Μια μελέτη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Nagoya στην Ιαπωνία αποκάλυψε μια σχέση μεταξύ της μικροχλωρίδας του εντέρου και της νόσου Πάρκινσον. Οι ερευνητές βρήκαν μείωση στα βακτήρια του εντέρου των γονιδίων που είναι υπεύθυνα για τη σύνθεση των απαραίτητων βιταμινών του συμπλέγματος Β.
Εντόπισαν επίσης μια σχέση μεταξύ της έλλειψης αυτών των γονιδίων και των χαμηλών επιπέδων παραγόντων που βοηθούν στη διατήρηση της ακεραιότητας του εντερικού φραγμού. Αυτός ο φραγμός εμποδίζει τις τοξίνες να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, γεγονός που προκαλεί τη φλεγμονή που εμφανίζεται στη νόσο Πάρκινσον.
Πάρκινσον: Το σημάδι που εμφανίζεται αρκετά χρόνια πριν από τη νόσο
Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύθηκαν στο npj Parkinson’s Disease, υποδηλώνουν ότι η θεραπεία με βιταμίνες Β για την αντιμετώπιση αυτών των ελλείψεων μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον.
Τι είναι η νόσος Πάρκινσον – Από τι προκαλείται
Η νόσος Πάρκινσον χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία σωματικών συμπτωμάτων που εμποδίζουν τις καθημερινές δραστηριότητες και την κινητικότητα, όπως τρέμουλο, αργή κίνηση, δυσκαμψία και προβλήματα ισορροπίας. Ενώ η συχνότητά της μπορεί να ποικίλλει μεταξύ διαφορετικών πληθυσμών, εκτιμάται ότι επηρεάζει περίπου το 1-2% των ατόμων ηλικίας 55 ετών και άνω.
Διάφορες φυσιολογικές διεργασίες επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τους μικροοργανισμούς που βρίσκονται στο έντερο, οι οποίοι είναι συλλογικά γνωστοί ως μικροβίωμα του εντέρου. Σε ιδανικές συνθήκες, η μικροχλωρίδα του εντέρου παράγει SCFAs και πολυαμίνες, οι οποίες διατηρούν τον εντερικό φραγμό που εμποδίζει τις τοξίνες να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος.
Οι τοξίνες στο αίμα μπορούν να μεταφερθούν στον εγκέφαλο όπου προκαλούν φλεγμονή και επηρεάζουν τις διαδικασίες νευροδιαβίβασης που είναι κρίσιμες για τη διατήρηση της ψυχικής υγείας.
Βιταμίνη Β12: Τα 3 σημάδια στο βραδινό γεύμα που δείχνουν έλλειψη
Πώς διεξήχθη η μελέτη για νόσο Πάρκινσον και το μικροβίωμα
Για να κατανοήσουν καλύτερα τη σχέση μεταξύ των μικροβιακών χαρακτηριστικών του εντέρου στη νόσο Πάρκινσον, οι επιστήμονες από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Nagoya διεξήγαγαν μια μετανάλυση δειγμάτων κοπράνων από ασθενείς με τη νόσο από την Ιαπωνία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γερμανία, την Κίνα και την Κίνα και Ταϊβάν.
Παρατήρησαν μείωση στα βακτηριακά γονίδια που είναι υπεύθυνα για τη σύνθεση της ριβοφλαβίνης (βιταμίνη Β2) και της βιοτίνης (βιταμίνη Β7) σε ασθενείς με διάγνωση Πάρκινσον. Η ριβοφλαβίνη και η βιοτίνη, που προέρχονται τόσο από τα τρόφιμα όσο και από τη μικροχλωρίδα του εντέρου, έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, οι οποίες μπορεί να εξουδετερώσουν τη νευροφλεγμονή που παρατηρείται σε ασθένειες όπως η νόσος Πάρκινσον.
Οι βιταμίνες Β διαδραματίζουν κρίσιμους ρόλους στις μεταβολικές διεργασίες που επηρεάζουν την παραγωγή και τις λειτουργίες των λιπαρών οξέων βραχείας αλύσου και των πολυαμινών, δύο παραγόντων που βοηθούν στη διατήρηση της ακεραιότητας του εντερικού φραγμού, αποτρέποντας την είσοδο τοξινών στην κυκλοφορία του αίματος. Μια εξέταση των μεταβολιτών των κοπράνων αποκάλυψε μειώσεις και των δύο σε ασθενείς με νόσο Πάρκινσον.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν μια πιθανή εξήγηση για την εξέλιξη της νόσου. «Οι ελλείψεις σε πολυαμίνες και SCFAs θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε λέπτυνση της στιβάδας της εντερικής βλέννας, αυξάνοντας την εντερική διαπερατότητα, τα οποία και τα δύο έχουν παρατηρηθεί στην νόσο Πάρκινσον», εξήγησε ο Δρ. Hiroshi Nishiwaki και πρόσθεσε:
«Αυτή η υψηλότερη διαπερατότητα εκθέτει τα νεύρα σε τοξίνες, συμβάλλοντας στην ανώμαλη συσσώρευση της α-συνουκλεΐνης, ενεργοποιώντας τα κύτταρα του ανοσοποιητικού στον εγκέφαλο και οδηγώντας σε μακροχρόνια φλεγμονή. Η συμπληρωματική θεραπεία που στοχεύει τη ριβοφλαβίνη και τη βιοτίνη υπόσχεται ως πιθανή θεραπευτική οδός για την ανακούφιση των συμπτωμάτων του Πάρκινσον και την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου».
Το μέλλον στη θεραπεία της νόσου Πάρκινσον
Τα αποτελέσματα της μελέτης υπογραμμίζουν τη σημασία της κατανόησης της πολύπλοκης σχέσης μεταξύ της μικροχλωρίδας του εντέρου, των μεταβολικών οδών και του νευροεκφυλισμού. Τα επόμενα χρόνια, η θεραπεία θα μπορούσε ενδεχομένως να προσαρμοστεί με βάση το μοναδικό προφίλ μικροβιώματος κάθε ασθενούς.
Μεταβάλλοντας τα βακτηριακά επίπεδα στο μικροβίωμα, οι γιατροί μπορούν ενδεχομένως να καθυστερήσουν την εμφάνιση συμπτωμάτων που σχετίζονται με ασθένειες όπως η νόσος Πάρκινσον.
«Θα μπορούσαμε να κάνουμε ανάλυση μικροχλωρίδας του εντέρου σε ασθενείς ή ανάλυση μεταβολίτη κοπράνων. Χρησιμοποιώντας αυτά τα ευρήματα, θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε άτομα με συγκεκριμένες ανεπάρκειες και να χορηγήσουμε από του στόματος συμπληρώματα ριβοφλαβίνης και βιοτίνης, δημιουργώντας ενδεχομένως μια αποτελεσματική θεραπεία», κατέληξε ο Δρ. Nishiwaki.