Πρωτοποριακή έρευνα αποκάλυψε νέους τρόπους για την αφαίρεση των κυττάρων του ανοσοποιητικού που προκαλούν αυτοάνοσες δερματικές διαταραχές χωρίς να επηρεάζονται τα προστατευτικά κύτταρα που καταπολεμούν τις λοιμώξεις και τον καρκίνο.
Οι ερευνητές , με επικεφαλής την Laura Mackay, καθηγήτρια του Ινστιτούτου Λοιμώξεων και Ανοσίας Peter Doherty (Ινστιτούτο Doherty) στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, ανακάλυψαν διαφορετικούς μηχανισμούς που ελέγχουν διαφορετικούς τύπους ανοσοκυττάρων και διαπίστωσαν ότι, στοχεύοντας με ακρίβεια αυτούς τους μηχανισμούς, θα μπορούσαν να εξαλείψουν επιλεκτικά τα προβληματικά κύτταρα και να αναδιαμορφώσουν το ανοσοποιητικό τοπίο του δέρματος.
Το δέρμα μας είναι γεμάτο με εξειδικευμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού που προστατεύουν από λοιμώξεις και καρκίνο και προάγουν την επούλωση. Αυτά τα κύτταρα, που ονομάζονται κύτταρα TRM, παραμένουν στη θέση τους για να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις και τα καρκινικά κύτταρα στο δέρμα. Ωστόσο, όταν δεν ελέγχονται σωστά, ορισμένα από αυτά τα κύτταρα TRM του δέρματος μπορούν να συμβάλουν σε αυτοάνοσες ασθένειες, όπως η ψωρίαση και η λεύκη.
Ο Δρ. Simone Park του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, επίτιμος ερευνητής, πρώην μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Mackay Lab στο Ινστιτούτο Doherty και κύριος πρώτος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο Science, είπε ότι αυτή η έρευνα είναι η πρώτη που περιγράφει τα μοναδικά στοιχεία που ελέγχουν διάφορους τύπους κυττάρων TRM δέρματος σε ζωικά μοντέλα, προσφέροντας ακριβείς στόχους για πιθανές στρατηγικές θεραπείας.
«Τα εξειδικευμένα ανοσοκύτταρα στο δέρμα μας είναι διαφορετικά: πολλά είναι κρίσιμα για την πρόληψη της λοίμωξης και του καρκίνου, ενώ άλλα παίζουν μεγάλο ρόλο στη διαμεσολάβηση της αυτοανοσίας», είπε ο Δρ. Park.
«Ανακαλύψαμε βασικές διαφορές στον τρόπο με τον οποίο ρυθμίζονται διαφορετικοί τύποι Τ κυττάρων του δέρματος, επιτρέποντάς μας να επεξεργαζόμαστε με ακρίβεια το ανοσοποιητικό τοπίο του δέρματος με στοχευμένο τρόπο».
Προσπάθειες για αντιμετώπιση της αιτίας του προβλήματος
Η Δρ. Susan Christo του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, Ανώτερη Υπεύθυνη Έρευνας στο Mackay Lab του Ινστιτούτου Doherty και μία εκ των συγγραφέων της μελέτης, εξήγησε πώς αυτές οι ανακαλύψεις θα μπορούσαν να προωθήσουν τις προσπάθειες για τη θεραπεία δερματικών παθήσεων.
«Οι περισσότερες αυτοάνοσες θεραπείες αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα της νόσου αντί να αντιμετωπίζουν την αιτία. Οι συμβατικές θεραπείες για δερματικές διαταραχές συχνά επηρεάζουν όλα τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος αδιακρίτως, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαν επίσης να εξαφανίσουν τα προστατευτικά Τ-λεμφοκύτταρά», δήλωσε η Δρ. Christo.
«Μέχρι τώρα, δεν ξέραμε πώς να ξεχωρίσουμε τα “κακά” Τ κύτταρα στο δέρμα από τα “καλά” προστατευτικά. Μέσω αυτής της έρευνας, ανακαλύψαμε νέα μόρια που μας επιτρέπουν να αφαιρούμε επιλεκτικά τα Τ κύτταρα Τ που προκαλούν ασθένειες στο δέρμα».
Σε αυτή τη μελέτη, η ερευνητική ομάδα αξιοποίησε αυτή τη νέα γνώση για να εξαλείψει τα «προβληματικά» κύτταρα που μπορούν να οδηγήσουν σε δερματικές διαταραχές, διατηρώντας παράλληλα τα «καλά» που είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της προστατευτικής ανοσίας.
Ακριβείς και μακροχρόνιες θεραπείες
Η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης Laura Mackay, ανώτερη συγγραφέας της μελέτης, εξήγησε ότι αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να ανοίξουν το δρόμο για πιο ακριβείς και μακροχρόνιες θεραπείες για δερματικές παθήσεις.
«Δερματικές παθήσεις όπως η ψωρίαση και η λεύκη είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν μακροπρόθεσμα. Τα Τ κύτταρα που καθοδηγούν τις ασθένειες δύσκολο να αφαιρεθούν, επομένως οι ασθενείς συχνά χρειάζονται ισόβια θεραπεία. Η προσέγγισή μας έχει τη δυνατότητα να φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτές τις δερματικές διαταραχές, βελτιώνοντας σημαντικά τα αποτελέσματα για άτομα που αντιμετωπίζουν δύσκολες δερματικές παθήσεις», δήλωσε η καθηγήτρια Mackay.
Καθώς η μελέτη καταδεικνύει την επιτυχή αφαίρεση συγκεκριμένων Τ κυττάρων δέρματος σε ζωικά μοντέλα, απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να επικυρωθεί η αποτελεσματικότητα αυτών των στρατηγικών σε ανθρώπινα υποκείμενα. Ο Δρ. Park ελπίζει ότι η μελέτη θα εμπνεύσει την ανάπτυξη νέων θεραπειών για δερματικές παθήσεις.
«Αυτές οι ανακαλύψεις μας φέρνουν ένα βήμα πιο κοντά στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων που προλαμβάνουν μόνιμα τις αυτοάνοσες δερματικές διαταραχές χωρίς να διακυβεύουν την ανοσολογική προστασία», δήλωσε ο Δρ, Park.