατάνθρακες. Και η αλλαγή της διατροφής μου φαινόταν σαν κάτι που θα μπορούσα να αντιμετωπίσω μόνη μου, αμέσως, καθώς ετοιμαζόμουν για την εγχείρηση. Ουσιαστικά, ήταν ενδυνάμωση», περιγράφει.
Η σύμβουλος-ιατρός της, Monika Kaushik, υποστήριξε πλήρως το σχέδιό της να εξερευνήσει όλους τους δρόμους σε μια προσπάθεια να ζήσει πιο υγιεινά και να δώσει στο σώμα της τις καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης. Η άσκηση είναι, επίσης, ζωτικής σημασίας και παρόλο που δεν μπορούσε να τρέξει μετά την επέμβαση, έκανε πολλές βόλτες στη φύση.
Οι ενοχές που περιβάλλουν τον καρκίνο
Ένα πράγμα που είναι κοινό μεταξύ των ατόμων με καρκίνο είναι ότι αισθάνονται ένοχοι για τον τρόπο ζωής τους. «Κατηγορούσα κι εγώ τον εαυτό μου. Για χρόνια, έβαζα δύσκολα στο σώμα μου. Δέκα εγκυμοσύνες, πέντε παιδιά, κάπνισμα μέχρι τα 40, αλκοόλ μέχρι τα 50 μου και ποτέ δεν είχα σκεφτεί πραγματικά την πρόσληψη ζάχαρης», παραδέχεται.
Η εμμηνόπαυση που πέρασε πριν τέσσερα χρόνια περιέπλεξε ακόμα περισσότερο τα πράγματα. «Είχα πολύ κακό ύπνο και φοβερές νυχτερινές εφιδρώσεις. Όταν μια φίλη μου πρότεινε να δοκιμάσω θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, άδραξα την ευκαιρία. Επέλεξα το εμφύτευμα, αλλά τώρα εύχομαι να μην το είχα κάνει», σημειώνει η δούκισσα του Rutland.
«Είμαι πεπεισμένη ότι η λήψη πρόσθετων ορμονών δεν ήταν σωστή για μένα. Μερικοί πιστεύουν, και είμαι ανάμεσά τους, ότι μπορεί να συνέβαλε ή ακόμη και να προκάλεσε τον καρκίνο μου. Αλλά είναι σημαντικό να προχωρήσετε και να ασχοληθείτε με αυτό που έχετε – να μην μένετε στο παρελθόν», υπογραμμίζει στη συνέχεια.
Tο εξόγκωμα των 2,5 εκατοστών αφαιρέθηκε από το στήθος της, αφού όμως πρώτα έβγαλε το εμφύτευμα και έκανε βιοψία για να δει εάν τα άλλα δύο οζίδια που είχαν ανακαλυφθεί στο στήθος της ήταν ή όχι καρκινικά. «Η βιοψία ήταν η πιο επώδυνη από όλες τις επεμβάσεις μου, αιμορραγούσα για πέντε ημέρες», αναφέρει.
Τελικά, η βιοψία έδειξε ότι ο καρκίνος δεν είχε εξαπλωθεί έξω από το στήθος, αλλά η γιατρός εξήγησε στην ασθενή ότι ο μαστός δεν μπορούσε να σωθεί λόγω της έκτασης της νόσου. Η επέμβαση έγινε τον περασμένο Σεπτέμβριο, μια μέρα μετά τα 61α γενέθλιά της.
Για ένα μήνα μετά τη μαστεκτομή, έκανε μισή ώρα υπερβαρική οξυγονοθεραπεία κάθε μέρα για να αυξήσει το οξυγόνο στο αίμα μου και να βοηθήσει τη διαδικασία επούλωσης. Δύο εβδομάδες μετά την εγχείρηση, η γιατρός την ενημέρωσε ότι ο καρκίνος δεν είχε κάνει μετάσταση στους λεμφαδένες, αλλά θα χρειαζόταν ακτινοθεραπεία και ενδεχομένως χημειοθεραπεία.
«Στην αρχή, ένιωθα ότι το σώμα μου είχε δεχθεί εισβολή και αντιμετώπιζα μια μάχη για τη ζωή μου. Αλλά τώρα δεν νιώθω έτσι. Έχω αποδεχτεί πλήρως ότι ο καρκίνος ήταν μέρος του εαυτού μου και ότι, κατά κάποιο τρόπο, η συμπεριφορά μου με οδήγησε σε αυτή τη στιγμή», αναφέρει η Έμμα και καταλήγει:
Καρκίνος του μαστού: Ποιος παράγοντας αυξάνει τον κίνδυνο
«Μόλις το αποδέχτηκα, απέκτησα μια διαφορετική νοοτροπία. Μάλιστα, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, βλέπω τον καρκίνο μου ως δώρο. Όταν η γιατρός αφαίρεσε τον αριστερό μου μαστό, πήρε μαζί του την ενοχή, τη θλίψη και την ευθύνη που ένιωθα για τις επιλογές της ζωής μου. Τώρα βρήκα ξανά τη φωνή μου και έχω πολλά να ζήσω».