Αν πιστεύετε ότι το να καταπίνετε την τσίχλα σας, δεν έχει κινδύνους, κάνετε λάθος. Η συνήθεια αυτή μπορεί να σας προκαλέσει μία σοβαρή πάθηση και να θέσει σε κίνδυνο την υγεία σας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η τσίχλα μπορεί να συσσωρευτεί στο πεπτικό σύστημα και να σκληρύνει, σχηματίζοντας μια «πέτρινη μάζα» που ονομάζεται bezoar.
Τα bezoars μπορούν να σχηματιστούν σε οποιοδήποτε μέρος της πεπτικής οδού, από το στομάχι μέχρι τα έντερα. Συνήθως σχηματίζονται από υλικά που καταπίνει το άτομο και τα οποία δεν μπορούν να αφομοιωθούν, όπως τσίχλες, τρίχες ή κομμάτια χαρτιού ή πλαστικού.
Η μάζα αυτή έχει καταγραφεί σε πολλά περιστατικά κατά τα οποία ένα άτομο μασάει συνεχώς τα μαλλιά του και τα καταπίνει.
Πρόσφατα δημοσιεύθηκε ένα περιστατικό που καταγράφηκε από ιατρούς του Ισημερινού και αφορούσε μία 24χρονη γυναίκα που υποβλήθηκε σε επέμβαση για να αφαιρεθεί από το στομάχι της μια τεράστια μάζα μαλλιών που είχε περίπου το μέγεθος μιας μπάλας θαλάσσης.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρξε μια παρόμοια περίπτωση ενός επτάχρονου κοριτσιού από το Νιούκαστλ, στο οποίο αφαιρέθηκε από το στομάχι της μια μάζα μαλλιών μεγέθους μπάλας κρίκετ, σύμφωνα με τον Δρ Baumgardt ειδικό φαρμακολογίας και νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.
Τι συμβαίνει όταν καταπίνετε την τσίχλα
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η επικίνδυνη μάζα που δημιουργείται από την τσίχλα και τις τρίχες μαλλιών, μπορεί να δημιουργηθεί και από κάποια δύσπεπτα μέρη τροφών.
Γράφοντας στο Conversation, ο Δρ Baumgardt δήλωσε ότι επικίνδυνα για τη δημιουργία bezoar είναι εκτός από την τσίχλα, το χαρτί και τα πλαστικά, και τα φυτά που περιέχουν μία χημική ουσία, την τανίνη.
Τι συμπτώματα έχουν τα bezoars
Τα bezoars μπορεί να έχουν δυσάρεστα συμπτώματα όπως ναυτία, έμετο, κοιλιακό άλγος και δυσπεψία. Εάν ένα bezoar γίνει πολύ μεγάλο, μπορεί να προκαλέσει απόφραξη στον οισοφάγο ή στο στομάχι, κάτι που απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα και χειρουργική αφαίρεση. Η χειρουργική επέμβαση, όμως, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι αρκετά σοβαρή και ενέχει κίνδυνο επιπλοκών.
Ο Δρ Baumgardt δήλωσε ότι ενώ πολλά bezoars αποκτούν μια πέτρινη όψη, κάποια άλλα, ιδίως αυτά που είναι φτιαγμένα από μαλλιά, μπορεί να μοιάζουν περισσότερο με «πλεξούδα», δίνοντας το έναυσμα για τον όρο «σύνδρομο Rapunzel» που πήρε το όνομά του από την πριγκίπισσα του παραμυθιού με τα μακριά μαλλιά.
Τα bezoars μπορούν να παραμείνουν σιωπηλά στο πεπτικό σύστημα για χρόνια, καθώς, εφόσον δεν εμποδίζουν ή παρεμποδίζουν τη φυσιολογική λειτουργία των οργάνων, δεν προκαλούν συμπτώματα που θα μπορούσαν να ειδοποιήσουν τους γιατρούς ή τα μέλη της οικογένειας για την ύπαρξή τους.
Μπορούν όμως να προκαλέσουν πλήθος προβλημάτων, όπως ναυτία, κοιλιακό άλγος, εμετό, έλκη, ακόμη και εσωτερική αιμορραγία.
Η καταναγκαστική κατανάλωση μη φαγώσιμων αντικειμένων, όπως τρίχες, χαρτί, άμμος, ονομάζεται ιατρικά «Πίκα».
Τι είναι το σύνδρομο «Πίκα»
Με το σύνδρομο «Πίκα» εννοούμε την καταναγκαστική, ακατάσχετη επιθυμία ενός ατόμου για κατανάλωση μη βρώσιμων ουσιών, τα οποία δεν έχουν κάποια θρεπτική αξία, όπως χώματος, ξύλου, τριχών, γόμας, σοβά, άμμου, κιμωλίας, σαπουνιού, χαρτιού κ.ά., για διάστημα περισσότερο του ενός μήνα.
Τα μικρά παιδιά, καθώς και οι ενήλικες με μαθησιακές δυσκολίες, είναι από τους πιο συχνούς ανθρώπους που εμφανίζουν το σύνδρομο «Πίκα», αλλά και οι ενήλικες υπό ψυχική πίεση ή καταναγκασμό. Μπορεί και άτομα με έλλειψη σιδήρου ή ψευδαργύρου να αναπτύξουν το συγκεκριμένο σύνδρομο.
Οι έγκυες γυναίκες μπορούν επίσης να αναπτύξουν το σύνδρομο «Πίκα» και πιστεύεται ότι είναι μια αντίδραση του οργανισμού που αναζητά ορισμένους τύπους θρεπτικών συστατικών.
Πώς αφαιρούνται τα bezoars
Ο Δρ Baumgardt δήλωσε ότι οι επιλογές για την αφαίρεση σε αυτές τις περιπτώσεις περιλαμβάνουν ένα ενδοσκόπιο – ένα μικροσκοπικό εργαλείο συνδεδεμένο με μια εύκαμπτη κάμερα.
Τα μεγαλύτερα bezoars μπορεί να απαιτούν την κατάποση ενός διαλύματος για να διαλυθεί το υλικό από το οποίο είναι κατασκευασμένα ή χειρουργική επέμβαση. Οι επιλογές εξαρτώνται από το υλικό που έχει καταποθεί και από το πού ακριβώς βρίσκεται το bezoar στον ασθενή.