Ο διαβήτης μπορεί να εμφανιστεί με διάφορα συμπτώματα. Όταν, όμως, αυτό συμβεί πιθανότατα είναι ήδη αργά ώστε ο ασθενής να καταφέρει να προλάβει ή να αναστρέψει τη νόσο. Τώρα, λοιπόν, οι επιστήμονες βρήκαν ένα προειδοποιητικό σύμπτωμα του διαβήτη που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον έγκαιρο εντοπισμό της νόσου, χρόνια πριν την εκδήλωση άλλων συμπτωμάτων.
Πιο αναλυτικά, Ούγγροι ερευνητές ισχυρίζονται ότι ανακάλυψαν ότι οι ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 έχουν έως και έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν νευρική βλάβη που επηρεάζει την καρδιά και η οποία συνδέεται με την πάθηση.
Τα σημάδια αυτής της βλάβης, που ονομάζεται νευροπάθεια, περιλαμβάνουν αισθήματα λιποθυμίας και ζάλης και μπορούν να εντοπιστούν αρκετά χρόνια πριν από τη διάγνωση του διαβήτη, ισχυρίζονται οι ειδικοί.
Τι είναι η νευροπάθεια και πώς συνδέεται με τον διαβήτη
Η νευροπάθεια είναι ένας ιατρικός όρος που σημαίνει βλάβη στα νεύρα και είναι ήδη γνωστή επιπλοκή του διαβήτη. Ωστόσο, οι ερευνητές, από το Πανεπιστήμιο Semmelweis, λένε ότι οι ασθενείς εμφανίζουν ανεπαίσθητα σημάδια αυτής της βλάβης ακόμη και πριν ο διαβήτης τους αναπτυχθεί πλήρως.
Ισχυρίζονται, επίσης, ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση σημείων νευροπάθειας σε ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο διαβήτη και στη συνέχεια είτε να επιβραδύνουν είτε να αποτρέψουν την εμφάνιση της νευρικής βλάβης.
Η νευροπάθεια είναι μια κοινή επιπλοκή του διαβήτη λόγω του τρόπου με τον οποίο τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα βλάπτουν τα μικρά αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τα νεύρα.
Μακροπρόθεσμα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη των νεύρων και σε διαφορετικά συμπτώματα ανάλογα με τα νεύρα που επηρεάζονται. Συνήθως οδηγεί σε αυτό που ονομάζεται περιφερική νευροπάθεια που προκαλεί μούδιασμα, μυρμήγκιασμα, αίσθημα καύσου, πόνο, κράμπες και αδυναμία στα πόδια και τα χέρια και που μπορεί τελικά να εξαπλωθεί σε ολόκληρο το άκρο.
Άλλοι τύποι νευροπάθειας από τους οποίους μπορεί να υποφέρουν οι διαβητικοί περιλαμβάνουν προβλήματα με τις αισθήσεις τους, το σήμα που λαμβάνουν τα όργανά τους και την ικανότητα ελέγχου των χεριών τους.
Η μελέτη για τη σχέση της νευροπάθειας με τον διαβήτη
Στη μελέτη τους, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Frontiers in Endocrinology, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη είχαν 5,9 περισσότερες πιθανότητες να έχουν έναν τύπο που ονομάζεται παρασυμπαθητική νευροπάθεια σε σύγκριση με υγιείς ανθρώπους.
Η παρασυμπαθητική νευροπάθεια είναι ένας τύπος βλάβης στα νεύρα που διέπουν τον τρόπο ηρεμίας του σώματός μας, για παράδειγμα στέλνοντας σήματα για μείωση του καρδιακού παλμού μας. Η αυτόνομη νευροπάθεια (CAN), ένας τύπος νευρικής βλάβης που σχετίζεται με την καρδιά, επισημάνθηκε συγκεκριμένα στη μελέτη ως πιο συχνή στην ομάδα με κίνδυνο διαβήτη, και πάλι 5,9 φορές.
Τα συμπτώματα της αυτόνομης νευροπάθειας περιλαμβάνουν αδυναμία άσκησης για παραπάνω από ένα πολύ σύντομο χρονικό διάστημα και χαμηλή αρτηριακή πίεση που μπορεί να σας κάνει να αισθάνεστε ζάλη ή λιποθυμία όταν σηκώνεστε όρθιοι, σύμφωνα με το NHS.
Οι ερευνητές είπαν ότι βρήκαν επίσης υψηλότερη συχνότητα αισθητηριακής νευροπάθειας στην ομάδα κινδύνου, αλλά πρόσθεσαν ότι αυτό παρατηρήθηκε σε ασθενείς στη μελέτη.
Η συγγραφέας της μελέτης Anna Körei, επίκουρη καθηγήτρια ιατρικής και ογκολογίας στο Semmelweis, δήλωσε: «Ψάχναμε για σημεία νευροπάθειας σε ασθενείς με φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα αλλά με υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Κάναμε ένα βήμα πίσω στο χρόνο και εξετάσαμε ένα προγενέστερο στάδιο, όπου μπορεί να υπάρχουν παράγοντες κινδύνου, αλλά δεν υπάρχει σαφής ένδειξη για (προ)διαβήτη».
Η νελέτη συνέκρινε τα αποτελέσματα των τεστ υγείας 44 ατόμων που αξιολογήθηκαν ότι διατρέχουν υψηλό κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη και 28 υγιών ατόμων στην ομάδα ελέγχου. Οι συμμετέχοντες μέτρησαν τον καρδιακό τους παλμό, καθώς και τεστ για το πώς το σώμα τους αντιδρούσε σε αισθήσεις όπως πόνος και πόνος καύσου, μούδιασμα.
Οι περιορισμοί της μελέτης
Ολοκληρώνοντας τη μελέτη τους, οι συγγραφείς είπαν ότι τα ευρήματά τους δικαιολογούν περαιτέρω έρευνα. Αναγνωρίζουν, πάντως, ότι η μελέτη τους είχε αρκετούς περιορισμούς, ο πιο σημαντικός ήταν ο μικρός αριθμός των συνολικών συμμετεχόντων.
Ένας άλλος παράγοντας ήταν ότι ενώ ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να σταματήσουν να παίρνουν φάρμακα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα αποτελέσματα, οι συγγραφείς δεν μπορούσαν να εγγυηθούν ότι είχαν ακολουθήσει αυτήν την οδηγία.
Δεν υπάρχει θεραπεία για τη νευροπάθεια που να συνδέεται με τον διαβήτη, ωστόσο υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων που προκαλεί. Τα προβλήματα με τα νεύρα που βοηθούν στην ανίχνευση του πόνου στα πόδια είναι ένας λόγος για τον οποίο συνιστάται στους διαβητικούς να ελέγχουν συχνά τα πόδια τους καθώς μπορεί να μην αισθάνονται πληγές που μπορεί να μολυνθούν επικίνδυνα.