Μπορείτε να ενισχύσετε το γόνατο ασκώντας τον βραχίονα; Όσο απίθανο κι αν ακούγεται, η ιδέα της άσκησης ενός μέρους του σώματος για την υγεία ενός άλλου κερδίζει έδαφος μεταξύ των επιστημόνων που αναζητούν νέους τρόπους διαχείρισης των επιπτώσεων διάφορων παθήσεων και χρόνιων ασθενειών.
Τώρα, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας πρόκειται να δοκιμάσουν μια αξιοσημείωτη νέα θεωρία ότι μπορεί να είναι δυνατό για τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα να διώξουν τον πόνο στα γόνατα ασκώντας τα χέρια τους.
Την περασμένη εβδομάδα, οι ερευνητές ξεκίνησαν μια νέα κλινική δοκιμή όπου 60 άνδρες και γυναίκες που βιώνουν συχνό πόνο ως αποτέλεσμα φθοράς στα γόνατά τους, θα δοκιμάσουν διαφορετικές ασκήσεις για να δουν ποια προσφέρει τη μεγαλύτερη ανακούφιση.
Η δοκιμή, που πρόκειται να ολοκληρωθεί το 2025, θα ελέγξει εάν οι τακτικές 20λεπτες ασκήσεις των χεριών (χρησιμοποιώντας ένα μηχάνημα για τα χέρια όπως αυτά που βρίσκονται στα γυμναστήρια) είναι καλύτερες από την ποδηλασία για την ανακούφιση του πόνου στο γόνατο και την αύξηση της κινητικότητας.
Ο στόχος των επιστημόνων είναι να προσπαθήσουν να επαναλάβουν τα ευρήματα από προηγούμενες μικρές μελέτες που υποδεικνύουν ότι η άσκηση του βραχίονα είναι καλύτερη από το περπάτημα σε διάδρομο για να καταπραΰνει τον πόνο στο γόνατο.
Πώς μπορεί να λειτουργεί η άσκηση του βραχίονα στην οστεοαρθρίτιδα
Η τακτική, μέτρια άσκηση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους για τη διαχείριση του αρθριτικού πόνου στο γόνατο, καθώς ενισχύει τους μύες γύρω από την άρθρωση και απομακρύνει την πίεση από την κατεστραμμένη περιοχή.
Αλλά το περπάτημα ή το τζόκινγκ μπορεί να αυξήσει το φορτίο στο γόνατο, επομένως είναι δύσκολο για κάποιους να κινηθούν. «Δεν υπάρχει προφανής μηχανισμός με τον οποίο η άσκηση των χεριών είναι πιθανό να στοχεύει τον πόνο στα γόνατα», λέει ο Uzo Ehiogu, σύμβουλος φυσιοθεραπευτής στο Royal Orthopedic Hospital στο Birmingham, σχολιάζοντας αυτήν την προσέγγιση.
«Αυτό που πιθανώς συμβαίνει είναι ότι οι ασθενείς αισθάνονται καλύτερα και πιο σίγουροι και μπορεί να είναι πιο κινητικοί, μετά από μια 20λεπτη προπόνηση των χεριών, η οποία μπορεί στη συνέχεια να μειώσει την αίσθηση του πόνου στα γόνατα», προσθέτει.
Αλλά, σε ορισμένες περιπτώσεις, η εκγύμναση ενός άκρου έχει πραγματικά άμεσο -και συναρπαστικό- αντίκτυπο στο άλλο άκρο. Πρόσφατα σχετικά στοιχεία προέκυψαν σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούλιο στο Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sports.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ταϊβάν, στρατολόγησαν 30 εθελοντές που κρατούσαν το ένα χέρι εντελώς ακίνητο για ώρες, ενώ λύγιζαν τους μύες στο ελεύθερο χέρι τους. Άλλοι κράτησαν και τα δύο χέρια ακίνητα. Μετά από αρκετές εβδομάδες, εκείνοι που είχαν συσπάσεις στους μύες στο χέρι που κινούταν έχασαν μόλις το 2% του μυός του ακίνητου βραχίονα. Ωστόσο, στην ομάδα χωρίς άσκηση, η απώλεια μυών στο στατικό χέρι ήταν 28%.
Αυτό το αποτέλεσμα είναι γνωστό ως μυϊκή διασταύρωση, όπου οι μύες στη μία πλευρά του σώματος επωφελούνται από τη δραστηριότητα αυτών στην άλλη πλευρά. Χρησιμοποιείται συνήθως στην αθλητική ιατρική για τη μείωση της ταχείας μυϊκής απώλειας κατά τη διάρκεια τραυματισμού.
Πώς λειτουργεί η μυϊκή διασταύρωση
Μελέτες δείχνουν ότι ένας τραυματισμένος βραχίονας χάνει έως και 60% της μυϊκής του δύναμης τις πρώτες πέντε εβδομάδες. «Αλλά με την τακτική άσκηση του άλλου άκρου -την ετερόπλευρη προπόνηση- η μυϊκή απώλεια θα μειωθεί πολύ», λέει ο Ehiogu.
Δεν είναι ξεκάθαρο πώς ακριβώς λειτουργεί η μυϊκή διασταύρωση. Μια θεωρία είναι ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο, όπου κάνοντας ενδελεχή προπόνηση στο καλό άκρο (για παράδειγμα, σηκώνοντας βάρη με το χέρι ή κάθισμα οκλαδόν στο ένα πόδι) δημιουργούνται νέες συνδέσεις μεταξύ του εγκεφάλου και του τραυματισμένου άκρου.
Αλλά το κλειδί για την επιτυχία, λέει ο κ. Ehiogu, ο οποίος είναι εκπρόσωπος της Chartered Society of Physiotherapy, είναι να δουλέψεις το καλό άκρο πιο σκληρά από ό,τι συνήθως αυξάνοντας την αντίσταση -δηλαδή σηκώνοντας ένα μεγαλύτερο βάρος.
«Πρέπει να εργάζεστε στο 80 με 85% της μέγιστης ικανότητάς σας. Έτσι, εάν συνήθως καταφέρνετε δέκα επαναλήψεις που λειτουργούν στο 50%, στοχεύστε να κάνετε πέντε επαναλήψεις, αλλά στο 80 ή 85%. Αν δεν αυξήσετε την αντίσταση, δεν θα έχετε το φαινόμενο της διασταύρωσης», εξηγεί ο ειδικός.
Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παραδείγματα αυτού του φαινομένου είναι η θεραπεία με καθρέφτη, που χρησιμοποιείται σε ασθενείς με εγκεφαλικό που έχουν παράλυση στη μία πλευρά.