Μετά τον τραγικό θάνατο της Sinead O’Connor πέρυσι, ένας πρώην σύντροφος της δημοφιλούς τραγουδίστριας επιμένει ότι η επιβεβαίωση του θανάτου της από φυσικά αίτια σημαίνει ότι πέθανε από το «σύνδρομο της ραγισμένης καρδιάς».
Η 56χρονη σταρ βρέθηκε νεκρή από την αστυνομία στο διαμέρισμά της στο Herne Hill του νοτιοανατολικού Λονδίνου, τον περασμένο Ιούλιο, 18 μήνες αφότου ο αγαπημένος της γιος Shane αυτοκτόνησε. Πρόσφατα, οι αξιωματούχοι αποφάνθηκαν ότι πέθανε από φυσικά αίτια.
Ο Dermot Hayes, ο οποίος ήταν σε σχέση με την τραγουδίστρια για δύο χρόνια, είπε στην The Irish Sun: «Από αυτό μπορείτε να υποθέσετε ότι η ραγισμένη καρδιά είναι ένα πραγματικό σύμπτωμα ασθένειας και μια αιτία θανάτου».
Τώρα λοιπόν οι γιατροί εξετάζουν τώρα νέους τρόπους για τη θεραπεία του συνδρόμου της ραγισμένης καρδιάς (ιατρικά γνωστό ως μυοκαρδιοπάθεια takotsubo).
Τι είναι το σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς
Στο σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς υπάρχει ξαφνική εξασθένηση του μυός στην αριστερή κοιλία της καρδιάς, τον κύριο θάλαμο άντλησης. Η μυστηριώδης και δυνητικά θανατηφόρα πάθηση συχνά εμφανίζεται μετά από ένα πένθος, εξ ου και το όνομά της.
Περίπου το 90% των ασθενών είναι γυναίκες ηλικίας 50 ετών και άνω και περίπου ένας στους 20 θα πεθάνει στο νοσοκομείο. Στους επιζώντες, το σχήμα της καρδιάς και η ικανότητα άντλησης συνήθως επανέρχονται στο φυσιολογικό εντός τριών μηνών, αλλά πολλοί υποφέρουν μακροχρόνια προβλήματα, όπως πόνο στο στήθος, ταχυπαλμία και δύσπνοια.
Ενώ συμπτώματα όπως ο ξαφνικός έντονος πόνος στο στήθος και η δύσπνοια αντικατοπτρίζουν εκείνα της καρδιακής προσβολής, το σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς δεν προκαλείται από φραγμένες αρτηρίες –όπως συμβαίνει γενικά με τα καρδιακά επεισόδια.
Αντίθετα, λέει ο Δρ. David Gamble, κλινικός ερευνητής στην καρδιολογία στο Πανεπιστήμιο του Aberdeen, σε περίπου 70% των περιπτώσεων ευθύνεται ένα αγχωτικό συμβάν (σε άλλες περιπτώσεις, η αιτία είναι ασαφής). Αυτό μπορεί να είναι συναισθηματικό, όπως ο θάνατος ενός αγαπημένου προσώπου ή το τέλος μιας σχέσης, ή σωματικό, όπως μια επίθεση ή ένα τροχαίο ατύχημα.
Περιέργως, το αγχωτικό συμβάν δεν είναι απαραίτητα αρνητικό. Χαρούμενες περιστάσεις μπορούν επίσης να πυροδοτήσουν μια τέτοια κατάσταση. Μια μελέτη του 2016 από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ζυρίχης σε 485 ασθενείς των οποίων το σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς είχε συναισθηματικό έναυσμα διαπίστωσε ότι ενώ το 96% είχε βιώσει θλιβερά γεγονότα, ενώ για το υπόλοιπο 4% ήταν αποτέλεσμα μιας χαρούμενης περίστασης όπως ένα πάρτι γενεθλίων ή μια πρόταση γάμου.
Η απόκριση του σώματος στο στρες
Αυτό συμβαίνει επειδή όλα αυτά τα γεγονότα -και η απόκριση στο στρες που προκαλούν στο σώμα- οδηγούν σε αύξηση της αδρεναλίνης, μιας ορμόνης που απελευθερώνεται για να προετοιμάσει το σώμα για «μάχη ή φυγή» που λέει στην καρδιά να χτυπά πιο γρήγορα για να ενισχύσει τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο και τους μύες.
Στο σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς, ωστόσο, η έκρηξη της αδρεναλίνης κλείνει το κάτω μέρος της αριστερής κοιλίας, τον κύριο θάλαμο άντλησής της, λέει ο Δρ. Alexander Lyon, επίτιμος σύμβουλος καρδιολόγος στο Royal Brompton Hospital του Λονδίνου. Καθώς δεν μπορεί να συστέλλεται, ο πυθμένας της κοιλίας ανοίγει προς τα έξω.
Αυτό το χαρακτηριστικό σχήμα είναι ορατό στις ακτινογραφίες της καρδιάς και είναι βασικό για τη διάγνωση του συνδρόμου. Είναι αυτό που οδήγησε τους Ιάπωνες ερευνητές το 1990 να το ονομάσουν έτσι από ένα «takotsubo» -μια παραδοσιακή γλάστρα με στενό λαιμό και φαρδύ πάτο που χρησιμοποιείται για να παγιδεύει το χταπόδι στο ψάρεμα.
Γιατί το σύνδρομο επηρεάζει κάποιους ανθρώπους και όχι άλλους
Ένα μυστήριο για τους γιατρούς ήταν η κατανόηση του γιατί αυτή η έκρηξη αδρεναλίνης επηρεάζει μερικούς ανθρώπους, ειδικά γυναίκες, αλλά όχι άλλους.
Τώρα οι επιστήμονες μπορεί να έχουν μια απάντηση που θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για καλύτερες θεραπείες για την πάθηση. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cardiovascular Research τον Ιούνιο, ο Δρ. Lyon και οι συνεργάτες του στο Imperial College του Λονδίνου, ερεύνησαν πώς τα κύτταρα της καρδιάς του ανθρώπου και του αρουραίου ανταποκρίνονται στην αδρεναλίνη.
Βρήκαν ότι τα καρδιακά κύτταρα ήταν πολύ πιο ευαίσθητα στην αδρεναλίνη εάν εκτίθεντο σε δύο μόρια, το microRNA-16 και το microRNA-26a. Σε αυτά που εκτέθηκαν, χρειάστηκε μόνο το ένα πέμπτο της κανονικής ποσότητας αδρεναλίνης για να σταματήσει η συστολή τους.
Με άλλα λόγια, εάν δύο άνθρωποι βιώσουν την ίδια έκρηξη αδρεναλίνης μετά από ένα σοκ, το άτομο που έχει υψηλότερες ποσότητες αυτών των microRNA στο αίμα του θα είναι πιο πιθανό να υποστεί σύνδρομο ραγισμένης καρδιάς, λέει ο Sian Harding, καθηγητής καρδιακής φαρμακολογίας.