Η Yoshiko Miwa είναι 110 ετών. Γιόρτασε τα γενέθλιά της τον Φεβρουάριο του 2024 και με 110 χρόνια ζωής πίσω της, η Yoshiko Miwa δεν δείχνει διατεθειμένη να βυθιστεί στα αρνητικά γεγονότα της ζωής και προτείνει να μην το κάνει κανένας.
Το γηραιότερο εν ζωή άτομο ιαπωνικής καταγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το Gerontology Research Group, η Miwa προτιμά να εστιάζει στις στιγμές που ήταν πιο ευτυχισμένη. Έχει ζήσει την ισπανική γρίπη, τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τις απώλειες των γονιών, των αδερφών και των φίλων της. Παρόλα αυτά, η συμβουλή μακροζωίας της υπεραιωνόβιας είναι: Μην σταματάτε.
Η Miwa ανήκει στους Ιαπωνοαμερικανούς δεύτερης γενιάς που στάλθηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Αποκαλούνται συχνά “gaman”, δηλαδή οι άνθρωποι που αντέχουν το φαινομενικά αφόρητο με επιμονή, υπομονή, ανεκτικότητα και αξιοπρέπεια», λέει ο γιος της, Alan Miwa στο TODAY.com.
Αυτά τα συναισθήματα, υποπτεύεται ο Alan Miwa, γεννιούνται από την ανθεκτικότητα πολλών ανθρώπων της γενιάς της μητέρας του που έπρεπε να αντέξουν πολλά.
Ποια είναι η γιαγιά 110 ετών που αποτελεί σύμβολο μακροζωίας
Η Yoshiko Miwa γεννήθηκε ως Yoshiko Tanaka στις 28 Φεβρουαρίου 1914 στη Γουαδαλούπη της Καλιφόρνια από Ιάπωνες μετανάστες. Ήταν το πέμπτο από επτά παιδιά. Όταν η μητέρα της και ο μικρός αδελφός της πέθαναν το 1919, ο πατέρας της αγωνίστηκε να φροντίσει την οικογένειά του και τη φάρμα που διατηρούσε. Έτσι, η Yoshiko Miwa και τα αδέρφια της στάλθηκαν να ζήσουν στο σπίτι των παιδιών που ίδρυσε η ενορία τους, η Βουδιστική Εκκλησία της Γουαδελούπης.
Αποφοίτησε από το Λύκειο της Σάντα Μαρία το 1932 και σπούδασε επιχειρήσεις στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ, από όπου αποφοίτησε το 1936. Παντρεύτηκε τον Henry Miwa το 1939.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το ζευγάρι και οι οικογένειές τους στάλθηκαν στο Poston Internment Camp στην Αριζόνα πριν μετακομίσουν στο Hawthorne της Καλιφόρνια μετά τον πόλεμο. Όταν αυτοί, μαζί με πολλούς άλλους Ιάπωνες, δυσκολεύτηκαν να βρουν δουλειά μετά την αποφυλάκισή τους το 1945, ο σύζυγός της δημιούργησε ένα φυτώριο και το 1963, η Yoshiko Miwa πήρε το δίπλωμα νοσηλευτικής.
Τι κάνει σήμερα
Σήμερα, έχει τρεις γιους, 10 εγγόνια, 20 δισέγγονα και ένα δισέγγονο. Είναι καλά στην υγεία της και ζει σε μια μονάδα φροντίδας, όπου φτιάχνει τα μαλλιά της κάθε εβδομάδα και πηγαίνει στην εκκλησία τις Κυριακές.
Εκτός από το θετικό πνεύμα, το να διατηρείτε το μυαλό και το σώμα σας ενεργό είναι το κλειδί για μια μακρά ζωή, έχει πει στο παρελθόν η Yoshiko Miwa. Στη συνέχεια μοιράζεται μερικές άλλες πτυχές της ζωής της που πιστεύει ότι την οδήγησαν στη μακροζωία.
Διατηρεί διαρκώς όλο και περισσότερα χόμπι
Όταν η Yoshiko Miwa συνταξιοδοτήθηκε, περπατούσε 6,5 χιλιόμετρα κάθε πρωί. Διαβάζει μανιωδώς βιβλία, ασχολείται με το ikebana (οργάνωση λουλουδιών), το sumi-e (ιαπωνική τέχνη με μελάνι), το sashiko (ιαπωνική ραφή), το ράψιμο, το φινίρισμα επίπλων και την τις ταπετσαρίες. Αυτές τις μέρες, όμως, η αγαπημένη της δραστηριότητα είναι ο ύπνος, λέει στο TODAY.com.
Έγραψε μια αυτοβιογραφία
Αφού παρακολούθησε ένα μάθημα συγγραφής, η Yoshiko Miwa έγραψε μια αυτοβιογραφία. Σε αυτήν, θυμάται τα ταξίδια της στη Ρώμη, την Ιαπωνία, το Παρίσι και τους Καταρράκτες του Νιαγάρα. Περιγράφει τη ζωή στο σπίτι των παιδιών και τις μεγάλες βόλτες στο σχολείο, τα αδέρφια της και τα παιδικά της χρόνια με τους γονείς της.
«Είχαμε ένα μεγάλο λιβάδι για να βοσκήσουν τα άλογα και οι αγελάδες. Μερικές μέρες, η αδερφή μου και εγώ περιπλανιόμασταν στο βοσκότοπο για να μαζέψουμε άγριες βιολέτες που φύτρωναν εκεί», έγραψε για τη φάρμα της οικογένειάς της στην αυτοβιογραφία της.
Της αρέσει να τρώει noodles
Η Yoshiko Miwa είναι λάτρης κάθε είδους noodles, που τα τρώει κάθε μέρα. «Όταν ήμουν στο σπίτι των παιδιών, ο μάγειρας έφτιαχνε noodles και εγώ τα αγαπούσα. Σήμερα, μου αρέσουν τα σπαγγέτι, το udon, το ramen, η soba και κάθε άλλο είδος noodles», λέει.
Η πίστη και η οικογένειά της τής δίνουν ενέργεια
Η Yoshiko Miwa είναι ευγνώμων στον ιερέα και την κυρία Issei Matsuura της Βουδιστικής Εκκλησίας της Γουαδελούπης, που την παρέλαβε όταν η μητέρα της πέθανε από την ισπανική γρίπη.
Η Yoshiko Miwa ήταν 4 ετών όταν ο πατέρας της στράφηκε στην εκκλησία για βοήθεια. «Η εκκλησία άνοιξε τότε ένα παιδικό σπίτι και μας δίδαξε βουδισμό, ιαπωνική γλώσσα, ιαπωνική κουλτούρα και υπευθυνότητα. Ήμουν πάντα υπόχρεη στον ιερέα και την κυρία Matsuura», θυμάται.
Σήμερα, η οικογένεια Miwa ταξιδεύει μαζί και διοργανώνει reunions. «Ήμουν τυχερή που οι γιοι μου, τα εγγόνια μου, τα δισέγγονά μου και οι συγγενείς μου ήταν πάντα εκεί για μένα», λέει η Yoshiko Miwa.
«Επειδή η μητέρα μου πέθανε τόσο νέα, δεν έχω απολαύσει ποτέ τη ζεστασιά και την αγάπη της οικογενειακής φροντίδας. Αργότερα, όταν απέκτησα τα παιδιά μου, ένιωσα έντονα την ευτυχία μιας ολοκληρωμένης οικογένειας», έγραψε στην αυτοβιογραφία της.