Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια, περιορίζοντας ένα αμινοξύ στη διατροφή σας, μπορείτε να επιβραδύνετε τις επιπτώσεις της γήρανσης, ακόμη και να επιμηκύνετε τη διάρκεια ζωής.
Οι επιστήμονες αναρωτιούνται, εάν αυτά τα ευρήματα, θα μπορούσαν να συμβάλλουν στη μακροζωία και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.
Η ισολευκίνη, είναι ένα από τα τρία αμινοξέα διακλαδισμένης αλυσίδας, που χρησιμοποιείται για τη σύνθεση πρωτεϊνών στο σώμα. Αν και είναι ένα από τα απαραίτητα αμινοξέα για την επιβίωση, δεν μπορεί να παραχθεί φυσικά από τον οργανισμό.
Έτσι, η ισολευκίνη λαμβάνεται από διατροφικές πηγές όπως τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, τη σόγια και τα κρέατα.
Προηγούμενες έρευνες, χρησιμοποιώντας δεδομένα από τους κατοίκους του Wisconsin την περίοδο 2016-2017, διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα ισολευκίνης της διατροφής, συνδέονταν με τη μεταβολική υγεία και ότι τα άτομα με υψηλότερο ΔΜΣ κατανάλωναν γενικά πολύ μεγαλύτερες ποσότητες του συγκεκριμένου αμινοξέος.
Ο Dudley Lamming, ερευνητής μεταβολισμού από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin, ο οποίος συμμετείχε και στις δύο μελέτες, δήλωσε:
«Διάφορα συστατικά της διατροφής έχουν αξία και αντίκτυπο πέρα από τη λειτουργία τους ως θερμίδες. Έχουμε εμβαθύνει σε ένα συστατικό που πολλοί άνθρωποι ίσως να τρώνε υπερβολικά»
«Είναι ενδιαφέρον και ενθαρρυντικό να σκεφτείς ότι μια αλλαγή στη διατροφή, θα μπορούσε ακόμα να έχει μια τόσο μεγάλη διαφορά στη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου, ακόμα κι αν ξεκίνησε πιο κοντά στο μέσο της ζωής».
Περιορίζοντας το αμινοξύ, αυξήθηκε η διάρκεια ζωής
Στην πρόσφατη μελέτη, μια ομάδα ποντικών ακολούθησε τρία διατροφικά πλάνα.
Τρέφονταν είτε με μια δίαιτα που περιείχε τα 20 κοινά αμινοξέα σαν ομάδα ελέγχου, είτε με μια δίαιτα όπου όλα τα αμινοξέα μειώθηκαν κατά περίπου δύο τρίτα, είτε με μια δίαιτα όπου μόνο η ισολευκίνη μειώθηκε κατά δύο τρίτα.
Τα ποντίκια ήταν περίπου έξι μηνών στην αρχή της μελέτης, γεγονός που ισοδυναμεί με έναν άνθρωπο περίπου 30 χρόνων. Μπορούσαν να φάνε όσο ήθελαν, αλλά μόνο από το συγκεκριμένο είδος τροφής.
Ο περιορισμός της ισολευκίνης, αύξησε τη διάρκεια ζωής των ποντικών, μείωσε την αδυναμία τους και ενίσχυσε το γλυκαιμικό έλεγχο.
Τα αρσενικά ποντίκια είχαν αυξημένη διάρκεια ζωής κατά 33%, σε σύγκριση με εκείνα στα οποία η ισολευκίνη δεν ήταν περιορισμένη, ενώ τα θηλυκά είχαν αύξηση 7%.
Επίσης, αυτά τα ποντίκια είχαν καλύτερες βαθμολογίες σε 26 δείκτες υγείας, συμπεριλαμβανομένης της μυϊκής δύναμης, της αντοχής, των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, της χρήσης της ουράς και της απώλειας μαλλιών.
Τα αρσενικά ποντίκια σε αυτήν την ομάδα, είχαν μικρότερη διόγκωση του προστάτη και ήταν λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν καρκινικούς όγκους, μία κοινή κατάσταση μεταξύ των ποντικών.
Είναι αξιοσημείωτο, πως τα ποντίκια που έλαβαν τροφή χαμηλή σε ισολευκίνη, κατανάλωσαν σημαντικά περισσότερες θερμίδες από τα άλλα.
Αλλά αντί να αυξήσουν το σωματικό βάρος, κατανάλωσαν στην πραγματικότητα περισσότερη ενέργεια και διατήρησαν ένα υγιές σωματικό βάρος, παρόλο που τα επίπεδα δραστηριότητας δεν ήταν διαφορετικά.
Οι ερευνητές θεωρούν, ότι ο περιορισμός της ισολευκίνης στους ανθρώπους, είτε μέσω διατροφής είτε με φαρμακευτικά μέσα, έχει τη δυνατότητα να αποφέρει παρόμοια αντιγηραντικά αποτελέσματα – αν και, όπως συμβαίνει με όλες τις μελέτες, δεν θα γνωρίζουμε με βεβαιότητα μέχρι αυτό να δοκιμαστεί σε ανθρώπους.
Αν και η τροφή που παρέχονταν στα ποντίκια ήταν ελεγχόμενη, οι ερευνητές σημείωσαν ότι η διατροφή είναι μια απίστευτα περίπλοκη χημική αντίδραση. Μπορεί να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που εμπλέκονται στην παραγωγή αυτών των αποτελεσμάτων.
Ο περιορισμός της πρόσληψης πρωτεΐνης, έχει γενικά επιβλαβείς επιπτώσεις στον οργανισμό. Έτσι, η μείωση της πρόσληψης της ισολευκίνης, μέσω της μειωμένης πρόσληψης τροφών πλούσιων σε πρωτεΐνες, δεν μπορεί να εφαρμοστεί ακόμα σε ανθρώπους, σύμφωνα με τους ερευνητές.
«Δεν μπορούμε απλά να προτείνουμε σε όλους μια δίαιτα χαμηλή σε ισολευκίνη», δήλωσε ο Lamming.
«Αλλά η ο περιορισμός αυτών των οφελών σε ένα μόνο αμινοξύ, μας φέρνει πιο κοντά στην κατανόηση των βιολογικών διεργασιών και ίσως των πιθανών παρεμβάσεων στους ανθρώπους, όπως ένα φάρμακο που αποκλείει την ισολευκίνη.»