Σύμφωνα με την Cleveland Clinic, η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μια περίπλοκη κατάσταση, η οποία με την πάροδο του χρόνου μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη τύπου 2. Μια νέα μελέτη, λοιπόν, υποστηρίζει ότι το ιχθυέλαιο μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη και στη βελτίωση της ανοχής στη γλυκόζη, επηρεάζοντας τη φλεγμονώδη απόκριση του σώματος.
Δίαιτα για αντίσταση στην ινσουλίνη: Η Νο1 συνταγή πρωινού για ρύθμιση του σακχάρου
Πώς το ιχθέλαιο βελτιώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη και αντιμετωπίζει τον διαβήτη
Όπως εξηγούν οι συγγραφείς, τα συμπληρώματα με ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, όπως αυτά που υπάρχουν στο ιχθυέλαιο, έχουν συνταγογραφηθεί για άτομα με καρδιαγγειακά προβλήματα και διαβήτη τύπου 2, αλλά οι επιδράσεις αυτών των θρεπτικών συστατικών στην αντίσταση στην ινσουλίνη χωρίς συνυπάρχουσα παχυσαρκία είναι ελάχιστα κατανοητές.
Η βραζιλιάνικη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nutrients με χρηματοδότηση από το FAPESP, διεξήχθη σε αρουραίους που, αν και δεν ήταν παχύσαρκοι, εμφάνισαν μια κατάσταση που έμοιαζε με διαβήτη τύπου 2 -μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα λόγω μειωμένης αποτελεσματικότητας της ινσουλίνης.
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η χορήγηση 2 γραμμαρίων ιχθυελαίου ανά κιλό σωματικού βάρους (ισοδύναμο με 540 mg/g EPA και 100 mg/g DHA) τρεις φορές την εβδομάδα για οκτώ εβδομάδες μείωσε τα επίπεδα αντίστασης στην ινσουλίνη σε μη παχύσαρκους αρουραίους, οι οποίοι εμφάνισαν επίσης:
- βελτιωμένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα,
- φλεγμονώδεις δείκτες και
- χαρακτηριστικά λιπιδίων, μεταξύ των οποίων η ολική και η LDL χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια.
Πιθανές συνέπειες στη θεραπεία του διαβήτη
Παρόλο που τα ευρήματα προέκυψαν από προκλινικές δοκιμές, προσφέρουν ελπίδα για τους μη παχύσαρκους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2, που αντιπροσωπεύουν το 10%-20% του παγκόσμιου συνόλου με τη νόσο.
«Τα πειράματά μας αφορούσαν αρουραίους Goto-Kakizaki, ένα ζωικό μοντέλο για μη παχύσαρκο διαβήτη τύπου 2. Βρήκαμε ότι η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να μειωθεί ρυθμίζοντας τη φλεγμονώδη απόκριση έτσι ώστε να αλλάξει το προφίλ των αμυντικών κυττάρων (λεμφοκυττάρων) από μια προφλεγμονώδη σε μια αντιφλεγμονώδη κατάσταση», δήλωσε ο Rui Curi, καθηγητής στις Επιστήμες Υγείας στο Πανεπιστήμιο Cruzeiro do Sul (UNICSUL) και συντονιστής της μελέτης και συμπλήρωσε:
«Αυτή η διαδικασία είναι παράλληλη με την ανταπόκριση των παχύσαρκων ατόμων με αντίσταση στην ινσουλίνη στα συμπληρώματα ωμέγα-3 λιπαρών οξέων».
Οι αλλαγές στα λεμφοκύτταρα, τα λευκά αιμοσφαίρια που ενορχηστρώνουν την προσαρμοστική ανοσοαπόκριση, τείνουν να έχουν αντίκτυπο σε άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, πυροδοτώντας ένα φαινόμενο «καταρράκτη».
«Σε προηγούμενες μελέτες, παρατηρήσαμε αλλοιώσεις τόσο στα λεμφοκύτταρα όσο και στα μακροφάγα (μεγάλα λευκά αιμοσφαίρια που συχνά βρίσκονται στον λιπώδη ιστό και αποτελούν μέρος του έμφυτου ανοσοποιητικού συστήματος, καταβροχθίζοντας και καταστρέφοντας παθογόνα) σε μη παχύσαρκους αρουραίους με αντίσταση στην ινσουλίνη. Σε τέτοιες περιπτώσεις, αυτά τα κύτταρα παράγουν περισσότερες προφλεγμονώδεις κυτοκίνες, όπως παρατηρείται σε παχύσαρκα άτομα με διαβήτη», εξήγησε ο Δρ. Curi.
«Ο κύριος στόχος της μελέτης, επομένως, ήταν να ανακαλύψει εάν η λήψη συμπληρωμάτων με ιχθυέλαιο πλούσιων σε ωμέγα-3 θα μπορούσε να αναστρέψει συγκεκριμένες αλλαγές στα λεμφοκύτταρα που είχαν παρατηρηθεί σε προηγούμενη έρευνα. Τα ευρήματά μας αύξησαν τις γνώσεις μας για τη σχέση μεταξύ φλεγμονής και αντίστασης στην ινσουλίνη σε μη παχύσαρκα ζώα, επιβεβαιώνοντας ότι αυτός είναι ένας βασικός παράγοντας στον διαβήτη ακόμη και απουσία παχυσαρκίας», δήλωσε η Renata Gorjão, συγγραφέας της μελέτης και συνδιευθύντρια του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του UNICSUL.
Ο ρόλος της συστηματικής φλεγμονής στον διαβήτη
Η έρευνα ήταν μέρος μιας ευρύτερης εργασίας που υποστηρίζεται από το FAPESP για την κατανόηση των επιστημόνων για την αντίσταση στην ινσουλίνη σε μη παχύσαρκα ζώα.
Σύμφωνα με τον Δρ. Curi, η παχυσαρκία είναι ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για τον διαβήτη, αν και όχι ο μοναδικός. Στην περίπτωση των μη παχύσαρκων ασθενών με διαβήτη, η κύρια θεωρία είναι ότι η αιτία είναι γενετική. Σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cells, οι επιστήμονες περιγράφουν μια έρευνα σχετικά με την πιθανότητα ότι η αντίσταση στην ινσουλίνη χωρίς παχυσαρκία μπορεί επίσης να συνδέεται με καθυστερημένη εντερική διέλευση.
«Οι περισσότεροι παχύσαρκοι έχουν χρόνια φλεγμονή χαμηλού επιπέδου, η οποία είναι γνωστό ότι επηρεάζει τις οδούς σηματοδότησης της ινσουλίνης. Ο λιπώδης ιστός, ο οποίος αυξάνεται στην παχυσαρκία, απελευθερώνει προφλεγμονώδεις κυτοκίνες που επηρεάζουν τις οδούς σηματοδότησης της ινσουλίνης, προάγοντας την αντίσταση στην ινσουλίνη. Στο μη παχύσαρκο μοντέλο, αυτό το επιδραστικό χαρακτηριστικό του λιπώδους ιστού απουσιάζει, αλλά υπάρχει συστηματική φλεγμονή», εξήγησε ο Δρ. Curi.
Η συστηματική φλεγμονή σε μη παχύσαρκους αρουραίους Goto-Kakizaki με αντίσταση στην ινσουλίνη αποδείχθηκε από την ομάδα σε προηγούμενη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο International Journal of Molecular Sciences.
«Τα συμπληρώματα ιχθυελαίου ανέτρεψαν αυτό το προφλεγμονώδες προφίλ, επιδεικνύοντας σημαντική αντιφλεγμονώδη δράση και μειώνοντας την πόλωση των κυττάρων Th1 και Th17 (υποτύπους λεμφοκυττάρων που εκτελούν κρίσιμες λειτουργίες στη φλεγμονή), ακολουθούμενη από αύξηση του ποσοστού των Tregs, που μπορεί να αναστείλει την ενεργοποίηση των προφλεγμονωδών λεμφοκυττάρων. Έτσι, η δράση των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων στα λεμφοκύτταρα, ρυθμίζοντας τα από μια προφλεγμονώδη κατάσταση σε μια αντιφλεγμονώδη κατάσταση, μπορεί να προκαλέσει τη μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη σε αυτά τα ζώα», σημείωσαν οι επιστήμονες της δεύτερης μελέτης.
Σάκχαρο: 6 τρόποι για να μειώσετε την αντίσταση στην ινσουλίνη, σύμφωνα με ειδικούς
Παρά τα καλά νέα, ωστόσο, οι ερευνητές τόνισαν ότι χρειάζεται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματά τους. «Αυτές οι μελέτες περιελάμβαναν καθιερωμένα πειραματικά μοντέλα που μιμούνται την αντίσταση στην ινσουλίνη σε μη παχύσαρκα άτομα. Απαιτούνται δοκιμές σε ανθρώπους για να εκτιμηθεί η ιδανική δόση και ο πιο ενδεικνυόμενος τύπος ωμέγα-3 λιπαρών οξέων», κατέληξε ο Δρ. Curi.
Πηγές: Science Daily, Cleveland Clinic, Nutrients, FAPESP, Cells, International Journal of Molecular Sciences