Ελληνική μελέτη εξετάζει τους λόγους της «σιωπηρής παραίτησης των εργαζομένων στα νοσοκομεία. Η έντονη διαφωνία της ΠΟΕΔΗΝ.
Σε περιβάλλοντα υψηλού στρες όπως τα νοσοκομεία, παρατηρείτε το φαινόμενο της «σιωπηρής παραίτησης» των εργαζομένων. Δηλαδή εκπληρώνουν μόνο τις ελάχιστες απαιτήσεις των ρόλων τους χωρίς επιπλέον προσπάθεια ή δέσμευση απέχοντας από οποιαδήποτε επιπλέον καινοτομία ή συνεισφορά πέρα από το ελάχιστο.
Επιστήμονες στο Τμήμα Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε συνεργασία με επιστήμονες του Τμήματος Ψυχολογίας του Πάντειου Πανεπιστημίου και του Γενικού Νοσοκομείου Αργολίδας (Α. Τόσκα. Ι. Δημητριάδου, Κ. Τόγκας, Ε. Νικολοπούλου, Ε. Φραδέλος, Ι. Παπαθανασίου, Π. Σαράφης, Μ. Μαλλιαρού, Μ. Σαρίδη), μελέτησαν το αξιοσημείωτο αυτό φαινόμενο με ιδιαίτερη έμφαση στο προσωπικό των νοσοκομείων στην Ελλάδα.
Στη μελέτη συμμετείχαν 186 επαγγελματίες Υγείας, ηλικίας 18 ως 67 ετών, που εργάζονται στο νοσοκομείο του Άργους. Η πλειονότητα τους ήταν γυναίκες (66,7%), ενώ η μεγαλύτερη επαγγελματική ομάδα ήταν νοσηλεύτριες/νοσηλευτές και μαίες, ακολουθούμενη από διοικητικό προσωπικό και γιατρούς.
ΟΟΣΑ: Υποστελεχωμένο και «γερασμένο» το ΕΣΥ
Οι αιτίες της «σιωπηρής παραίτησης»
Σε νοσοκομειακά περιβάλλοντα, όπου η φροντίδα και η ασφάλεια των ασθενών είναι πρωταρχικής σημασίας, οι συνέπειες της «σιωπηρής παραίτησης» είναι εκτεταμένες, επηρεάζοντας δυνητικά την ποιότητα της περίθαλψης, το ηθικό του προσωπικού και την οργανωτική απόδοση, αναφέρουν οι επιστήμονες.
Εκτός από τα υψηλά επίπεδα άγχους, τις πολλές ώρες εργασίας, τις εξαντλητικές βάρδιες, το συναισθηματικό στρες και τους περιορισμένους πόρους, οι λόγοι που οδηγούν στη «σιωπηρή παραίτηση» στα νοσοκομεία συνδέονται, επίσης, όπως παρατηρεί η μελέτη:
- Με συγκρούσεις στον χώρο εργασίας, διακοπές επικοινωνίας μεταξύ του προσωπικού, ασάφεια ρόλων ή άδικες δομές εξουσίας, οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι αυξάνουν το άγχος και την αποδέσμευση
- Με ανεπαρκή οργανωτική υποστήριξη, που περιορίζει κίνητρα για ανάληψη πρωτοβουλιών. Οι εργαζόμενοι που αισθάνονται υποτιμημένοι ή δεν υποστηρίζονται από τη διοίκηση είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν συμπεριφορές αποδέσμευσης
- Με ανισορροπίες ανταμοιβής. Μελέτες υπογραμμίζουν ότι η αντιληπτή αδικία στις προαγωγές, τις οικονομικές ανταμοιβές ή την αναγνώριση υπονομεύει σημαντικά το ηθικό και τη δέσμευση των εργαζομένων
Οι περιγραφικές και συμπερασματικές στατιστικές αναλύσεις αποκάλυψαν ότι το 62% των συμμετεχόντων εμφάνιζε χαρακτηριστικά «σιωπηλής παραίτησης», με την «έλλειψη κινήτρων» να σημειώνει την υψηλότερη βαθμολογία.
Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τον κρίσιμο ρόλο των συστημάτων δίκαιης ανταμοιβής και της διαχειριστικής αναγνώρισης στη μείωση της αποδέσμευσης. Οι στρατηγικές για την ενίσχυση της δέσμευσης των εργαζομένων και την επίλυση συγκρούσεων στο χώρο εργασίας είναι απαραίτητες για την ενίσχυση ενός ανθεκτικού εργατικού δυναμικού στον τομέα της υγείας.
Η διαφωνία της ΠΟΕΔΗΝ
Διαφωνούμε κάθετα με τα συμπεράσματα της έρευνας του πανεπιστημίου Θεσσαλίας που διεξήχθη με τη συμμετοχή εργαζόμενων του νοσοκομείου Άργους, που όπως σε όλα τα περιφερειακά νοσοκομεία οι συνάδελφοι δίνουν και την ψυχή τους να προσφέρουν ασφαλείς υπηρεσίες παρά τις σοβαρότατες ελλείψεις προσωπικού, αναφέρει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννάκος.
ΠΟΕΔΗΝ: Οι δέκα πληγές του ΕΣΥ και η συνταγή θεραπείας
Προσθέτει ότι «παρά τις συνεχείς μετακινήσεις, τα εξαντλητικά ωράρια λόγω των σοβαρών ελλείψεων προσωπικού, προσπαθούμε να παρέχουμε ασφαλείς υπηρεσίες. Το αποδείξαμε με αυτοθυσία τη περίοδο της πανδημίας κατά γενική ομολογία».
Ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ συμπληρώνει ότι ασφαλώς και οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία είναι απογοητευμένοι από την αντιμετώπιση της πολιτείας «που δεν αναγνωρίζει την προσφορά τους και δεν τηρεί τις δεσμεύσεις όπως οι αυξήσεις των μισθών, η μονιμοποίηση των συμβασιούχων, η ένταξη στα ΒΑΕ, η κάλυψη των κενών θέσεων προσωπικού, η χορήγηση κινήτρων, η επαρκής χρηματοδότηση». Τα παραπάνω τονίζει ο κ. Γιαννάκος δεν σημαίνουν ότι δεν συμμεριζόμαστε τον πόνο των ασθενών. «Προσπαθούμε με υψηλό αίσθημα ευθύνης να παρέχουμε ασφαλείς υπηρεσίες».
Και ο κ. Γιαννάκος καταλήγει: «Πραγματικά δεν κατανοούμε μία τέτοια γενίκευση σε τι συνεισφέρει πέραν από συκοφαντίες για το δημόσιο σύστημα υγείας. Τρομάζουν οι ασθενείς με τέτοιες έρευνες και κατευθύνομαι στον ιδιωτικό τομέα. Ή αυτός είναι ο στόχος;».