Μια γυναίκα με μια σπάνια πάθηση λέει ότι μπορεί να θυμάται όλα όσα της έχουν συμβεί ποτέ -ακόμα και όταν ήταν στη μήτρα. Η 34χρονη Rebecca Sharrock ζει με εξαιρετικά ανώτερη αυτοβιογραφική μνήμη (H-SAM) -τη νευρολογική πάθηση που κάνει τους ανθρώπους να θυμούνται το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους με τεράστιες λεπτομέρειες.
Είναι εξαιρετικά σπάνιο και η Rebecca είναι μόνο ένας από τους 62 ανθρώπους στον κόσμο που το έχουν. Η πιο παλιά της ανάμνηση χρονολογείται από όταν ήταν μόλις 12 ημερών, αλλά ισχυρίζεται ότι μπορεί επίσης να θυμηθεί ότι ήταν έμβρυο στη μήτρα. Παρά το γεγονός ότι χρειάζεται θεραπεία για την πάθηση, η Rebecca λέει ότι «την χρησιμοποιεί καλά» και έχει καταφέρει να μιλήσει άπταιστα δύο ξένες γλώσσες μέσα στις τελευταίες 10 εβδομάδες.
«Το μυαλό μου δεν μπορεί να απορρίψει τα “σκουπίδια” από το παρελθόν. Η πρώτη μου ανάμνηση είναι πιθανώς από όταν ήμουν έμβρυο στη μήτρα. Το ενδιαφέρον είναι ότι εγώ δεν χρειάζεται να έχει κανένα προσωπικό ενδιαφέρον που συνδέεται με μια ανάμνηση», δήλωσε η Rebecca, συγγραφέας και δημόσια ομιλήτρια, από το Μπρίσμπεϊν της Αυστραλίας και πρόσθεσε:
«Δεν χρειάζεται να σημαίνει πολλά για κάποιο λόγο. Αυτή τη στιγμή, θα έλεγα ότι μπορώ να θυμηθώ το 95% όλων όσων έχουν συμβεί στη ζωή μου». Η Rebecca διαγνώστηκε με H-SAM στα 21 της χρόνια, στις 23 Ιανουαρίου 2011.
Η λανθασμένη αρχική διάγνωση της 34χρονης με τη σπάνια πάθηση
Αρχικά είχε διαγνωστεί λανθασμένα με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή στην ηλικία των 16 ετών, επειδή ξαναζούσε «εμμονικά» εμπειρίες του παρελθόντος. Οι παιδικές της αναμνήσεις -όπως το να της παίρνουν τα παιχνίδια στο σχολείο- της προκαλούσαν πραγματική αναστάτωση παρόλο που φαινόταν «τετριμμένες».
«Πάντα απέδιδα τις αναδρομές μου στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή». Όταν είχα μια αναδρομή θυμόμουν και τα συναισθήματά μου. Δεν θυμάμαι μόνο το παρελθόν αλλά όλες τις αισθητηριακές πληροφορίες που είχα εκείνη τη στιγμή. Όταν ξαναζούσα μια στιγμή από την παιδική μου ηλικία, ένιωθα ανώριμα συναισθήματα», λέει και συνεχίζει:
«Πολύ συχνά αυτό αφορούσε κάτι που είχε συμβεί όταν ήμουν πολύ μικρή. Στενοχωριόμουν για ασήμαντα πράγματα -όπως όταν κάποιος μου έκλεψε το γλειφιτζούρι στο δημοτικό σχολείο. Ή τη στιγμή που έχτισα έναν πύργο Lego στο νηπιαγωγείο και ήρθε ένα παιδί και το γκρέμισε. Τώρα θα το έλεγα ασήμαντο, αλλά θα μου δημιουργούσε θυμό. Και φυσικά, όταν είσαι πραγματικά μικρός, δεν είναι ασήμαντο».
Η Rebecca λέει ότι η παλαιότερη ανάμνησή της ήταν από τις 23 Δεκεμβρίου 1989 -όταν ήταν μόλις 12 ημερών και την τράβηξαν φωτογραφία. «Μπορώ να θυμηθώ τα πάντα από περίπου 12 ημερών. Το πρώτο που μπορώ να θυμηθώ ήταν όταν με έβγαλαν την πρώτη μου φωτογραφία και πέρασα πολλά χρόνια μετά λέγοντας στη μαμά μου για αυτήν την εμπειρία».
«Έχω και κάποια μνήμη πριν από αυτό, αλλά δεν μπορούσα να θυμηθώ πότε ακριβώς καθώς ήμουν πολύ μικρή για να κατανοήσω την έννοια του ημερολογίου», προσθέτει. Η Rebecca ισχυρίζεται ότι η πιο «αληθινή» ανάμνησή της ήταν από όταν ήταν στη μήτρα – ή ενδεχομένως στα πρώτα λεπτά μετά τη γέννησή της.
«Την πρώτη ανάμνηση που θυμάμαι δεν μπορώ να την προσδιορίσω χρονικά επειδή ήμουν πολύ μικρή. Έχω αυτή την ανάμνηση ότι με πιέζουν, έχοντας το κεφάλι μου κουμπωμένο ανάμεσα στα πόδια μου. Οι ερευνητές μου είπαν ότι αυτό θα μπορούσε να ήταν από τότε που ήμουν στη μήτρα», αναφέρει.
Τα προβλήματα ψυχικής υγείας που προκαλεί η σπάνια πάθηση της 34χρονης
Το H-SAM μπορεί να προκαλέσει σημαντικά προβλήματα ψυχικής υγείας και η Rebecca λέει ότι παλεύει με την αϋπνία και χρειάζεται θεραπεία για το τραύμα και το άγχος. Προσπαθεί να αντιμετωπίσει την αϋπνία της ακούγοντας κλασική μουσική το βράδυ και της έχουν συνταγογραφηθεί φάρμακα για να τη βοηθήσουν να χαλαρώσει.
«Αυτή η κατάσταση μνήμης είναι ουσιαστικά μια ιατρική κατάσταση που προκαλεί προβλήματα στην καθημερινή μου ζωή. Όλες αυτές οι αναδρομές που περνούν από το μυαλό μου είναι συνεχείς και καθ ‘όλη τη διάρκεια τους βιώνω αϋπνία. Το μυαλό μου δεν μένει ποτέ ήσυχο. Πρέπει να ακούω κλασική μουσική πριν κοιμηθώ, γιατί αυτό κρατά το μυαλό μου μακριά από αναδρομές. Αλλά μερικές φορές, εάν το μυαλό μου είναι πολύ χαοτικό, η κλασική μουσική δεν λειτουργεί, οπότε παίρνω φάρμακα που μου έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός».
«Πρέπει να κάνω θεραπεία, γιατί το H-SAM προκαλεί πολύ άγχος και κατάθλιψη. Υπάρχουν πολύ λίγοι θεραπευτές που μπορούν να θεραπεύσουν την κατάστασή μου – επομένως πρέπει να δανειστούν πράγματα από τη θεραπεία PTSD. Είναι αρκετά πειραματικό», εξηγεί η 34χρονη.
Η Rebecca προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την κατάστασή της για κάτι θετικό και άρχισε να μαθαίνει γαλλικά και ισπανικά πριν από 10 εβδομάδες. Από εντελώς αρχάρια, μίλαγε σχεδόν άπταιστα σε δύο μήνες.
«Η δασκάλα μου στα γαλλικά είναι από τη Μασσαλία και τώρα μπορώ να συνομιλήσω μαζί της στα γαλλικά. Μπορώ να παρακολουθήσω ισπανική και γαλλική τηλεόραση χωρίς υπότιτλους. Ό,τι έχω διδαχθεί στην τάξη, τώρα τα ξέρω τώρα. Είναι απλώς μια ευκαιρία να εξασκήσω την προφορά μου. Ελπίζω να μάθω ιταλικά στη συνέχεια», καταλήγει.