Νέα μελέτη αναδεικνύει το γεγονός ότι η φύση της εργασίας κάποιου μπορεί να επηρεάσει θετικά ή αρνητικά την πιθανότητα να αναπτύξει άνοια αργότερα στη ζωή του. Σύμφωνα με τα ευρήματα, υπάρχουν επαγγέλματα που μπορούν να προστατεύσουν και άλλα που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο.
Για παράδειγμα, το να δουλεύετε σκληρά τον εγκέφαλό σας στη δουλειά σας θα μπορούσε να αποδώσει με περισσότερους τρόπους από το να τονώσετε την καριέρα σας. Μπορεί επίσης να προστατέψει τη γνωστική σας ικανότητα και να βοηθήσει στην πρόληψη της άνοιας καθώς μεγαλώνετε, υποστηρίζει η μελέτη.
Πιο αναλυτικά, το να έχετε μια δουλειά ρουτίνας με μικρή πνευματική διέγερση στην ηλικία των 30, 40, 50 και 60 ετών συνδέθηκε με 66% υψηλότερο κίνδυνο ήπιας γνωστικής εξασθένησης και 37% μεγαλύτερο κίνδυνο άνοιας μετά την ηλικία των 70 ετών, σύμφωνα με τη μελέτη, σε σύγκριση με ένα επάγγελμα με υψηλές γνωστικές και διαπροσωπικές απαιτήσεις.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν την αξία του να έχετε ένα επάγγελμα που απαιτεί πιο σύνθετη σκέψη ως τρόπο διατήρησης της μνήμης και της σκέψης στα γηρατειά. Ο χώρος εργασίας είναι πραγματικά σημαντικός για την προαγωγή της γνωστικής υγείας», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Trine Edwin και ερευνήτρια στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Όσλο στη Νορβηγία.
Το εκπαιδευτικό επίπεδο βοήθησε στην αντιμετώπιση του αντίκτυπου μιας επαναλαμβανόμενης δουλειάς, αλλά όχι εντελώς, είπε η Δρ. Edwin. Η εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, για παράδειγμα, μείωσε τον αντίκτυπο μιας επαναλαμβανόμενης εργασίας κατά περίπου 60%, αλλά δεν αναίρεσε πλήρως τον κίνδυνο.
«Η ενεργή συμμετοχή στη ζωή, η διατήρηση της αίσθησης του σκοπού, η εκμάθηση νέων πραγμάτων και η κοινωνική δραστηριότητα είναι ισχυρά εργαλεία για την προστασία από τη γνωστική έκπτωση καθώς γερνάμε», δήλωσε στο CNN ο Δρ. Richard Isaacson, διευθυντής έρευνας στο Ινστιτούτο Νευροεκφυλιστικών Νοσημάτων στη Φλόριντα, ο οποίος δεν συμμετείχε στη νέα μελέτη
«Ομοίως, αυτή η μελέτη δείχνει ότι η γνωστική δέσμευση στην εργασία μπορεί επίσης να έχει βαθιά οφέλη στον αγώνα μας κατά της άνοιας. Ακριβώς όπως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη σωματική άσκηση για να μεγαλώσουμε και να διατηρήσουμε τους μύες μας, η άσκηση του εγκεφάλου μας μέσω πιο ελκυστικών εργασιακών αναθέσεων και συνεχών συλλογικών αλληλεπιδράσεων φαίνεται να βοηθά στην αποτροπή της άνοιας», πρόσθεσε ο Δρ. Isaacson.
Τα επαγγέλματα ρουτίνας είναι συχνά επαναλαμβανόμενα
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Neurology, ανέλυσε δεδομένα υγείας και εργασίας σε 7.000 Νορβηγούς που παρακολουθήθηκαν από τα 30 τους μέχρι τη σύνταξη στα 60. «Πολλές άλλες μελέτες σχετικά με αυτό το θέμα εξέτασαν μόνο τις πιο πρόσφατες θέσεις εργασίας που είχαν οι άνθρωποι. Αλλά λόγω της εθνικής βάσης δεδομένων που έχουμε στη Νορβηγία μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τους ανθρώπους κατά τη διάρκεια της ζωής τους», τόνισε η Δρ. Edwin.
Για να κάνει την ανάλυση, η επιστήμονας και η ομάδα της κατηγοριοποίησαν τις γνωστικές απαιτήσεις 305 επαγγελμάτων στη Νορβηγία. Τα επαγγέλματα ρουτίνας που δεν ταξινομήθηκαν ως «γνωστικά προστατευτικά» συχνά περιλάμβαναν επαναλαμβανόμενες χειρωνακτικές και νοητικές εργασίες, όπως είναι τυπικό για την εργασία στο εργοστάσιο και το λογιστήριο.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι σε δουλειές ρουτίνας στο δείγμα μας περιελάμβαναν οικονόμους, φύλακες, εργάτες κατασκευών και ταχυδρόμους», είπε η Δρ. Edwin.
Τα πιο απαιτητικά γνωστικά επαγγέλματα δεν βασίζονταν σε εργασίες ρουτίνας, παρόλο που κατά καιρούς προϋπέθεταν την επανάληψη. Τα καθημερινά καθήκοντα θα περιλαμβάνουν συχνότερα τη δημιουργική σκέψη, την ανάλυση πληροφοριών, την επίλυση προβλημάτων και την εξήγηση ιδεών και πληροφοριών σε άλλους. Διαπροσωπικές δεξιότητες, όπως η καθοδήγηση ή η παροχή κινήτρων σε άλλους, απαιτούνται επίσης σε αυτούς τους τύπους διανοητικά διεγερτικών εργασιών.
«Υπήρχαν δικηγόροι, γιατροί, λογιστές, τεχνικοί μηχανικοί και άτομα σε δημόσιες υπηρεσίες σε αυτήν την ομάδα, αλλά το πιο συνηθισμένο επάγγελμα ήταν η διδασκαλία. Οι δάσκαλοι έχουν πολλή αλληλεπίδραση με μαθητές και γονείς και πρέπει να εξηγούν και να αναλύουν πληροφορίες. Δεν είναι τόσο προσανατολισμένοι στη ρουτίνα», εξήγησε η επιστήμονας.
«Αν δεν το χρησιμοποιήσεις, το χάνεις»
Πολλά άτομα στη μελέτη παρέμειναν σε θέσεις εργασίας με τον ίδιο βαθμό πολυπλοκότητας κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους ζωής. Αυτή η συνέπεια ήταν το πλεονέκτημα της μελέτης καθώς επέτρεψε στους ερευνητές να μελετήσουν τον αντίκτυπο ενός τύπου εργασίας με την πάροδο του χρόνου. Ωστόσο, η μελέτη δεν μπορούσε να εξηγήσει διαφορές στα καθήκοντα σε μια συγκεκριμένη κατηγορία εργασίας.
«Όπως λένε, αν δεν χρησιμοποιήσεις το μυαλό, το χάνεις. Αυτό ισχύει ομοίως για τη γνωστική εμπλοκή καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής», σημείωσε με τη σειρά του ο Δρ. Isaacson.
«Ενώ πιστεύω ότι τα άτομα που διατρέχουν κίνδυνο για Αλτσχάιμερ θα ωφελούνταν από την αξιοποίηση των ευκαιριών επαγγελματικής ανέλιξης, την εκμάθηση νέων εργασιακών καθηκόντων και τη βελτίωση των δεξιοτήτων τους στην εργασία για κάποιο χρονικό διάστημα, περαιτέρω μελέτες θα βοηθήσουν να διευκρινιστεί ποιες συγκεκριμένες δραστηριότητες έχουν τα περισσότερα οφέλη για την υγεία του εγκεφάλου», πρόσθεσε.
«Η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής για τον εγκέφαλο, όπως η κατανάλωση μεσογειακής διατροφής, ο περιορισμός του αλκοόλ και η διακοπή του καπνίσματος, η παρακολούθηση παραγόντων αγγειακού κινδύνου όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης και η υψηλή χοληστερόλη, η τακτική αξιολόγηση και αντιμετώπιση της απώλειας ακοής και όρασης, ο επαρκής ύπνος και η διαχείριση του άγχους, όλα μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αποτρέψουν τη γνωστική έκπτωση», κατέληξε.