Υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να διαπιστώσετε αν έχετε το “διαβατήριο” για την μακροζωία.’Ενα τεστ που αποκαλύπτει τη φυσική κατάσταση συνδέεται με περισσότερα χρόνια ζωής.
Μέχρι σήμερα, έχει δοθεί έμφαση στη σημασία της τακτικής και ήπιας άσκησης για τη μακροζωία. Οι επιστήμονες προτείνουν την αργή και σταθερή προπόνηση. Νέα έρευνα, όμως, δείχνει ότι η ακραία άσκηση μπορεί να είναι ακόμη πιο ωφέλιμη για το σώμα μας.
Το συμπέρασμα αυτό είναι αντίθετο με εκείνο που πολλοί επιστήμονες εκτιμούν για την ακραία άσκηση, είπε στη Daily Mail ο Steve Foulkes, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα. Η θεωρία τους είναι ότι το τεράστιο στρες στο οποίο υποβάλλουν οι ακραίοι αθλητές το σώμα τους μπορεί να προκαλέσει καρδιακά προβλήματα και να οδηγήσει σε πρόωρο θάνατο.
Η νέα μελέτη όμως ανακάλυψε ότι οι άνθρωποι που μπορούσαν να τρέξουν 1,5 χιλιόμετρο σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά έζησαν πέντε χρόνια περισσότερο από τους συνομηλίκους τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας του Δρ. Foulkes και των συνεργατών του δημοσιεύτηκαν στο British Journal of Sports Medicine.
Λίγοι οι άνθρωποι που έχουν «περάσει» το τεστ της μακροζωίας
Μόνο μερικές χιλιάδες άνθρωποι στον κόσμο έχουν καταγράψει ποτέ έναν τέτοιο χρόνο, αλλά οι ερευνητές είπαν ότι αυτό είναι απόδειξη ότι οποιαδήποτε μορφή φυσικής δραστηριότητας θέλετε να κάνετε μπορεί να είναι ευεργετική για το σώμα σας.
«Η ομορφιά των ασκήσεων είναι ότι προκαλούν στρες, αλλά είναι ένα στρες που το σώμα μας είναι πραγματικά σχεδιασμένο να αντιμετωπίζει, να προσαρμόζεται και να δυναμώνει», είπε.
Αυτό μπορούμε να το δούμε κοιτάζοντας πίσω στην ιστορία. Ο Sir Roger Bannister έγινε ο πρώτος άνθρωπος που έτρεξε 1,5 χιλιόμετρο σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά τον Μάιο του 1954. Από τότε, άλλοι 1.754 άνδρες έχουν σπάσει το ίδιο ρεκόρ, σύμφωνα με το Sub-4 Chronicle, το οποίο ήταν η βάση δεδομένων που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη. Οι περισσότεροι δρομείς προέρχονται από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και την Κένυα.
Πώς διεξήχθη η μελέτη για τον χρόνο του σπριντ και τη μακροζωία
Οι ερευνητές εξέτασαν 200 από τους κατόχους του ρεκόρ των τεσσάρων λεπτών μεταξύ 1954 και 1974, ώστε να μπορέσουν να δουν πώς τα πήγαιναν αυτοί οι αξιόλογοι αθλητές καθώς γερνούσαν. Το 30% των ανδρών είχαν πεθάνει μέχρι την έναρξη της μελέτης.
Συνολικά, όμως, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι δρομείς έζησαν κατά μέσο όρο τέσσερα χρόνια και οκτώ μήνες χρόνια περισσότερο από τους ανθρώπους της ηλικίας τους που δεν ολοκλήρωσαν την πρόκληση. Αυτό οφείλεται πιθανώς στο ότι οι ακραίοι αθλητές έχουν κάποια από τα οφέλη από την φυσική δραστηριότητα που απολαμβάνουν και οι κανονικοί άνθρωποι, είπε ο Δρ. Foulkes.
Το τρέξιμο μπορεί να βοηθήσει στη λίπανση της ροής του αίματος, να κρατήσει την καρδιά δυνατή, να υποστηρίξει το ανοσοποιητικό σύστημα στην καταπολέμηση του καρκίνου και να βοηθήσει να αποφύγετε ασθένειες του τρόπου ζωής, όπως ο διαβήτης και η παχυσαρκία.
Για να μπορέσουν να τρέξουν 1,5 χιλιόμετρο σε λιγότερο από 4 λεπτά, οι αθλητές έπρεπε πιθανότατα να προπονούνται από εννέα έως 12 ώρες την εβδομάδα, έγραψαν οι συγγραφείς. Αν και οι συστάσεις για φυσική δραστηριότητα ποικίλλουν ευρέως, το CDC συνταγογραφεί περίπου μία ώρα και 15 λεπτά έντονης cardio άσκησης την εβδομάδα. Επομένως, είναι ασφαλές να πούμε ότι αυτοί οι άντρες ασκούνταν περισσότερο από τις μέσες απαιτήσεις.
Η ακραία άσκηση μπορεί να έχει και παρενέργειες
Σε αυτές τις ακραίες συνθήκες άσκησης, ορισμένες έρευνες επισημαίνουν παρενέργειες. Πρώτον, η έρευνα έδειξε ότι αμέσως μετά από μια περίοδο ακραίας άσκησης, οι καρδιές των ανθρώπων απελευθερώνουν σημάδια έλλειψης οξυγόνου και βλάβης.
«Όταν κοιτάμε πολύ προσεκτικά οποιονδήποτε μετά την άσκηση, μπορούμε να δούμε μερικά τρομακτικά πράγματα. Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή η άσκηση είναι ένα έντονο πράγμα», εξήγησε ο Δρ. Foulkes, λέγοντας ότι η άσκηση είναι ένα κάτι έντονο στο οποίο όμως μπορεί να προσαρμοστεί το σώμα μας.
Επιπλέον, ο Δρ. Foulkes ανέφερε μια μεγάλης επιρροής μελέτη του 2013 που εξέτασε πώς γερνούσαν 17.000 Δανοί. Οι Δανοί ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι που έκαναν ήπιο, τακτικό τζόκινγκ έζησαν περίπου πέντε χρόνια περισσότερο από άλλους στην κοόρτη. Αλλά το μικρό σύνολο των ανθρώπων που είχαν έντονες ρουτίνες τρεξίματος είχαν περίπου το ίδιο προσδόκιμο ζωής με εκείνους που δεν ασκούνταν καθόλου.
Αυτό, είπε ο Δρ. Foulkes, υποδηλώνει ότι μπορεί να υπάρχει μια «χρυσή τομή» στην άσκηση -εάν κάνετε πολύ λίγο ή πάρα πολύ, τότε θα πεθάνετε νωρίτερα από ό, τι εάν κάνετε μέτρια ποσότητα. Μεταγενέστερη έρευνα εξήγησε αυτές τις διαφορές δείχνοντας ότι η υπερβολική άσκηση μπορεί να στρεσάρει την καρδιά και το κυκλοφορικό σύστημα, έγραψε ο Δρ. Carl Lavie, καρδιολόγος στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Queensland και οι συνεργάτες του σε μια ανασκόπηση του 2020.
Τελικά, υπάρχει «χρυσή τομή» στην άσκηση;
Ωστόσο, υπογράμμισε ο Δρ. Foulkes, η υπόθεση της «χρυσής τομής» στην άσκηση δεν έχει αποδειχθεί. Εργασίες όπως η δική του, πάντως, προστίθενται στην αυξανόμενη αμφιβολία ότι οι άνθρωποι που αφιερώνουν τη ζωή τους στα extreme sports βλάπτονται από αυτό.
Μια τεράστια μελέτη του 2022 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Circulation διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που έκαναν περισσότερη άσκηση από την προτεινόμενη είχαν 38% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν καρδιακή νόσο.
Ένα πράγμα με το οποίο συμφωνούν όλες οι εργασίες, είναι ότι όλοι μπορούν να επωφεληθούν από κάποια άσκηση. Και δεν χρειάζεται να μπορείτε να τρέξετε 1,5 χιλιόμετρο σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά για να έχετε τα οφέλη της άσκησης, τόνισε ο Δρ. Foulkes. «Αρκεί η τακτική, μέτρια κίνηση».
Ο ειδικός κατέληξε λέγοντας ότι η άσκηση είναι «πραγματικά ένα είδος φαρμάκου πολλαπλών χρήσεων. Γι’αυτό, άλλωστε, λένε ότι αν μπορούσαμε να μετατρέψουμε την άσκηση σε χάπι, θα ήταν το καλύτερο σε πωλήσεις φάρμακο στην αγορά».