Τα αξιολάτρευτα δίδυμα αγοράκια Άρτσι και Τζέικομπ γιορτάζουν φέτος τα πρώτα τους Χριστούγεννα αφού η μητέρα τους, Μόλι Ντίγμπι, τα γέννησε τον περασμένο Ιανουάριο σε κύηση μόλις 28 εβδομάδων, στο μπάνιο του σπιτιού της.
Αυτά τα δύο αγοράκια είναι μια θαυματουργή απόδειξη ότι τα καλά πράγματα μπορεί να είναι και πολύ μικρά. Γιατί δεν είναι απλώς ο μεγάλος και ο μικρός αδερφός που περίμεναν με ενθουσιασμό την ημέρα των Χριστουγέννων με τους περήφανους γονείς τους. Είναι και δίδυμα.
Ο Άρτσι είχε μόλις 1% πιθανότητα επιβίωσης, ζυγίζοντας μόνο 400 γραμμάρια, ενώ ο Τζέικομπ είχε 10% πιθανότητα ζυγίζοντας 800 γραμμάρια. «Θα μπορούσαμε να τους είχαμε χάσει και τους δύο», λέει η Μόλι. «Τώρα τα αγόρια μας φέρνουν πραγματικά τη μαγεία στα Χριστούγεννα φέτος».
Ο Τζέικομπ γεννήθηκε την ώρα που η έκπληκτη μαμά του ήταν στην τουαλέτα και έπρεπε να δράσει γρήγορα για να τον βγάλει από τη λεκάνη. Στη συνέχεια γέννησε τον Άρτσι μόλις δύο λεπτά αργότερα στο πάτωμα του μπάνιου.
Η Μόλι τρομοκρατήθηκε όταν είδε ότι ο Άρτσι δεν ανέπνεε, αλλά έσωσε τον μικροσκοπικό γιο της στο παρά ένα κάνοντάς του καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση ενώ τον κρατούσε στην παλάμη του χεριού της υπό τις οδηγίες ενός χειριστή του ΕΚΑΒ. Τώρα αυτά το υπέροχα δίδυμα είναι έτοιμα για την πρώτη τους επίσκεψη από τον Άγιο Βασίλη, με τον Τζέικομπ να ζυγίζει τώρα 7 κιλά και τον αδερφό του Άρτσι 3,5 κιλά.
Η πρώην νοσοκόμα σε βρεφονηπιακό σταθμό Μόλι και ο σύντροφός της Τζέιμς Μπάκμαν, και οι δύο 25 ετών, ανυπομονούν να δουν τα δίδυμα αγόρια τους να παίζουν με τα νέα τους παιχνίδια. «Αυτά τα Χριστούγεννα θα έχουν να κάνουν με τη δημιουργία αναμνήσεων», λέει η Μόλι ενώ ο Τζέιμς προσθέτει: «Είναι σίγουρα θαύματα».
Τα πρώτα ανησυχητικά στοιχεία στην εγκυμοσύνη
Το δράμα της οικογένειας ξεκίνησε όταν οι γιατροί εντόπισαν για πρώτη φορά ότι ο Άρτσι ήταν 25% μικρότερος από τον αδερφό του στον υπέρηχο των 12 εβδομάδων της Μόλι. Στη συνέχεια της έκαναν εξετάσεις ανά δεκαπενθήμερο για να ελέγξουν την ανάπτυξή του – αλλά το χάσμα στο μέγεθος συνέχιζε να αυξάνεται. Στο ζευγάρι είπαν ότι ο ομφάλιος λώρος του Άρτσι δεν ήταν συνδεδεμένος με τον πλακούντα με τον συνήθη τρόπο και ότι η διαφορά μεγέθους μεταξύ των διδύμων θα μπορούσε να έχει γενετική αιτία.
Η Μόλι και ο ηλεκτρολόγος αυτοκινήτων Τζέιμς ήταν εξαιρετικά ανήσυχοι, αλλά ήξεραν ότι τα αγόρια τους ήταν σε καλά χέρια. «Πάντα ήθελα παιδιά, αλλά ήταν ένα μείγμα σοκ και ενθουσιασμού όταν ανακάλυψα ότι είχαμε δίδυμα. Το να ξέρει κανείς ότι θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, δεν ήταν εύκολο», λέει η Μόλι.
Στις 3 Ιανουαρίου στις 27 εβδομάδες κύησης, ο υπέρηχος έδειξε ότι ο Άρτσι ήταν 50% μικρότερος από τον Τζέικομπ και οι γιατροί είπαν στη Μόλι ότι πρέπει να γεννήσει νωρίτερα. «Υπήρχε κίνδυνος αν δεν γινόταν νωρίτερα ο τοκετός, θα μπορούσαμε να χάσουμε τον Άρτσι. Όσο τα μωρά μου ήταν ασφαλή, ήμουν χαρούμενη που έκανα ό,τι έπρεπε να γίνει», λέει η νεαρή μητέρα.
Λίγες μέρες αργότερα, η Μόλι άρχισε να βήχει και να νιώθει πόνους στο στομάχι στο σπίτι της, έτσι πήγε στο νοσοκομείο για προληπτικούς λόγους. Της είπαν ότι ο βήχας της προκαλούσε πιθανώς μυϊκό πόνο και την έστειλαν στο σπίτι με κάποια ισχυρά παυσίπονα. Αλλά στις 8 Ιανουαρίου οι πόνοι αυξήθηκαν.
«Εκείνο το βράδυ, ο πόνος έγινε πολύ πιο έντονος και τακτικός», λέει. Το επόμενο πρωί, με τον Τζέιμς να δουλεύει πολλά χιλιόμετρα μακριά, η Μόλι τηλεφώνησε στο νοσοκομείο. Πήρε την ίδια συμβουλή, αλλά οι κράμπες στο στομάχι εντάθηκαν. «Δεν μπορούσα να πάρω ανάσα. Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά», λέει.
Ο απρόσμενος τοκετός στο σπίτι
Το μεσημέρι πήγε στο μπάνιο νομίζοντας ότι χρειαζόταν τουαλέτα. «Ένιωσα και άκουσα κάτι, είχαν σπάσει τα νερά, αλλά δεν ήξερα τι συνέβαινε. Δεν είχα καν συνειδητοποιήσει ότι ήμουν σε τοκετό», λέει η Μόλι.
«Πήγα να πάρω το τηλέφωνό μου, έβγαλα το παντελόνι της πιτζάμας και επέστρεψα στην τουαλέτα». Πριν καταλάβει η Μόλι τι συνέβαινε, είχε γεννήσει τον Τζέικομπ στην τουαλέτα. «Ήμουν σε απόλυτο σοκ», λέει. «Τον έβγαλα από την τουαλέτα, τον έβαλα στο πάτωμα με τις πιτζάμες μου και έλεγξα ότι αναπνέει».
Καλώντας το 166, η Μόλι είπε στον συνομιλητή της ότι είχε μόλις γεννήσει τον Τζέικομπ. Αλλά καθώς μιλούσε, ο Άρτσι ακολούθησε. «Ένιωσα κάτι να βγαίνει και υπήρχε αυτή η φλεβώδης μπλε σταγόνα, που τώρα ξέρω ότι ήταν ο αμνιακός σάκος, στο πάτωμα του μπάνιου», λέει.
«Ο χειριστής του 166 μου είπε να νιώσω που είναι το κεφάλι του μωρού και μετά να σπάσω τον σάκο. Το μόνο πράγμα που είχα κοντά μου ήταν ένας κάκτος και ένα τσιμπιδάκι μαλλιών -έτσι το χρησιμοποίησα. Κατάφερα να το σπάσω, αλλά ο Άρτσι ήταν εντελώς ακίνητος και μπλε -δεν ανέπνεε ούτε έκλαιγε».
Κρατώντας το μικροσκοπικό σώμα του Άρτσι στην παλάμη του χεριού της, ακολούθησε τις οδηγίες από το τηλέφωνο και του έκανε καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση για 10 λεπτά πριν πάρει τελικά την πρώτη του ανάσα. Η Μόλι λέει: «Το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι πρέπει να του δώσω την καλύτερη δυνατή πιθανότητα επιβίωσης αλλιώς θα τον χάσω».
Τα πρώτα Χριστούγεννα με τα δίδυμα
Λίγες στιγμές αφότου ο Άρτσι άρχισε να αναπνέει –και 17 λεπτά μετά την κλήση έκτακτης ανάγκης- στο σπίτι έφτασαν ασθενοφόρα για να παραλάβουν τη μητέρα και τα δύο νεογέννητα.
Η Μόλι λέει: «Δεν θυμάμαι να σκέφτηκα ή να ένιωσα τίποτα. Απλώς ήξερα ότι μου δόθηκε μια απίστευτη ευκαιρία εκείνη τη μέρα. Είτε θα καθόμουν και θα έβλεπα το παιδί μου να πεθαίνει είτε θα του έδινα την καλύτερη δυνατή ευκαιρία να ζήσει. Ένα πράγμα που θυμάμαι είναι ότι το μπάνιο μου έμοιαζε με σκηνή εγκλήματος στο τέλος -αλλά ήταν η καλύτερη μέρα της ζωής μου».
Τα αγόρια μεταφέρθηκαν εσπευσμένα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Luton and Dunstable με ένα ασθενοφόρο με τη Μόλι σε ένα άλλο αφού οι γιατροί διέγνωσαν ότι ο βήχας της ήταν πνευμονία. Για τις επόμενες εννέα εβδομάδες, τα δίδυμα παρέμειναν στο νοσοκομείο με οξυγόνο και σιγά σιγά απέκτησαν δύναμη.
Ο Τζέικομπ επέστρεψε στο σπίτι εννέα εβδομάδες αργότερα, με τον Άρτσι να ακολουθεί στις 16 εβδομάδες. Και τα δύο αγόρια πλέον πάνε καλά. Ο Τζέικομπ μπουσουλάει τώρα και ο Άρτσι υποβάλλεται σε γενετικές εξετάσεις για να διαπιστωθεί γιατί ο ρυθμός ανάπτυξής του είναι πιο αργός.