Τα μικροπλαστικά υπάρχουν παντού – στο φαγητό μας, στο νερό μας ακόμα και στον αέρα απειλώντας την υγεία μας.
Επιστήμονες και μηχανικοί σε όλο τον κόσμο έχουν αναπτύξει κάθε είδους δημιουργικές στρατηγικές για να προσπαθήσουν να φιλτράρουν αυτά τα επικίνδυνα για την υγεία μας μικροσκοπικά πλαστικά σωματίδια. Μια νέα έρευνα, ωστόσο, αποκάλυψε μια απλή αλλά αποτελεσματική λύση για τον καθαρισμό του πόσιμου νερού, η οποία πιθανότατα βρίσκεται ήδη στην κουζίνα σας.
Τα μικροπλαστικά αναφέρονται σε οποιοδήποτε πλαστικό μήκους μικρότερου από 5 χιλιοστά (0,2 ίντσες). Μπορούν να βρεθούν σε βιομηχανικά απόβλητα και προϊόντα ομορφιάς, αλλά μπορεί επίσης να σχηματιστούν κατά την αποσύνθεση μεγαλύτερων κομματιών πλαστικών απορριμμάτων.
Πολλά από αυτά τα πλαστικά κομμάτια καταλήγουν στους ωκεανούς μας, οι οποίοι εκτιμάται ότι περιέχουν κάπου μεταξύ 50 και 75 τρισεκατομμύρια κομμάτια μικροπλαστικών αλλά και μεγαλύτερων πλαστικών, σύμφωνα με την Πύλη Ocean Literacy της UNESCO.
Αυτά τα πλαστικά σωματίδια περιέχουν χημικές ουσίες που μπορούν να διακόψουν τη φυσική απελευθέρωση ορμονών από το σώμα μας, αυξάνοντας ενδεχομένως τον κίνδυνο αναπαραγωγικών διαταραχών και ορισμένων μορφών καρκίνου. Μπορούν, επίσης, να μεταφέρουν τοξίνες στην επιφάνειά τους, όπως τα βαρέα μέταλλα.
Με την πάροδο του χρόνου, αυτά τα μικροπλαστικά μπορούν να διασπαστούν ακόμη περισσότερο στα λεγόμενα νανοπλαστικά. Αυτά είναι τόσο μικροσκοπικά που μπορούν να περάσουν από τα έντερα και τους πνεύμονές μας απευθείας στην κυκλοφορία του αίματός μας, ταξιδεύοντας μέσω του σώματός μας και στα ζωτικά μας όργανα, όπως η καρδιά και ο εγκέφαλός μας.
Με τόσα πολλά από αυτά τα μικροσκοπικά σωματίδια στον ωκεανό, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένα μπορεί να καταλήξουν και στο πόσιμο νερό μας. Αλλά χάρη σε νέα έρευνα από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο Guangzhou και το Πανεπιστήμιο Jinan στην Κίνα, είναι δυνατό να αφαιρεθεί πάνω από το 80% αυτών των μικροσκοπικών πλαστικών με τη βοήθεια μιας απλής συσκευής κουζίνας: ενός βραστήρα και ενός απλού φίλτρου νερού.
Στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environmental Science and Technology Letters, η ομάδα, με επικεφαλής τους Zhanjun Li και Eddy Zeng, συνέλεξε δείγματα σκληρού νερού βρύσης από το Guangzhou της Κίνας και τα έβαλε με διαφορετικές ποσότητες νανοπλαστικών και μικροπλαστικών. Τα δείγματα στη συνέχεια βράστηκαν για πέντε λεπτά και αφέθηκαν να κρυώσουν προτού η ομάδα μετρήσει την ποσότητα πλαστικού που επέπλεε σε κάθε δείγμα.
Το σκληρό νερό είναι πλούσιο σε μέταλλα και παράγει μικρές ποσότητες μιας ουσίας, που ονομάζεται άλατα ασβεστίου, γνωστή και ως ανθρακικό ασβέστιο, όταν βράζεται. Εάν ζείτε σε μια περιοχή με σκληρό νερό, θα την αναγνωρίσετε ως λευκό αφρό που επιπλέει στην κορυφή του τσαγιού και του καφέ σας. Μάλιστα, καθώς το νερό βράζει, αυτός ο λευκός αφρός εγκλωβίζει τα πλαστικά σωματίδια, διαχωρίζοντάς τα από το υπόλοιπο υγρό.
Εάν στη συνέχεια αυτό το υγρό περάσει μέσω ενός απλού φίλτρου, όπως ενός φίλτρου καφέ, τα επιπλέοντα άλατα, μαζί με τα πλαστικά, θα διαχωριστούν από το υπόλοιπο υγρό. Στην πραγματικότητα, χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο αφαιρέθηκαν έως και το 90 % των ελεύθερων μικροπλαστικών και νανοπλαστικών που υπήρχαν στο νερό.
Αν και αυτά τα αποτελέσματα ήταν πιο έντονα στο σκληρό νερό, αυτή η μέθοδος εξακολουθούσε να αφαιρεί περίπου το 25% των νανοπλαστικών και μικροπλαστικών που υπήρχαν και σε δείγματα μαλακού νερού.
«Αυτή η απλή στρατηγική βρασμού νερού μπορεί να απομακρύνει τα νανοπλαστικά και τα μικροπλαστικά από το οικιακό νερό της βρύσης και έχει τη δυνατότητα να μειώσει σε ακίνδυνα επίπεδα την ανθρώπινη πρόσληψη τους μέσω της κατανάλωσης νερού», γράφουν οι συγγραφείς.