Την τελευταία 20ετία όλο και περισσότερα παιδιά και έφηβοι διαγιγνώσκονται με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας, τη γνωστή ΔΕΠΥ. Πολλοί ενήλικες πάσχουν από το σύνδρομο αλλά δεν το έχουν καταλάβει και νομίζουν ότι έχουν απλά άγχος.
Τα πρώτα στοιχεία που έχουν καταγραφεί γι’ αυτή τη διαταραχή, ανέφεραν την εμφάνιση έντονης υπερκινητικότητας σε λευκά παιδιά, κυρίως αγόρια, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν στοιχεία για κορίτσια και αγόρια άλλων φυλών στις πρώτες μελέτες. Επιπλέον, δεν ελέγχονταν τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που ενδεχομένως συνυπήρχαν και συμπληρώνουν τη διαταραχή αυτή.
Μήπως το παιδί σας έχει ΔΕΠΥ και δεν είναι απλά άτακτο; Πώς θα το καταλάβετε
Η Δρ. Heather Brannon υποστηρίζει ότι αυτός είναι ο λόγος που σε πολλούς ενήλικες πλέον, δεν διαγνώσθηκε όταν ήταν παιδιά ότι έχουν ΔΕΠΥ, με αποτέλεσμα να αντιμετώπιζαν σοβαρά μαθησιακά προβλήματα αλλά κανείς να μην το είχε καταλάβει.
Το 75% των ενηλίκων με έντονο άγχος έχουν αδιάγνωστη ΔΕΠΥ
Σήμερα, έχουν δημοσιευτεί ορισμένα εντυπωσιακά αποτελέσματα για τους ενήλικες με ΔΕΠΥ που εκτιμούν ότι «το 75% των ενηλίκων με έντονο άγχος έχουν στην πραγματικότητα ΔΕΠΥ που πυροδοτεί το άγχος τους». Μεταξύ αυτών είναι και η Dr. Heather Brannon που έκανε την έρευνα.
«Παρόλο που ανήκω σε αυτή την κατηγορία, δεν το γνώριζα. Θεωρούσα πάντα το μυαλό μου εντελώς μπερδεμένο και νόμιζα ότι ήμουν μια σπάνια περίπτωση ενώ έβλεπα τον ψυχίατρό μου σαν μάγο όταν έβαζε κάποιες από τις σκέψεις μου σε μια σειρά, κάτι που δείχνει ότι από τότε είχαν αρχίσει να μαθαίνουν και οι ειδικοί γι’ αυτό το σύνδρομο» υποστηρίζει.
Η Brannon μιλάει για το πώς οι άνθρωποι που μπορεί να εκφράζουν συναισθήματα κατάθλιψης, άγχους και κούρασης και που απογοητεύονται εύκολα μπορεί να έχουν στην πραγματικότητα μη διαγνωσμένη ΔΕΠΥ.
Γυναίκες: Μήπως έχετε ΔΕΠΥ και δεν το ξέρετε; Τα συμπτώματα που συχνά παραβλέπονται
«Είναι πολύ εύκολο να μην καταλάβουμε τη ΔΕΠΥ όταν εκδηλώνεται με συμπτώματα πλην της υπερκινητικότητας. Γιατί είναι εύκολο να το καταλάβεις πλέον όταν κάποιος δυσκολεύεται να μείνει ακίνητος, να μιλάει τόσο γρήγορα που μετά βίας μπορείς να τον παρακολουθήσεις και να είναι συνεχώς σε κίνηση. Αλλά όταν το άτομο είναι ήσυχο, κάθεται ακίνητο, αλλά χάνει μεγάλα κομμάτια συνομιλιών ή είναι συνέχεια ξεχασιάρικο και νυστάζει, είναι πολύ εύκολο να χάσεις τα σημάδια» υποστηρίζει η Brannon.
«Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται άσχημα με τον εαυτό τους χωρίς να ξέρουν γιατί, οπότε η απάντηση στο «γιατί νιώθεις έτσι» μπορεί να είναι χρήσιμη για το υπόλοιπο της ζωής σου» υπογραμμίζει η Brannon, καλώντας τους ενήλικες να διερευνήσουν το ενδεχόμενο να ανήκουν στο 75% των μη διαγνωσμένων ανηλίκων με ΔΕΠΥ.