Ο μεταβολισμός σας θέλει ενεργοποίηση; Νέα μελέτη δείχνει ότι τα θρεπτικά συστατικά που προέρχονται από αυτό το συγκεκριμένο είδος τροφής, μπορούν να πυροδοτήσουν μια έμφυτη ανοσολογική απόκριση που βελτιώνει τον μεταβολισμό.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σεντ Λούις (WUSL) τάισαν σε ποντίκια τροφές που περιελάμβανε χιτίνη, μια ουσία που εμποδίζει με φυσικό τρόπο την απορρόφηση του λίπους στο σώμα κατά τη διάσπαση της τροφής. Δεσμεύει στο μόριό της το λίπος, το απομακρύνει και το αποβάλλει. Οι ίνες της, πολυσακχαρίτες, έχουν την ίδια χημική δομή με την κυτταρίνη. Πώς ο μεταβολισμός ενισχύεται και ποια τροφή περιέχει άφθονη χιτίνη;
Μεταβολισμός: Τι έδειξε η μελέτη για τη χιτίνη
Η χιτίνη, αυτός ο άφθονος πολυσακχαρίτης που υπάρχει σε εξωσκελετούς εντόμων και κελύφη οστρακόδερμων, προκάλεσε στο στομάχι των ποντικιών διόγκωση, ενεργοποιώντας μια εξειδικευμένη ανοσολογική απόκριση. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η παραγωγή ενός μοναδικού ενζύμου του εντέρου που ονομάζεται AMCase, που απαιτείται για την πέψη της χιτίνης, καθώς και την ενεργοποίηση των κυττάρων που ρυθμίζουν τους λιπώδεις ιστούς.
Τα θηλαστικά συνήθως δεν παράγουν ένζυμα αρκετά ισχυρά για να διασπάσουν τους ογκώδεις πολυσακχαρίτες που τρώνε, αλλά η χιτίνη φαίνεται να αποτελεί εξαίρεση – μια με βαθιές εξελικτικές ρίζες.
Πριν από την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι τα αρχαία θηλαστικά κάποτε έτρωγαν έντομα με πολύ υψηλότερους ρυθμούς από ότι σήμερα. Μελέτες δείχνουν επίσης ότι ορισμένα θηλαστικά προσαρμόστηκαν στην πέψη της χιτίνης εδώ και πολύ καιρό.
Μέχρι σήμερα, πολλά θηλαστικά εξακολουθούν να τρώνε έντομα, ακόμη και άνθρωποι. Τα έντομα όχι μόνο είναι ασφαλή για κατανάλωση από το είδος μας, μπορούν επίσης να παρέχουν ζωτικά θρεπτικά συστατικά, όπως πρωτεΐνες, και μπορούν να συλλεχθούν με βιώσιμο τρόπο.
Ως εκ τούτου, ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι θα πρέπει να αποτελούν μεγαλύτερο μέρος της διατροφής μας, αν και μπορεί να χρειαστεί λίγο αηδιαστικό.
Ποια μέρη του εντόμου είναι πιο θρεπτικά;
Οι ερευνητές θέλησαν να κατανοήσουν ποια μέρη του εντόμου είναι πιο θρεπτικά και γιατί θα μπορούσε να τους βοηθήσει να επινοήσουν πιο νόστιμους τρόπους για να αποκομίσουμε τα θρεπτικά οφέλη των εντόμων.
Στη μελέτη από το WUSL, τα ποντίκια που έλαβαν χιτίνη παράλληλα με διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά εμφάνισαν βελτιωμένες μεταβολικές μετρήσεις σε σύγκριση με ποντίκια που τράφηκαν μόνο με τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά χωρίς χιτίνη.
Σε προηγούμενες μελέτες σε ποντίκια, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η κατανάλωση χιτίνης φαίνεται να προάγει ένα υγιές μικροβίωμα στο έντερο.
Για να διερευνήσουν περαιτέρω τους μηχανισμούς, οι ερευνητές μείωσαν την ικανότητα ορισμένων ποντικών να παράγουν το ένζυμο AMCase και έτσι να αφομοιώσουν τη χιτίνη. Στη συνέχεια, η ομάδα τάισε αυτά τα ποντίκια με τροφές πλούσια σε λιπαρά μαζί με χιτίνη. Σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες, τα ποντίκια που δεν είχαν την ικανότητα να πέψουν τη χιτίνη εμφάνισαν αντίσταση στην αύξηση του σωματικού βάρους, ακόμη και όταν τρέφονταν ταυτόχρονα με τροφές πλούσιες σε λιπαρά.
Οι ερευνητές παρατήρησαν αυξημένο επίπεδο έμφυτων λεμφοειδών κυττάρων τύπου 2 (ILC2) σε αυτά τα ποντίκια – ένα υποπροϊόν της ανοσολογικής απόκρισης του εντέρου που προκαλείται από τη χιτίνη. Αυτά τα κύτταρα διαπιστώθηκε πρόσφατα ότι εμπλέκονται στη ρύθμιση των λιπωδών ιστών.
“Πιστεύουμε ότι η πέψη της χιτίνης βασίζεται κυρίως στις χιτινάσες του ίδιου του ξενιστή. Τα κύτταρα του στομάχου αλλάζουν την ενζυματική τους παραγωγή μέσω μιας διαδικασίας που αποκαλούμε προσαρμογή”, εξηγεί ο ανοσολόγος Steven Van Dyken.
“Αλλά είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι αυτή η διαδικασία συμβαίνει χωρίς μικροβιακή εισροή, επειδή τα βακτήρια στο γαστρεντερικό σωλήνα είναι επίσης πηγές χιτινασών που αποδομούν τη χιτίνη.”
Δεν είναι τα βακτήρια που παράγουν τα ένζυμα για τη διάσπαση της χιτίνης. Διαταράσσοντας την πέψη της διατροφικής χιτίνης, οι ερευνητές φαίνεται να έχουν βρει έναν πιθανό τρόπο να παρατείνουν τα ανοσοποιητικά και μεταβολικά οφέλη αυτής της θρεπτικής ουσίας στο έντερο.
«Έχουμε αρκετούς τρόπους να αναστέλλουμε τις χιτινάσες του στομάχου», λέει ο Van Dyken. «Ο συνδυασμός αυτών των προσεγγίσεων με μια τροφή που περιέχει χιτίνη μπορεί να έχει πολύ πραγματικό μεταβολικό όφελος».
Ο Van Dyken και οι συνεργάτες του ελπίζουν να επεκτείνουν τώρα τα ευρήματά τους και σε ανθρώπους,
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports.