Η άσκηση είναι ευεργετική για τη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη, ωστόσο η ώρα της ημέρας που ασκείστε είναι σημαντική.
Ο σακχαρώδης διαβήτης, γνωστός και ως διαβήτης ενηλίκων, εμφανίζεται σε ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας, συνήθως υπέρβαρους ή με μεταβολικό σύνδρομο. Συνήθως η εμφάνιση των συμπτωμάτων είναι “καθυστερημένη” και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η διάγνωσή του δεν είναι έγκαιρη. Μάλιστα αφορά περίπου το 90% των περιστατικών με διαβήτη.
Ένα από τα πράγματα που μπορεί να βοηθήσει είναι η σωματική δραστηριότητα, η οποία είναι ευεργετική για τη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη, αλλά ο χρόνος της δραστηριότητας είναι σημαντικός, αναφέρουν επιστήμονες.
Σύμφωνα με νεώτερη μελέτη, οι ενήλικοι με σακχαρώδη διαβήτη που γυμνάζονταν το απόγευμα παρουσίασαν καλύτερη βελτίωση στον έλεγχο της γλυκόζης τους, ενώ ήταν πιο πιθανό να σταματήσουν τα φάρμακα για τη μείωση της γλυκόζης.
Η μελέτη διεξήχθη από το Brigham and Joslin Diabetes Center και διαπιστώθηκε ότι η απογευματινή άσκηση σχετίζεται με μεγαλύτερη βελτίωση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη. Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Diabetes Care.
Ωστόσο, οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη διαπιστώσει πώς ο χρόνος της σωματικής δραστηριότητας επηρεάζει τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα. Σκοπεύουν να διερευνήσουν τους υποκείμενους μηχανισμούς σε μελλοντικές μελέτες.
Ο διαβήτης είναι ένα κοινό πρόβλημα παγκοσμίως, ιδίως ο σακχαρώδης διαβήτης. Μπορεί όμως να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, όπως η υγιεινή διατροφή και ένα πρόγραμμα τακτικής σωματικής άσκησης.
Συνέπειες των ανεξέλεγκτων επιπέδων γλυκόζης στο αίμα
Στους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη συστήνεται να ασκούνται συχνά για τη διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα τους. Τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, να συμβάλουν στην εξασθένηση της όρασης και να επιδεινώσουν τη λειτουργία των νεφρών.
Ο μη ελεγχόμενος σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές, όπως δερματικές λοιμώξεις, διάφορες οφθαλμικές παθήσεις (καταρράκτης, γλαύκωμα, αμφιβληστροειδοπάθεια), σε βλάβη των νεύρων ή διαβητική νευροπάθεια, νεφρική νόσο, καρδιακή νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο.
Συμβουλές για τη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη
Οι ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 θα πρέπει να:
-
- παρακολουθούν τακτικά την αρτηριακή τους πίεση, τη γλυκόζη αίματος και τα επίπεδα χοληστερόλης,
- σταματήσουν το κάπνισμα,
- καταναλώνουν τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε θρεπτικά συστατικά και να περιορίζουν τις τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένα λιπαρά και ζάχαρη,
- διατηρούν ένα μέτριο βάρος,
- γυμνάζονται καθημερινά,
- λαμβάνουν τα φάρμακά τους,
- ακολουθούν καλή διατροφή
Ανατριχιαστικά τα νούμερα
Ο σακχαρώδης διαβήτης όπως είναι γνωστό, οδηγεί σε καρδιαγγειακά νοσήματα, σε χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, σε τύφλωση, σε ακρωτηριασμούς και αποτελεί πλέον την 7η αιτία θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Η ραγδαία αύξηση του διαβήτη σχετίζεται με τις αλλαγές των συνθηκών ζωής. Η «μεσογειακή διατροφή» υποχωρεί, η λεγόμενη «γρήγορη σίτιση», με υπερθερμιδικές τροφές εξαπλώνεται, η επαφή με τη φύση και την φυσική άσκηση έχει υποτονήσει λόγω της καθημερινότητας, η παθητική τηλεθέαση υποκαθιστά κάθε δυναμική μορφή ψυχαγωγίας. Συνεπώς, η αντιμετώπιση του διαβήτη περιλαμβάνει κυρίως την αλλαγή αυτών των νοσηρών συνηθειών, γεγονός που δεν είναι εύκολο να εφαρμοστεί, αλλά χρειάζεται πειθαρχία και θέληση για μια καλύτερη ποιότητα ζωής χωρίς επιπλοκές.
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ως το 2030, υπολογίζεται ότι ο αριθμός των διαβητικών θα αγγίζει το 1 δισεκατομμύριο.
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες
Συστήνεται σε όλους τους ανθρώπους άνω των 45 ετών να πραγματοποιούν τακτικούς ελέγχους των επιπέδων της γλυκόζης του αίματος. Υπάρχουν όμως κάποιοι προδιαθεσιακοί παράγοντες που επιβάλουν οι έλεγχοι αυτοί να ξεκινούν και από μικρότερες ηλικίες. Τέτοιοι παράγοντες είναι:
- Παχυσαρκία
- Οικογενειακό ιστορικό διαβήτη σε συγγενείς πρώτου βαθμού
- Μειωμένη σωματική δραστηριότητα
- Ιστορικό διαβήτη κύησης ή γέννησης παιδιού με σωματικό βάρος γέννησης >4,1kg
- Αρτηριακή υπέρταση
- Δυσλιπιδαιμία
- Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
- Διαταραχή ανοχής της γλυκόζης