Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για ορισμένες μορφές καρκίνου θα μπορούσαν να εντοπιστούν με μια απλή εξέταση αίματος, σύμφωνα με εργασία που θα παρουσιαστεί στη φετινή ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Εταιρείας για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στη Μαδρίτη, 9-13 Σεπτεμβρίου.
Τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 είναι γνωστό ότι διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνους που σχετίζονται με την παχυσαρκία, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού, των νεφρών, της μήτρας, του θυρεοειδούς και των ωοθηκών, καθώς και καρκίνους του γαστρεντερικού, όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του παγκρέατος και το πολλαπλούν μυέλωμα.
Θεωρείται ότι η χρόνια φλεγμονή χαμηλού βαθμού, η οποία είναι διαδεδομένη τόσο στην παχυσαρκία όσο και στον διαβήτη τύπου 2, παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη καρκίνου και στις δύο καταστάσεις.
Πώς θα εντοπίζει το νέο τεστ άτομα με διαβήτη που κινδυνεύουν από καρκίνο
Η Mathilde Dahlin Bennetsen, από το Odense University Hospital της Δανίας, και οι συνεργάτες της διερεύνησαν εάν οι διαφορές στα επίπεδα των προφλεγμονωδών κυτοκινών, πρωτεϊνών του ανοσοποιητικού συστήματος που ενισχύουν τη φλεγμονή, θα βοηθούσαν στον εντοπισμό ατόμων με διαβήτη τύπου 2 που διατρέχουν ιδιαίτερα κίνδυνο για σχετικούς με την παχυσαρκία καρκίνους.
«Η γνώση των ατόμων που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για αυτούς τους καρκίνους θα επέτρεπε πιο στοχευμένη και αποτελεσματική παρακολούθηση και έγκαιρη ανίχνευση, βελτιώνοντας πιθανώς τα αποτελέσματα μέσω πρώιμης παρέμβασης και εξατομικευμένης θεραπείας», λέει η κ. Bennetsen.
Στη μελέτη συμμετείχαν 6.466 (40,5% γυναίκες με διάμεση ηλικία τα 60,9 έτη) μέλη της κοόρτης του Δανικού Κέντρου Στρατηγικής Έρευνας για τον Διαβήτη (DD2), μια συνεχιζόμενη μελέτη ατόμων που είχαν πρόσφατα διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2.
Στην αρχή της μελέτης μετρήθηκαν τα επίπεδα των προφλεγμονωδών κυτοκινών ιντερλευκίνη-6 (IL-6), του παράγοντα νέκρωσης όγκου-α (TNF-α) και της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης υψηλής ευαισθησίας (hsCRP). Η IL-6 και ο TNF-α απελευθερώνονται από τον λιπώδη ιστό και συχνά βρίσκονται σε υψηλότερα επίπεδα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
Οι συμμετέχοντες ομαδοποιήθηκαν σε τρεις κατηγορίες με βάση τα επίπεδα IL-6: το χαμηλότερο (IL6 ≺0,94 pg/ml), το μεσαίο (0,94-1,58 pg/ml) και το υψηλότερο (>1,58 pg/ml).
Τι έδειξαν τα αποτελέσματα της μελέτης
Στη συνέχεια παρακολουθήθηκαν για μια διάμεση περίοδο 8,8 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων 327 ανέπτυξαν καρκίνο που σχετίζεται με την παχυσαρκία. Υψηλότερα επίπεδα IL-6 κατά την έναρξη συσχετίστηκαν με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνων σχετικών με την παχυσαρκία.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες προσάρμοσαν τα αποτελέσματα ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τη διάρκεια του διαβήτη, την κατανάλωση αλκοόλ, την περίμετρο μέσης, τη σωματική δραστηριότητα, την HbA1c (μέτρο του πόσο καλά ελέγχεται το σάκχαρο στο αίμα), τα επίπεδα τριγλυκεριδίων, τη χρήση φαρμάκων για τη μείωση των λιπιδίων και τη χρήση φαρμάκων για τον διαβήτη.
Διαπίστωσαν, λοιπόν, πως οι συμμετέχοντες που ανήκαν στην υψηλότερη ομάδα είχαν 51% υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν σχετικό με την παχυσαρκία καρκίνο σε σύγκριση με εκείνους της χαμηλότερης ομάδας.
Ο TNF-α και η hsCRP συσχετίστηκαν μόνο ασθενώς με σχετικούς με την παχυσαρκία καρκίνους σε σύγκριση με την IL-6. Η συνεκτίμηση της κατάστασης καπνίσματος δεν άλλαξε τα αποτελέσματα.
Ο ρόλος της IL-6 στην ανάπτυξη καρκίνων σχετικών με την παχυσαρκία σε ασθενείς με διαβήτη
Όταν οι ερευνητές πρόσθεσαν τα βασικά επίπεδα IL-6 σε άλλους παράγοντες που είναι γνωστό ότι αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνων που σχετίζονται με την παχυσαρκία, παρατήρησαν μια μικρή αλλά σημαντική αύξηση στην ικανότητα πρόβλεψης εάν ένα άτομο θα ανέπτυσσε στην πορεία έναν τέτοιο καρκίνο.
Αντίθετα, η συμπερίληψη του TNF-α ή της hsCRP δεν βελτίωσε τα προγνωστικά μοντέλα. Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι τα υψηλότερα επίπεδα IL-6 σχετίζονται με την ανάπτυξη καρκίνων σχετικών με την παχυσαρκία σε ασθενείς που έχουν πρόσφατα διαγνωστεί με διαβήτη τύπου 2.
Στο μέλλον, μια απλή εξέταση αίματος θα μπορούσε να εντοπίσει όσους διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, σύμφωνα με την κ. Bennetsen. Ωστόσο, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να καθοριστεί εάν οι εξετάσεις αυτές θα βελτιώσουν την έγκαιρη ανίχνευση και διαχείριση αυτών των καρκίνων.
«Η κατανόηση ότι τα υψηλότερα επίπεδα φλεγμονής μπορεί να υποδηλώνουν μεγαλύτερο κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου υπογραμμίζει τη σημασία των τακτικών ελέγχων και της αποτελεσματικής διαχείρισης του διαβήτη», αναφέρει η κ. Bennetsen
«Η διατήρηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής και η τήρηση των σχεδίων θεραπείας μπορεί ενδεχομένως να βοηθήσει στη διαχείριση της φλεγμονής και στη μείωση του κινδύνου καρκίνου», καταλήγει.