Η αύξηση της έντασης της δραστηριότητας, όπως το γρηγορότερο περπάτημα, προσφέρει μεγαλύτερα συνολικά οφέλη για την υγεία, μεταξύ των οποίων και η μείωση του κινδύνου για διαβήτη τύπου 2.
Πιο αναλυτικά, μια συγκεντρωτική ανάλυση δεδομένων διαθέσιμων στοιχείων, που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Sports Medicine, προτείνει ότι το περπάτημα από μια συγκεκριμένη ταχύτητα και πάνω την ώρα συνδέεται με σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2,
Ειδικότερα, ο κίνδυνος μειώνεται με ταχύτητα 4 ή περισσότερων χιλιομέτρων, ενώ όσο πιο γρήγορη είναι η ταχύτητα πάνω από 4 χλμ/ώρα, τόσο χαμηλότερος φαίνεται να είναι ο κίνδυνος, με κάθε 1 χλμ αύξηση στην ταχύτητα να σχετίζεται με 9% μείωση του κινδύνου, προτείνουν τα ευρήματα.
Αν και η τακτική έξοδος για μια βόλτα σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, δεν είναι ξεκάθαρο ποια μπορεί να είναι η βέλτιστη ταχύτητα για την αποτροπή της νόσου, λένε οι ερευνητές.
Ο παγκόσμιος αριθμός ενηλίκων με διαβήτη τύπου 2 είναι σήμερα 537 εκατομμύρια, αλλά αναμένεται να φτάσει τα 783 εκατομμύρια έως το 2045. Επομένως μια απλή και φθηνή σωματική δραστηριότητα που συνδέεται επίσης με πολλά άλλα κοινωνικά, ψυχικά και σωματικά οφέλη για την υγεία μπορεί να είναι ένας εύκολος τρόπος που θα συμβάλει στην αποτροπή της ασθένειας, προσθέτουν.
Τα αποτελέσματα της μελέτης
Οι επιστήμονες αναζήτησαν σχετικές μακροπρόθεσμες μελέτες που δημοσιεύθηκαν έως τον Μάιο του 2023 και βρήκαν 10 που ήταν επιλέξιμες για συμπερίληψη. Όλα αυτά είχαν δημοσιευτεί μεταξύ 1999 και 2022 και περιλάμβαναν περιόδους παρακολούθησης που κυμαίνονταν από 3 έως 11 χρόνια για συνολικά 508.121 ενήλικες από τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η συγκεντρωτική ανάλυση δεδομένων των αποτελεσμάτων έδειξε ότι σε σύγκριση με το περπάτημα με λιγότερα από 3 χλμ./ώρα, μια μέση ή κανονική ταχύτητα βαδίσματος 3–5 χλμ./ώρα συσχετίστηκε με 15% χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, ανεξάρτητα από τον χρόνο που αφιερώνεται στο περπάτημα.
Ομοίως, το αρκετά γρήγορο περπάτημα με ταχύτητα 5-6 χλμ/ώρα συσχετίστηκε με 24% χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με τον χαλαρό περίπατο. Το γρήγορο περπάτημα ή το βάδισμα με ταχύτητα πάνω από 6 χλμ/ώρα συσχετίστηκε με μειωμένο κίνδυνο περίπου 39%, ίσο με 2,24 λιγότερες περιπτώσεις διαβήτη τύπου 2 σε κάθε 100 άτομα.
Κάθε 1 χλμ./ώρα αύξηση της ταχύτητας περπατήματος συσχετίστηκε με 9% χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, με το ελάχιστο όριο των 4 χλμ/ώρα ίσο με 87 βήματα/λεπτό για τους άνδρες και 100 βήματα/λεπτό για τις γυναίκες, υποδεικνύουν τα ευρήματα.
Οι περιορισμοί της μελέτης
Οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι τρεις μελέτες αξιολογήθηκαν ως μέτριου κινδύνου μεροληψίας, ενώ οι άλλες επτά αξιολογήθηκαν ως σοβαρού κινδύνου, κυρίως λόγω της ανεπαρκούς προσαρμογής για πιθανώς επιδρούντες παράγοντες και του τρόπου με τον οποίο αξιολογήθηκε η ταχύτητα βαδίσματος.
Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι η αντίστροφη αιτιότητα, σύμφωνα με την οποία οι συμμετέχοντες με μεγαλύτερη ταχύτητα περπατήματος μπορεί να είναι πιο πιθανό να είναι σωματικά δραστήριοι και να έχουν καλύτερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα, μεγαλύτερη μυϊκή μάζα και καλύτερη συνολική κατάσταση υγείας.
«Τα ευρήματα θα πρέπει να ερμηνεύονται υπό το φως αυτών των περιορισμών, αλλά υπάρχουν εύλογες εξηγήσεις για τα ευρήματα», υπογραμμίζουν οι ερευνητές.
Η ταχύτητα βάδισης είναι ένας σημαντικός δείκτης της συνολικής υγείας και ένας βασικός δείκτης της λειτουργικής ικανότητας. Η ταχύτερη ταχύτητα βάδισης σχετίζεται με καλύτερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα και μυϊκή δύναμη, τα οποία και τα δύο συνδέονται με τον κίνδυνο διαβήτη. Επιπλέον, το γρήγορο περπάτημα είναι καλό για την απώλεια βάρους, το οποίο βοηθά στη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.
«Η παρούσα μετα-ανάλυση μελετών κοόρτης υποδηλώνει ότι το αρκετά γρήγορο και γρήγορο περπάτημα, ανεξάρτητα από τον συνολικό όγκο της σωματικής δραστηριότητας ή τον χρόνο που αφιερώνεται στο περπάτημα ανά ημέρα, μπορεί να σχετίζεται με χαμηλότερο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2», αναφέρουν σαν συμπέρασμα οι ερευνητές και καταλήγουν:
«Ενώ οι τρέχουσες στρατηγικές για την αύξηση του συνολικού χρόνου περπατήματος είναι ωφέλιμες, μπορεί επίσης να είναι λογικό να ενθαρρύνουμε τους ανθρώπους να περπατούν με μεγαλύτερες ταχύτητες για να αυξήσουν περαιτέρω τα οφέλη για την υγεία από το περπάτημα».