H λεύκη είναι μια χρόνια, επίκτητη δερματική πάθηση που στους περισσότερους ασθενείς έχει αυτοάνοση αιτιολογία.
Η 25η Ιουνίου είναι μια ημέρα αφιερωμένη στην ενημέρωση για τη λεύκη, στην ευαισθητοποίηση σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς, αλλά και στην αποδοχή και αποστιγματοποίησή της.
Στην Ευρώπη, ο επιπολασμός της λεύκης εκτιμάται στο 1%1, ενώ στη χώρα μας υπολογίζεται ότι αφορά περίπου 100.000 ασθενείς.
H λεύκη είναι μια χρόνια, επίκτητη δερματική πάθηση που στους περισσότερους ασθενείς έχει αυτοάνοση αιτιολογία. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση λευκών κηλίδων στο δέρμα, οι οποίες προκαλούνται από την απώλεια της χρωστικής του δέρματος, της μελανίνης.
Η λεύκη μπορεί να παρουσιαστεί σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, έχει ίδια συχνότητα εμφάνισης μεταξύ των φύλων και εκδηλώνεται σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως τα αρχικά συμπτώματά της εμφανίζονται πριν από την ηλικία των 30 ετών.
Πέρα από τις δερματικές της εκδηλώσεις, η λεύκη συνδέεται με σημαντική ψυχοκοινωνική επιβάρυνση. Σύμφωνα με μελέτες, τα άτομα με λεύκη συχνά βιώνουν έντονο στρες, μειωμένη αυτοπεποίθηση, χαμηλή αυτοεκτίμηση και συμπτώματα άγχους ή κατάθλιψης, ενώ σε αυξημένο ποσοστό αναφέρουν ότι έχουν βιώσει στιγματισμό εξαιτίας της λεύκης τους.
O καταλληλότερος θεραπευτικός δρόμος για κάθε ασθενή θα βρεθεί σε συνεργασία με τον δερματολόγο
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τη λεύκη, ο Δρ. Ιωάννης Μπάρκης, Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α. και Πρόεδρος της Ελληνικής Δερματολογικής & Αφροδισιολογικής Εταιρείας (ΕΔΑΕ) δήλωσε:
«Η λεύκη είναι μία χρόνια, αυτοάνοση δερματική νόσος. Δημιουργεί έντονα αισθητικά προβλήματα, λόγω των δυσχρωμιών που προκαλεί, χωρίς όμως να απειλεί τη σωματική υγεία των πασχόντων. Πολύ συχνά επίσης δημιουργεί έντονα ψυχοκοινωνικά προβλήματα, στις εκτεταμένες μορφές της νόσου, κυρίως όταν αυτές εντοπίζονται στα σκουρόχρωμα δέρματα και έτσι επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής των ατόμων που πάσχουν από αυτή».
Προσθέτει ότι η Ελληνική Δερματολογική & Αφροδισιολογική Εταιρεία (ΕΔΑΕ) δημιουργεί και διεξάγει εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού και υποστηρίζει προσπάθειες που έχουν σκοπό να προάγουν τη γνώση, ώστε να δοθούν χρήσιμες πληροφορίες για όλα τα αυτοάνοσα νοσήματα. Πιο εξειδικευμένα, σχετικά με τη λεύκη είναι πολύ σημαντική η ενημέρωση του κοινού, ώστε αφενός μεν να γίνει κατανοητό το νόσημα τόσο από τους πάσχοντες όσο και από τους συμπολίτες μας, αφετέρου δε να σταματήσει το στίγμα που δημιουργεί η νόσος, δεδομένο που επιβαρύνει σημαντικά την ψυχολογική κατάσταση των ασθενών.
Οι νέες θεραπείες
«Η ανταπόκριση στις μέχρι σήμερα υπάρχουσες θεραπείες δεν είναι ικανοποιητική, γιατί επιτυγχάνεται μερική αποκατάσταση του χρώματος στο πάσχον δέρμα. Τα νέα θεραπευτικά δεδομένα είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικά, καθώς έχουν αναπτυχθεί και εγκριθεί νέες καινοτόμες θεραπείες για την αντιμετώπιση της λεύκης με υψηλά ποσοστά ανταπόκρισης, γεγονός που μας δίνει σημαντικότατη αισιοδοξία για το μέλλον», τόνισε ο κ. Μπάρκης.
Κατέληξε ότι «είναι σημαντικό οι ασθενείς να επισκέπτονται έγκαιρα τον δερματολόγο τους, καθώς μόνο σε συνεργασία μαζί του θα βρεθεί η κατάλληλη θεραπευτική διαδρομή και θα δουν πραγματικά τα συμπτώματα να υποχωρούν σημαντικά και τη ζωή τους να βελτιώνεται».
Η λεύκη είναι μια χρόνια δερματοπάθεια με αυτοάνοσο υπόβαθρο
«Η λεύκη έχει, στους περισσότερους ασθενείς, αυτοάνοση αιτιολογία. Για τον λόγο αυτό, οι ασθενείς με λεύκη ενδέχεται να πάσχουν και από κάποιο άλλο αυτοάνοσο νόσημα, όπως είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto. Άλλα νοσήματα που μπορεί να συνυπάρχουν είναι η γυροειδής αλωπεκία και η ατοπική δερματίτιδα», σημείωσε η Δρ. Ηλέκτρα Νικολαΐδου, Καθηγήτρια Δερματολογίας – Αφροδισιολογίας, Α΄ Κλινική Αφροδισίων και Δερματικών Νόσων Ιατρικής Σχολής Ε.Κ.Π.Α., Νοσοκομείο Αφροδισίων & Δερματικών Νόσων «Ανδρέας Συγγρός».
Η Καθηγήτρια συνεχίζει λέγοντας: «Οι ασθενείς με λεύκη αναφέρουν σημαντική επιβάρυνση στην ποιότητα ζωής τους από τη νόσο. Η λεύκη επηρεάζει σημαντικά την καθημερινότητά τους, τη συναισθηματική τους κατάσταση και την ψυχική τους υγεία.
Η αγχώδης διαταραχή και η κατάθλιψη απαντώνται πολύ συχνά στους ασθενείς με λεύκη.
Ο στιγματισμός, οι διαταραχές του ύπνου, η δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις και η τάση περιορισμού των δραστηριοτήτων αναφέρονται πολύ συχνά από τους ασθενείς.
Η επιβάρυνση είναι μεγαλύτερη στις γυναίκες, στους νέους σε ηλικία ασθενείς και σε ασθενείς με εκτεταμένη νόσο ή νόσο σε ορατά σημεία του δέρματος».
Κλείνει δε η κα Νικολαΐδου τονίζοντας: «Οι νέες θεραπευτικές επιλογές για τη νόσο αναμένεται να βελτιώσουν σε σημαντικό βαθμό την επιβάρυνση αυτή».