Η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να οδηγήσει σε προδιαβήτη και τελικά σε διαβήτη τύπου 2, αλλά δεν αναπτύσσουν διαβήτη τύπου 2 όλοι οι άνθρωποι που έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη, γνωστή και ως μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη, είναι όταν τα κύτταρα των μυών, του λίπους και του ήπατος δεν ανταποκρίνονται καλά στην ινσουλίνη στο σώμα. Ο προδιαβήτης είναι όταν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι υψηλότερα από το κανονικό αλλά όχι αρκετά υψηλά για να διαγνωστεί ως διαβήτης τύπου 2.
Αντίσταση στην ινσουλίνη vs διαβήτης: Ομοιότητες και διαφορές
Η αντίσταση στην ινσουλίνη και ο διαβήτης συνδέονται, αν και δεν είναι το ίδιο. Παρακάτω παρουσιάζονται ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των δύο.
Ομοιότητες
Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας και βοηθά τη γλυκόζη (ζάχαρη) να εξέλθει από την κυκλοφορία του αίματος και να εισέλθει στα κύτταρα για να χρησιμοποιηθεί για ενέργεια. Η ικανότητα του σώματος να παράγει και να χρησιμοποιεί ινσουλίνη σχετίζεται τόσο με την αντίσταση στην ινσουλίνη όσο και με τον διαβήτη.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι όταν τα κύτταρα στο σώμα δεν ανταποκρίνονται καλά ή είναι ανθεκτικά στην ινσουλίνη που αποστέλλεται από το πάγκρεας για να βοηθήσει στην απομάκρυνση της γλυκόζης από την κυκλοφορία του αίματος. Όταν συμβαίνει αυτό, το πάγκρεας συνήθως ανταποκρίνεται δημιουργώντας και στέλνοντας περισσότερη ινσουλίνη για να προσπαθήσει να λάβει απάντηση.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα ινσουλίνης στην κυκλοφορία του αίματος. Με την πάροδο του χρόνου, η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να οδηγήσει σε προδιαβήτη. Εάν δεν ληφθεί μέριμνα για την αναστροφή του, μπορεί να εξελιχθεί σε διαβήτη τύπου 2. Όσο μεγαλύτερη αντίσταση στην ινσουλίνη έχει κάποιος με διαβήτη, τόσο πιο δύσκολη μπορεί να είναι η διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.
Ο διαβήτης είναι όταν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι πολύ υψηλά επειδή το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή το σώμα δεν χρησιμοποιεί σωστά την ινσουλίνη που παράγει.
Δεν μπορούμε να καταλάβουμε απλά κοιτάζοντας κάποιον αν έχει αντίσταση στην ινσουλίνη ή προδιαβήτη. Ωστόσο, η αντίσταση στην ινσουλίνη και ο διαβήτης τύπου 2 έχουν παρόμοιους παράγοντες κινδύνου. Εκτός από το οικογενειακό ιστορικό και τη γενετική που μπορεί να παίξει ρόλο και στις δύο καταστάσεις, πρόσθετοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν αυξανόμενους παράγοντες ηλικίας και τρόπου ζωής όπως η σωματική αδράνεια, η διατροφή και το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία.
Ορισμένα φάρμακα για τον διαβήτη τύπου 2 στοχεύουν στο να κάνουν τα κύτταρα πιο ευαίσθητα στην ινσουλίνη (το αντίθετο της αντίστασης στην ινσουλίνη). Για παράδειγμα, η μετφορμίνη είναι ένα ευρέως χρησιμοποιούμενο φάρμακο για την αύξηση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη. Τα φάρμακα που ευαισθητοποιούν την ινσουλίνη μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση τόσο της αντίστασης στην ινσουλίνη όσο και του διαβήτη τύπου 2.
Διαφορές
Ενώ υπάρχει αλληλεπικάλυψη μεταξύ των δύο καταστάσεων, δεν έχουν διαβήτη όλοι όσοι έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη, ούτε όλοι με διαβήτη έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη.
Αν και η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να εξελιχθεί σε προδιαβήτη και, τελικά, σε διαβήτη τύπου 2, εάν δεν αντιμετωπιστεί, σχετίζεται επίσης με άλλες ιατρικές καταστάσεις. Αυτά περιλαμβάνουν το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, το μεταβολικό σύνδρομο, τη στεατική ηπατική νόσο που σχετίζεται με τη μεταβολική δυσλειτουργία και την καρδιαγγειακή (καρδιακή) νόσο.
Ο διαβήτης τύπου 2 είναι μια χρόνια ιατρική κατάσταση. Γενικά δεν είναι αναστρέψιμος, αλλά επιλογές όπως αλλαγές στον τρόπο ζωής και μεταβολική χειρουργική μπορεί να βοηθήσουν τον διαβήτη τύπου 2 να υποχωρήσει. Από την άλλη, η αντίσταση στην ινσουλίνη δεν είναι απαραίτητα χρόνια πάθηση και μπορεί να αναστραφεί.
Πώς να καταλάβετε εάν έχετε αντίσταση στην ινσουλίνη
Δεν υπάρχει κανένα τεστ που να χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της αντίστασης στην ινσουλίνη. Υπάρχουν ορισμένες μέθοδοι για την εκτίμηση της κατάστασης, αλλά το πιο ακριβές τεστ είναι πολύπλοκο και προορίζεται για έρευνα.
Για να αξιολογήσει εάν μπορεί να έχετε αντίσταση στην ινσουλίνη, ένας γιατρός μπορεί να ζητήσει εξετάσεις αίματος, όπως ινσουλίνη νηστείας ή τεστ ανοχής γλυκόζης και λιποπρωτεΐνης χαμηλής πυκνότητας (HDL) και επίπεδα τριγλυκεριδίων.
Εκτός από τα αποτελέσματα των εξετάσεων αίματος, ένας γιατρός μπορεί να λάβει υπόψη το ιατρικό ιστορικό και τα τρέχοντα συμπτώματα για να καθορίσει εάν έχετε αντίσταση στην ινσουλίνη.
Συμπτώματα
Συχνά τα άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη δεν έχουν εμφανή συμπτώματα. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που πρέπει να προσέξετε εάν υποψιάζεστε ότι έχετε αντίσταση στην ινσουλίνη. Αυτά περιλαμβάνουν:
- Acanthosis nigricans (σκούρο δέρμα στη μασχάλη ή στην πλάτη και στα πλαϊνά του λαιμού)
- Σημάδια δέρματος (μικρές δερματικές αυξήσεις)
- Θολή όραση ή άλλα προβλήματα στα μάτια
- Αύξηση βάρους
- Ακανόνιστοι εμμηνορροϊκοί κύκλοι
- Ακμή
- Υριτρισμός (μη φυσιολογική ανάπτυξη τριχών στο πρόσωπο και το σώμα ενός ατόμου, ειδικά στις γυναίκες)
Πώς να καταλάβετε εάν έχετε προδιαβήτη
Ο προδιαβήτης συχνά διαγιγνώσκεται χρησιμοποιώντας μια εξέταση αίματος, όπως το επίπεδο γλυκόζης πλάσματος νηστείας (FPG) ή μια εξέταση A1c (που υποδεικνύει τον μέσο όρο των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα σας τους τελευταίους δύο έως τρεις μήνες). Τα ακόλουθα αποτελέσματα δοκιμών υποδεικνύουν προδιαβήτη:
- FPG: 100 έως 125 χιλιοστόγραμμα ανά δεκατόλιτρο (mg/dL)
- A1c: 5,7% έως 6,4%
Λιγότερο συχνά, ένας γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει το τεστ ανοχής γλυκόζης για να ελέγξει για προδιαβήτη. Αυτό περιλαμβάνει την κατανάλωση ενός ροφήματος με ζάχαρη (γεμάτο με γλυκόζη) και τη λήψη αίματος δύο ώρες μετά την κατανάλωση του ποτού. Η διάγνωση του προδιαβήτη μπορεί να γίνει εάν το επίπεδο γλυκόζης επανέλθει μεταξύ 140 και 199 mg/dL μετά από ένα τεστ.
Συμπτώματα
Τα περισσότερα άτομα με προδιαβήτη δεν έχουν εμφανή συμπτώματα. Εάν τα άτομα με προδιαβήτη έχουν αντίσταση στην ινσουλίνη, μπορεί να εμφανίσουν τα συμπτώματα που περιγράφονται παραπάνω.
Καθώς ο προδιαβήτης εξελίσσεται σε διαβήτη τύπου 2, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα υψηλής γλυκόζης στο αίμα, όπως:
- Αυξημένη δίψα
- Συχνουρία
- Αυξημένη πείνα
- Εξαιρετική κούραση
- Θολή όραση
- Κοψίματα ή μώλωπες που αργούν να επουλωθούν
- Μυρμήγκιασμα, μούδιασμα ή πόνος στα άκρα (χέρια και πόδια)