Η μοναξιά έχει αναδειχθεί σε σημαντική απειλή για την υγεία. Τώρα νέα έρευνα δείχνει ότι συρρικνώνει τον εγκέφαλο.
Η περίοδος της πανδημίας Covid-19 δημιούργησε μία νέα επιδημία: την επιδημία της μοναξιάς, η οποία υποτιμήθηκε από τους υγιεονομικούς φορείς. Νέα έρευνα επιβεβαιώνει ότι η μοναξιά συνδέεται με τον όγκο του εγκεφάλου. Τα ηλικιωμένα άτομα με τις λιγότερες κοινωνικές επαφές παρατηρηθήκε ότι είχαν μικρότερο εγκέφαλο, ενώ τα άτομα που είχαν τις περισσότερες διασυνδέσεις είχαν μεγαλύτερους.
Συγκεκριμένα, ο κροταφικός λοβός, ο ινιακός λοβός, ο δακτύλιος, ο ιππόκαμπος και η αμυγδαλή ήταν μικρότεροι στα άτομα που είχαν λιγότερη κοινωνική αλληλεπίδραση, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology.
«Η μοναξιά και η κοινωνική απομόνωση έχει συσχετιστεί με πρόωρη θνησιμότητα, αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικού, αυξημένη αναφορά συμπτωμάτων κατάθλιψης, καθώς και αυξημένο κίνδυνο άνοιας», έγραψαν η Δρ Alexa Walter και η Dr Danielle Sandsmark από το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια.
Τα ευρήματα της μελέτης
Για να κατανοήσουν τον αντίκτυπο της κοινωνικής επαφής στην υγεία του εγκεφάλου, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Kyushu στην Ιαπωνία μελέτησαν 8.896 ηλικιωμένους άνδρες και γυναίκες και συνέκριναν τις μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλου τους.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη ρωτήθηκαν επίσης πόσο συχνά έρχονται σε επαφή με φίλους ή συγγενείς που δεν έμεναν μαζί τους (κάθε μέρα, πολλές φορές την εβδομάδα, πολλές φορές το μήνα ή σπάνια).
Τα άτομα με τις λιγότερες κοινωνικές επαφές είχαν σημαντικά χαμηλότερο συνολικό όγκο εγκεφάλου σε σχέση με εκείνους που είχαν μεγαλύτερη κοινωνική αλληλεπίδραση.
Επιπλέον, οι κοινωνικά απομονωμένοι άνθρωποι είχαν περισσότερες αλλοιώσεις στην λευκή ουσία, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος των βαθιών τμημάτων του εγκεφάλου. Σε αντίθεση με τη φαιά ουσία, η οποία κορυφώνεται στην ανάπτυξη όταν είμαστε 11 ή 12 ετών, η λευκή ουσία συνεχίζει να αναπτύσσεται μέχρι τα 20 μας (και ίσως, με πιο αργούς ρυθμούς, στα 50 μας.
«Αν και αυτή η μελέτη δεν προσδιορίζει ότι η κοινωνική απομόνωση προκαλεί ατροφία του εγκεφάλου, ορισμένες μελέτες έχουν δείξει ότι η έκθεση ηλικιωμένων σε κοινωνικά διεγερτικές ομάδες σταμάτησε ή ακόμη και ανέστρεψε τη μείωση του όγκου του εγκεφάλου και βελτίωσε τις δεξιότητες σκέψης και μνήμης» δήλωσε ο Toshiharu Ninomiya στο Neuroscience News.
Τι έδειξαν προηγούμενες μελέτες
Αυτή η έρευνα προστίθεται σε έναν αυξανόμενο αριθμό μελετών που επιβεβαιώνουν ότι η μοναξιά είναι ένα σοβαρό πρόβλημα δημόσιας υγείας παγκοσμίως.
Η μοναξιά επηρεάζει περισσότερο τους διαβητικούς: Τον Ιούλιο, μια μελέτη αποκάλυψε ότι οι μοναχικοί διαβητικοί είναι πιο επιρρεπείς σε καρδιαγγειακά νοσήματα από τον γενικό πληθυσμό. Η μοναξιά βρέθηκε να έχει μεγαλύτερη επιρροή στους ασθενείς με διαβήτη από ότι η κατάθλιψη, το κάπνισμα, η σωματική δραστηριότητα ή η δίαιτα.
Η μοναξιά αυξάνει τον κίνδυνο θνησιμότητας στους καρκινοπαθείς: Άλλη μελέτη έδειξε ότι μπορεί να υπάρχει σύνδεση μεταξύ των καρκινοπαθών που έχουν ισχυρές ομάδες υποστήριξης και υψηλότερα ποσοστά επιβίωσης.
Πλήττει τη νέα γενιά: Και δεν είναι μόνο οι ηλικιωμένοι ή οι άρρωστοι που νιώθουν τα αποτελέσματα της μαναξιάς: η Gen Zers μπορεί να το νιώθει περισσότερο. Περίπου οκτώ στους 10 αναφέρουν ότι αισθάνονται μοναξιά, διπλάσιο από το ποσοστό των ηλικιωμένων.
«Δεδομένων των σημαντικών συνεπειών στην υγεία της μοναξιάς και της απομόνωσης, πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στις κοινωνικές μας επαφές με τον ίδιο τρόπο που έχουμε δώσει προτεραιότητα σε άλλα κρίσιμα ζητήματα δημόσιας υγείας όπως το κάπνισμα και η παχυσαρκία», δήλωσε ο Murthy.