Παγιδευμένος σε έναν κύκλο συναισθηματικού φαγητού, χαμηλής αυτοεκτίμησης και καθημερινής πάλης με το ίδιο του το σώμα, ένας 31χρονος άνδρας από την Αγγλία βρέθηκε να έχει φτάσει τα 216 κιλά και η ζωή του να έχει περιοριστεί σε ένα πλαίσιο απομόνωσης και εσωτερικής πίεσης. Μια ντροπιαστική εμπειρία στο αεροπλάνο τον έκανε να συνειδητοποιήσει πως κάτι έπρεπε να αλλάξει και η απόφαση αυτή οδήγησε όχι μόνο στην απώλεια βάρους, αλλά και σε μια συνολική μεταμόρφωση από μέσα προς τα έξω.
Το Νο1 φρούτο που πρέπει να τρώτε στις 11 π.μ. για να μειώσετε χοληστερίνη, βάρος και πίεση
Πώς έφτασε τα 216 κιλά και το σημείο καμπής για τη μεταμόρφωσή του
Ο Charlie Sadler είχε κολλήσει σε έναν φαύλο κύκλο συναισθηματικού φαγητού χωρίς διέξοδο. Όταν, όμως, του παρουσιάστηκε μια πρόταση για ένα πενθήμερο ταξίδι στη Βαρκελώνη, πίστεψε ότι αυτό θα τον έβγαζε από την κατάθλιψή του. Μέχρι που μπήκε στο αεροπλάνο και διαπίστωσε ότι η ζώνη ασφαλείας δεν του έκανε.
«Η αυτοεκτίμησή μου ήταν πάντα κακή. Αλλά κάποια στιγμή βρέθηκα παγιδευμένος σε μια κακή σχέση και χρησιμοποιούσα το φαγητό για να προσπαθήσω να γεμίσω το συναισθηματικό κενό, γεγονός που απλώς χειροτέρευε τα πράγματα», εξηγεί.
Ο 31χρονος πάλευε με το βάρος του σε όλη την ενήλικη ζωή. Είχε δοκιμάσει διάφορες μεθόδους για να χάσει κιλά, από διαδικτυακά προγράμματα απώλειας βάρους μέχρι γυμναστήριο. «Έλιωνα στο γυμναστήριο και στη συνέχεια λιμοκτονούσα. Δεν εκπαίδευα τον εγκέφαλό μου να τρώει με τρόπο που θα υποστήριζε το σώμα μου. Ήταν δύσκολο και αποκαρδιωτικό», αναφέρει.
Εργαζόμενος από το σπίτι του στο Tamworth της Αγγλίας, ο Charlie έπιασε τον εαυτό του να ψάχνει συνεχώς το ψυγείο από συνήθεια, πλήξη και μοναξιά. Ένιωθε παγιδευμένος από το βάρος του και δυσκολευόταν να διαχειριστεί την καθημερινότητά του. Κάποια στιγμή, λοιπόν, πίστεψε ότι ένα ταξίδι στη Βαρκελώνη για ένα bachelor πάρτι πριν από πέντε χρόνια θα του έφτιαχνε τη διάθεση, αλλά τελικά τον έκανε να νιώσει χειρότερα.
«Έτρωγα, έπινα και δεν γυμναζόμουν για ένα χρόνο, αλλά έχασα βάρος» – Τι συνέβη στον 34χρονο
Όταν προσπάθησε να δέσει τη ζώνη ασφαλείας του στο αεροπλάνο, δεν έκλεινε και έτσι αναγκάστηκε να ζητήσει ζώνη επέκτασης από τον αεροσυνοδό. «Αυτό με γέμισε ντροπή. Με έκανε να φοβάμαι τα αεροπλάνα. Ένιωθα αμήχανος και ντροπιασμένος. Ήταν μια υπενθύμιση ότι δεν είχα τον έλεγχο του σώματός μου», περιγράφει και συνεχίζει:
«Το να είσαι μεγαλόσωμος είναι δύσκολο. Το να μην χωράς σε θέσεις στα μέσα μαζικής μεταφοράς, το να σε κρίνουν συνεχώς επειδή είσαι χοντρός… ήταν πράγματα που μου ράγιζαν την καρδιά. Ένιωθα άβολα όλη την ώρα. Ήθελα απλώς να μένω συνεχώς στο σπίτι επειδή εκεί ήμουν ασφαλής».
Ο γιατρός που δεν τον βοήθησε και τα φάρμακα απώλειας βάρους που έδωσαν τη λύση
Στα πιο βαριά του, ο Charlie, που έχει ύψος 1,75 μ., ζύγιζε 216 κιλά. Το σημείο καμπής ήρθε όταν ζήτησε βοήθεια από τον γιατρό του και αντιμετωπίστηκε με αδιαφορία. «Μου είπε ότι ήμουν πολύ βαρύς και έπρεπε να αλλάξω. Κάτι που, ναι μεν έκανα, αλλά δεν ένιωθα ότι μου δινόταν μια πραγματική λύση. Ένιωθα σαν να μιλούσα σε έναν τοίχο», σημειώνει ο 31χρονος.
Έτσι, αποφάσισε να εμπιστευτεί έναν φίλο που του σύστησε μια υπηρεσία που προσέφερε πρόσβαση σε φάρμακα απώλειας βάρους για να βοηθήσει στη ρύθμιση της όρεξης. Ξεκίνησε να παίρνει το φάρμακο τον Ιούλιο του περασμένου έτους. «Η ιδέα να πάρω ένα τέτοιο φάρμακο μου φάνηκε περίεργη στην αρχή. Είχα πολλές αμφιβολίες. Αλλά μετά συνειδητοποίησα ότι αυτή ήταν η ευκαιρία μου. Δεν καθόμουν απλώς περιμένοντας ένα θαύμα. Πήρα τον έλεγχο», παραδέχεται ο Charlie.
Άρχισε να αισθάνεται τη διαφορά μόλις έκανε την πρώτη του ένεση. Βίωσε, όμως, και παρενέργειες, όπως ξηροστομία, πονοκεφάλους και κακή διάθεση. «Η όρεξή μου μειώθηκε αμέσως και έχασα τα πρώτα κιλά πολύ γρήγορα. Ήταν ένας συνδυασμός από την απελπισία μου και τις παρενέργειες που άρχισαν να εμφανίζονται. Δεν ήμουν προετοιμασμένος για το πόσο γρήγορα συνέβη, αλλά τα αποτελέσματα μίλησαν από μόνα τους. Ήταν σαν το σώμα μου να ξεκίνησε να δουλεύει», εξηγεί.
Με την πάροδο του χρόνου, η απώλεια βάρους επιβραδύνθηκε σε έναν πιο υγιή ρυθμό και ο Charlie άρχισε να νιώθει θετικά αποτελέσματα τόσο στο σώμα όσο και στο μυαλό του.
«Άρχισα να νιώθω ότι έχω περισσότερο τον έλεγχο, ότι είμαι πιο συγκεντρωμένος και ότι έχω μεγαλύτερο κίνητρο να συνεχίσω. Δεν ήταν μόνο ότι φαινόμουν διαφορετικός. Ήταν ότι ένιωθα διαφορετικά. Πλέον αισθάνομαι σαν ένας νέος άνθρωπος. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να το πω αυτό, αλλά είναι σαν να μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία», λέει.
«Όλοι μπορούμε να ζητήσουμε βοήθεια για να πάρουμε τον έλεγχο της υγείας μας»
Πλέον έχει χάσει 67 κιλά, έχει σταματήσει να τρώει πρόχειρο φαγητό και είναι αισιόδοξος για πρώτη φορά μετά από χρόνια. Ενώ έχει συρρικνωθεί σε μέγεθος και έχει αγοράσει εξ ολοκλήρου καινούργια ρούχα, η πιο μεταμορφωτική πτυχή ήταν η βελτίωση της αυτοπεποίθησής του. Δεν αισθάνεται πλέον παγιδευμένος από το βάρος του και μπορεί να ταξιδεύει χωρίς να ανησυχεί για το αν θα χωρέσει σε καθίσματα ή αν θα κριθεί.
Το πιο σημαντικό είναι ότι αισθάνεται καλά με τον εαυτό του. «Νομίζω ότι υπάρχει μια ανθυγιεινή στάση απέναντι στους άνδρες και την απώλεια βάρους. Κάνουμε αστεία για το ότι δεν είμαστε υγιείς, αλλά ποτέ δεν το παίρνουμε στα σοβαρά. Στους άνδρες λένε να είναι γενναίοι και να δείχνουν ανδρεία, αλλά δεν είναι μόνο αυτό που πρέπει να αλλάξουμε», σημειώνει.
«Συνήθιζα να σκέφτομαι ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με εμένα επειδή χρειαζόμουν βοήθεια. Αλλά μόλις συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν αδυναμία, άρχισα να μιλάω περισσότερο γι’ αυτό. Είχα φίλους που μου έχουν ανοιχτεί από τότε που ξεκίνησα αυτό το ταξίδι. Είναι εντάξει για τους άνδρες να ζητούν βοήθεια και να παίρνουν τον έλεγχο της υγείας τους. Γι’ αυτό μοιράζομαι την ιστορία μου», καταλήγει ο Charlie.
Πηγές: Mirror, Physiology & Behavior, The New England Journal of Medicine